Με επιστολή του προς τον δήμαρχο Λέσβου, Σπύρο Γαληνό, ο πρόεδρος της εταιρείας «Αρχιπέλαγος», Νίκος Σηφουνάκης, ζητά την παρέμβασή του για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που δημιουργούν στον ευρύτερο χώρο του μουσείου, η παρουσία των Ρομά που διαμένουν δίπλα στο Μουσείο - Ελαιοτριβείο Βρανά και υποβαθμίζουν την λειτουργία του.

Η εταιρεία «Αρχιπέλαγος» παρεμβαίνει και με αφορμή την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου να μετονομάσει την οδό μπροστά από το Μουσείο στον Παπάδο σε οδό «Νίκου Κούνδουρου» στη μνήμη του σπουδαίου σκηνοθέτη που υπήρξε εκ των ιδρυτών της εταιρείας, και μέχρι τον θάνατο του, πρόεδρος της εταιρείας, ζητώντας την ουσιαστική παρέμβαση του Δήμου για να σταματήσει η κατάσταση που δυσφημεί και προσβάλλει την περιοχή γύρω από το πολιτιστικό κτήριο.

Η επιστολή

«Είναι γνωστό ότι πριν είκοσι χρόνια μια ομάδα ανθρώπων μεταξύ των οποίων ο Νίκος Κούνδουρος, απέκτησε το Ελαιοτριβείο Βρανά διασώζοντας το από την κατάρρευση. Με πολύ κόπο κατορθώθηκε να αναστηλωθεί, να γίνει Μουσείο και σήμερα κατά κοινή ομολογία, είναι το παλαιότερο και το πιο αντιπροσωπευτικό βιομηχανικό συγκρότημα της πρώιμης βιομηχανικής επανάστασης στη Λέσβο (1887). Τα προβλήματα στην καθημερινή λειτουργία του είναι πολλά και τα αντιμετωπίζουμε με τις όποιες δυνάμεις μας. Από το Δήμο Λέσβου εδώ και τρία χρόνια ζητούμε ένα και μόνον, να επιλύσει την τραγική κατάσταση που επικρατεί πέριξ του Μουσείου», γράφει αρχικά η επιστολή του κ. Σηφουνάκη για να μπει στο προκείμενο: «Ο αείμνηστος Πρόεδρος μας Νίκος Κούνδουρος με επιστολές του στην προηγούμενη Δημοτική Αρχή αλλά και προς εσάς -η τελευταία στις 15/4/2015- επεσήμανε την υποβάθμιση που υφίσταται το Μουσείο από τις τραγικές συνθήκες διαβίωσης των αθίγγανων -Ρομά- (δίπλα στο Μουσείο). Σας επροτάθη από κατοίκους της περιοχής αλλά και από φορείς είτε να βελτιωθούν οι εγκαταστάσεις διαβίωσης τους ή να εξευρεθεί κατάλληλος χώρος που να μπορεί να οργανωθεί σωστά η διαμονή τους. Δυστυχώς το Μουσείο - Ελαιοτριβείο Βρανά που με πολύ κόπο το λειτουργούμε υποδειγματικά επί μια σχεδόν δεκαετία, δεν συνορεύει με ένα γκέτο Ρομά αλλά είναι πλέον μέσα στο γκέτο. Μία από τις φροντίδες των εργαζομένων στο Μουσείο είναι να αποτρέπουν τους επισκέπτες του -κυρίως ξένους- να μην απομακρύνονται πέρα των 15 μέτρων από το Μουσείο διότι το θέαμα είναι αποκρουστικό, προσβάλει και δυσφημεί. Δυστυχώς, δύο χρόνια μετά την προσωπική σας απαντητική επιστολή στις 17/4/2015, η κατάσταση έχει χειροτερέψει και η γύρω από το Μουσείο περιοχή εξακολουθεί να είναι ένας απέραντος σκουπιδότοπος. Δυστυχώς, και η μεταγενέστερη δέσμευση αρμοδίων του Δήμου για ομαλή ένταξη των Ρομά και ενσωμάτωση τους στην κοινωνική ζωή και τα “περί στέγασης τους με επιδότηση ενοικίου” παραμένει ανεκπλήρωτη», συνεχίζει η επιστολή για να καταλήξει:

«Ακυρώνεται το ίδιο το Μουσείο»

«Με δεδομένη την οικονομική κρίση και τις επιπτώσεις από το προσφυγικό πρόβλημα, η ύπαρξη αυτού του αρχιτεκτονικού και ιστορικού μνημείου που συνδέεται με την οικογένεια του Οδυσσέα Ελύτη, κινδυνεύει να ακυρωθεί.

Για την νέα Διοίκηση του Μουσείου προέχει μόνο η οριστική επίλυση αυτού του ζωτικού θέματος, αυτή και μόνο και -καμία άλλη ενέργεια- θα αποτελέσει και την καλύτερη απότιση τιμής στην μνήμη του μεγάλου δημιουργού Νίκου Κούνδουρου».