Βασίλης Αναγνώστου

Ο κούκος αηδόνι (παραμύθι, θεατρικό, παρτιτούρες)

Μυτιλήνη 2016, σελ. 50

(Περιέχει CD με τραγούδια σε στίχους Βασίλη Αναγνώστου και μουσική Αλέξανδρου Κατραμάδου)

Πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας με ιδιαίτερη αγάπη στη Μουσικοπαιδαγωγική και στη Μουσικοκινητική ο Βασίλης Αναγνώστου κυκλοφόρησε ένα νέο πολύπτυχο βιβλίο με τον τίτλο «Ο Κούκος και τ΄ αηδόνι». Χωρίζεται σε τέσσερα μέρη: Στο πρώτο βρίσκουμε το σχετικό παραμύθι που ξεκινάει ως εξής: «Μία φορά κι έναν καιρό, που λέτε παιδιά μου, σ’ ένα πολύ ωραίο πυκνό δάσος, μαζί με τα άλλα πουλιά, ζούσε ανέμελα και ευτυχισμένα και ένα ζευγάρι κούκων: ο κυρ-Κούκος και η γυναίκα του η κυρία Κουκία…».

Στο δεύτερο μέρος, το παραμύθι είναι διασκευασμένο, γραμμένο σε έμμετρο λόγο, έτσι ώστε να μπορεί να παιχθεί ως θεατρικό σκετς. Στο τρίτο μέρος υπάρχουν συνοπτικές οδηγίες για διάφορες μορφές ανεβάσματος του έργου: είτε ως θέατρο σκιών, είτε ως θέατρο του «κουτιού» με χαρτονένιες φιγούρες. Υπάρχουν, επίσης, σε απλοποιημένη μορφή και οι παρτιτούρες των τριών τραγουδιών της παράστασης.

Το βιβλίο συνοδεύεται με CD, στο οποίο περιέχονται 10 τραγούδια (Στίχοι-Μουσική: Βασίλης Αναγνώστου) σε δύο μορφές: ορχηστρικά και ερμηνευμένα από τον Αλέξανδρο Κατραμάδο, που έχει κάνει και την παραγωγή και την ενορχήστρωση.

Στέλιος Σκοπελίτης

61 νυχτερινά και ένα εωθινό (ποίηση)

Εκδόσεις Γαβριηλίδης

Αθήνα 2016, σελ. 86

«Με σθένος διέσχισα κάθε απόφαση-/λανθασμένη ή σωστή-/

αδιάφορο πλέον και ποια η αιτία της./Όλα τα είδα./

Είδα όσα μου άξιζαν να δω. *//Δεν θέλω να θυμάμαι,/

δεν θέλω να θυμάμαι,/δεν θέλω να θυμάμαι,/

δεν θέλω να συντρίβομαι...//...όπως τα κύματα συντρίβονται στα βράχια.

*Υπάρχει ένα φως που φανερώνει ξαφνικά

όλη σου την απόγνωση. Απόγνωση αγάπης

θα την έλεγα γιατί όταν αγαπάς απεγνωσμένα

όσα σου αξίζουν φανερώνονται».

Το παραπάνω είναι ένα ποίημα από τη νέα ποιητική συλλογή του συμπατριώτη μας φωτογράφου Στέλιου Σκοπελίτη, ο οποίος εκτός από φωτογραφικά λευκώματα, έχει εκδώσει βιβλία με δοκίμια για τη φωτογραφία και τέσσερις ακόμη ποιητικές συλλογές: «100 Bld de la villete» (Γαβριηλίδης, 1994), «Στη ροή του ποταμού» (Οδός Πανός, 1995), «Δίπτυχος μονόλογος» (Οδός Πανός, 1995), «Αγράμπελη και κισσός» (Γαβριηλίδης, 2012).

Να ακόμη ένα ποίημα: «Δεν γνωρίζω γιατί η Μνημοσύνη/ανακατεύτηκε στη ζωή μου με αυτόν τον τρόπο-/δεν λησμονώ εκείνα που λησμονούν οι άλλοι./Η λησμονιά της πρώτης ανάμνησης/η σκληρότερη/ Ίσως και η προσπάθεια λησμονιάς της ανάμνησης/που επίπονα επιμένει-/δίστομο πέρασμα.//Κάθε φορά που μπαίνω σπίτι,/στην ώρα των λύχνων,/στεριώνω τους λυχνοστάτες/στον τοίχο των αναμνήσεων./ Αυτό επιτάσσει το δίκαιο της αλήθειας,/ το δίκαιο της ομορφιάς,/και είναι η αρετή που τα δύο δίκαια ορίζει».