Μία κάτοικος και πέντε σωματεία της ευρύτερης περιοχής Μανταμάδου προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας καταθέτοντας αίτηση ακύρωσης της απόφασης του γενικού γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου, με την οποία στις 22 Φεβρουαρίου 2011 εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι για τις αποθήκες καυσίμων στη θέση Λαφτσί. Η προσφυγή, που στηρίζεται στην επίκληση περιβαλλοντικών λόγων, θα εκδικαστεί στις 17 Απριλίου 2013 απ’ το Ε΄ Τμήμα του Συμβουλίου. Την ίδια ώρα, η «Ενεργειακή Μυτιλήνης Α.Ε. (ΕΛ-ΟΙΛ Α.Ε.)» που θα παραστεί για να την αντικρούσει, ετοιμάζεται με μεγάλη καθυστέρηση εξ αιτίας εμπλοκών που είχε με το Δασαρχείο, να εκδώσει την οικοδομική άδεια της μονάδας για να αρχίσει η επένδυση.

Δυο χρόνια μετά την απόφαση του Φώτη Χατζημιχάλη για την «Έγκριση περιβαλλοντικών όρων για τη δραστηριότητα: Εγκατάσταση αποθήκευσης υγρών καυσίμων της “Ενεργειακή Μυτιλήνης Α.Ε.” στη θέση Λαφτσί της Δημοτικής Ενότητας Θερμής», μία κάτοικος του Μανταμάδου και τα σωματεία Ανθρωπιστικός Φυσιολατρικός Σύλλογος «Ηλιαχτίδα», Εξωραϊστικός - Ναυταθλητικός Σύλλογος Παραλιακών Οικισμών Μανταμάδου «Τα Καμίνια», Σύλλογος Γυναικών περιοχής Μανταμάδου, Πολιτιστικός και Μορφωτικός Σύλλογος Γυναικών Νέων Κυδωνιών Λέσβου και Πολιτιστικός - Ιππικός Σύλλογος Νέων Κυδωνιών «Η Μικρασιακή Ένωσις» ζητούν απ’ το ΣτΕ να ακυρωθεί η έγκριση.

Γιατί άργησαν;
Στην πολυσέλιδη προσφυγή τους αναφέρονται στο ιστορικό της εγκατάστασης και στις αντιρρήσεις της τοπικής κοινωνίας, υποστηρίζοντας, πριν περάσουν στην παράθεση των επιχειρημάτων τους, ότι «το επίδικο έργο, όπως θα καταδειχθεί, θα βλάψει ανεπανόρθωτα το φυσικό, πολιτιστικό και ανθρωπογενές περιβάλλον, καθώς και την πανίδα της περιοχής, καθόσον η θέση στην οποία χωροθετείται είναι η πλέον ακατάλληλη για την κατασκευή και λειτουργία του».

Ένας απ’ τους λόγους για τους οποίους εικάζεται πως καθυστέρησε η όλη διαδικασία, είναι και ο «Καλλικράτης», αφού η «απουσία» πλέον Δήμου Μανταμάδου ή Δήμου Θερμής που θα αναλάμβανε την προσφυγή, αλλά και το υψηλότατο κόστος που συνεπάγεται σε δικαστικά έξοδα, ήταν επόμενο να αναστείλει για κάποιο διάστημα την έκφραση της όλης αντίδρασης.

Το αίτημα ακύρωσης προς το ΣτΕ υπογράφει η δικηγόρος Αθηνών Ζωή Ράπτη, ενώ όπως είπε ο εκπρόσωπος της «Ενεργειακής Μυτιλήνης» Ευγένιος Καυλακώνης, «κι εμείς θα παραστούμε με δικηγόρο στη δικάσιμο, προκειμένου να υπερασπιστούμε τις θέσεις μας».

Οικοδομική άδεια
Ο ίδιος δεν παρέλειψε να εκφράσει την απορία του γιατί υπήρξε τέτοια καθυστέρηση στην υποβολή του αιτήματος ακύρωσης, αλλά και να επισημάνει πως «απ’ την πλευρά τους προχωρούν κανονικά τη διαδικασία, παρά τα όποια εμπόδια δεν έπαψαν ούτε μια μέρα να μπαίνουν στην προσπάθειά τους».

Πιο συγκεκριμένα, ο κ. Καυλακώνης ανέφερε ότι μόλις στις 7 Δεκεμβρίου τού 2012 τελεσιδίκησε η υπόθεση με τη Διεύθυνση Δασών που είχε ξεκινήσει απ’ το 2003 για την έκταση στο Λαφτσί και, έτσι, λαμβάνοντας το σχετικό πιστοποιητικό, κινήθηκε η διαδικασία για την έκδοση της οικοδομικής άδειας. Μόλις εκδοθεί η άδεια, θα κινηθεί και η διαδικασία για την ένταξη της επένδυσης κατασκευής των δεξαμενών σε αναπτυξιακό νόμο.

Το ύψος της επένδυσης, όπως έχει γράψει το «Ε», είναι της τάξης των έξι εκατομμυρίων ευρώ και αφορά στην κατασκευή μιας σύγχρονης εγκατάστασης αποθηκευτικών χώρων, ικανής χωρητικότητας για να καλύψουν τις ανάγκες όλης της Λέσβου σε όλα τα καύσιμα, δίνοντας τέλος στην απαράδεκτη κατάσταση φορτοεκφόρτωσης μέσα στον αστικό ιστό, στο λιμάνι της Μυτιλήνης, η οποία ξεκίνησε «προσωρινά» το 2002 όταν έκλεισαν οι εγκαταστάσεις Μαμιδάκη στη Σκάλα Λουτρών και τείνει πλέον να διαιωνιστεί όσο δε γίνονται νέες δεξαμενές στο νησί.