Με έντονα πολιτική χροιά, τόσο λόγω των ημερών και της ιδιότητας των κεντρικών εισηγητών, όσο και της φύσης του βιβλίου, πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη η παρουσίαση, στην αίθουσα της Εταιρείας Ελλήνων Συγγραφέων στην Αθήνα, του βιβλίου του Βασίλη Ψαριανού «Για την Παιδεία και την Δημοκρατία», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Αιολίδα».

Αρκετός κόσμος παρακολούθησε την παρουσίαση την οποία έκαναν, εκτός από τον ίδιο το συγγραφέα, ο πρώην πρόεδρος της Βουλής Απόστολος Κακλαμάνης και ο πρώην βουλευτής Λέσβου τής Ν.Δ. Γιάννης Γιαννέλλης. Μεταξύ των παρευρισκομένων ήταν ο δικηγόρος Μιχάλης Ορφανός, ο αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου και πρώην μαθητής του κ. Ψαριανού, Αθανάσιος Κουτρουμάνος, οι καθηγητές Πανεπιστημίου Ανδρέας Εμμανουήλ, Δημήτριος Καραγιώργος και Κωνσταντίνος Ψαριανός, καθώς και αρκετοί άνθρωποι των Γραμμάτων, όπως ο γνωστός Λέσβιος συγγραφέας και διευθυντής σύνταξης του περιοδικού «Αγιάσος», Γιάννης Χατζηβασιλείου, ο συνθέτης και συγγραφέας Μιχάλης Γρηγορίου κ.ά..

Τι είπαν οι ομιλητές
Την παρουσίαση άνοιξε ο πρόεδρος της ΟΛΣΑ, Χριστόδουλος Τσακιρέλλης, που απηύθυνε χαιρετισμό και αναφέρθηκε στο συγγραφέα. Πρώτος πήρε το λόγο ο κ. Γιαννέλλης, ο οποίος αναφέρθηκε στο περιεχόμενο του βιβλίου, αλλά και στις βασικές ιδέες και θέσεις του ίδιου του κ. Ψαριανού, εκφράζοντας μάλιστα σε πολλά σημεία την απόλυτη συμφωνία του όσον αφορά στην παθογένεια της ελληνικής παιδείας και της δημοκρατίας, θεσμοί που μέσα στις σελίδες του βιβλίου παρουσιάζονται ως προϋπόθεση ο ένας του άλλου.

Ο πρώην πρόεδρος της Βουλής, που μετά την πρώτη ανάγνωσή του είχε χαρακτηρίσει το βιβλίο ως ένα «απολύτως πειστικό δείγμα αξιακού και ιδεολογικού στίγματος», προσπάθησε να συνδέσει το περί δημοκρατίας περιεχόμενο του βιβλίου, με τις σύγχρονες τάσεις, αλλά και με τις προσωπικές του απόψεις για τη Δημοκρατία.

Τέλος, ο ίδιος ο συγγραφέας εξέφρασε τις ενοχές που έχει και που εκπηγάζουν, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, από τη συνείδηση ευθύνης που μπορεί να έχει ο κάθε πολίτης και ο ίδιος ειδικά ως εκπαιδευτικός και συνδικαλιστής, για την Παιδεία και τη Δημοκρατία που κληροδοτείται στις επόμενες γενιές. Αναφέρθηκε σε πολλά φαινόμενα παθογένειας που παρατηρούνται στο χώρο της Παιδείας και τη λειτουργία της Δημοκρατίας, κυρίως στη θλιβερή κατά τον ίδιο εικόνα που παρουσιάζει η νεολαία στα σχολεία και στα πανεπιστήμια και σε φασίζουσες συμπεριφορές, που για τον ίδιο εγκυμονούν ευρύτερους γενικότερους κινδύνους όσον αφορά στη λειτουργία και το μέλλον της δημοκρατίας.

«Για μένα αυτά τα φαινόμενα πρέπει να αφυπνίσουν την κοινωνία μας και να κινητοποιήσουν τις υγιείς δυνάμεις που πιστεύω παραμένουν μέσα στη σιωπηρή πλειοψηφία των σπουδαστών, των γονιών τους, του πνευματικού κόσμου του τόπου, και να γίνει μια μεγάλη ειρηνική επανάσταση στο χώρο της Παιδείας, ένα κίνημα ανάλογο με εκείνο του Δελμούζου, του Γληνού, του Παπανούτσου, ώστε η Παιδεία μας να υπηρετήσει το σύγχρονο άνθρωπο και τη δημοκρατική μας λειτουργία», ανέφερε χαρακτηριστικά.