Πάντα ανήσυχος και παραγωγικός, ο Γιώργος Χουτζαίος, φυσικός, μαθηματικός, πρ. πάρεδρος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου Αθηνών, έχει στο ενεργητικό του από το 1965 μέχρι σήμερα, 27 βιβλία. Μετά την πολύ καλή μελέτη «Τα νερά της νήσου Λέσβου» (Μυτιλήνη 2009), μας έδωσε προσφάτως ένα ακόμη πολύ ενδιαφέρον βιβλίο. Ο συγγραφέας προσεγγίζει επιστημονικά το φαινόμενο της επίγειας ραβδοσκοπίας. Στο πρώτο κεφάλαιο περιλαμβάνονται εισαγωγικές γνώσεις Φυσικής. Στο δεύτερο κεφάλαιο αναγράφονται όλα τα σχετικά με τη Ραβδοσκοπία. Στο τρίτο περιέχονται όλες οι πληροφορίες που συγκέντρωσε από το ερωτηματολόγιο που συμπλήρωσαν οι 29 Λέσβιοι ραβδοσκόποι. Στο τέταρτο κεφάλαιο περιέχεται η ερμηνεία της επίγειας ραβδοσκοπίας.

Να πώς εξηγεί ο συγγραφέας την ανεύρεση του υπόγειου νερού από το ραβδοσκόπο: «Το νερό είναι διαμαγνητικό υλικό. Άρα, όπου υπάρχει υπόγεια δεξαμενή νερού, εκεί η ένταση του γήινου μαγνητικού πεδίου γίνεται μικρότερη από π.χ. μια μέση τιμή τού 0,4 Gauss. Όταν λοιπόν βαδίζει ο ραβδοσκόπος κρατώντας τη ραβδοσκοπική ράβδο και βρίσκεται μέσα σε περιοχή με μέση ένσταση γήινου μαγνητικού πεδίου, π.χ. 0,4 Gauss, και ξαφνικά μπει στην περιοχή πάνω από το νερό, όπου η ένταση του γήινου μαγνητικού πεδίου γίνεται μικρότερη, τότε αυτή η απότομη μεταβολή επιδρά στους αισθητήρες του σώματος του ραβδοσκόπου (περιοχή νεφρών ή υπόφυση ή εγκέφαλος), οπότε τελικά ο εγκέφαλος στέλνει το ανάλογο σήμα στο μυϊκό του σύστημα και συσπώνται οι μύες των χεριών του (λίγο ή περισσότερο έντονα, ανάλογα με την ποσότητα του υπόγειου νερού) και κινείται η ραβδοσκοπική ράβδος.»