Ο Αριστείδης Καλάργαλης εδώ και αρκετά χρόνια ερευνά το πνευματικό φαινόμενο της Λεσβιακής Άνοιξης, που αναπτύχθηκε τα χρόνια του Μεσοπολέμου. Στο πλαίσιο αυτής της έρευνας μας έδωσε μια μελέτη για τα «Λεσβιακά Φύλλα», ένα βραχύβιο περιοδικό της Λεσβιακής Άνοιξης (2010) και ένα Ανθολόγιο Χρονογραφημάτων δημοσιευμένα στην εφημερίδα «Δημοκράτης» (1928 - 1932), (Εντελέχεια 2010).

Πριν λίγο καιρό, μια ακόμη ενδιαφέρουσα δουλειά του πήρε το δρόμο για τα βιβλιοπωλεία. Ανθολόγησε 42 χρονογραφήματα που ως βασικό τους άξονα έχουν την περιοχή της Επάνω Σκάλας. Το παλαιότερο είναι του 1914 και το νεώτερο του 1940. Αυτά αποθησαυρίστηκαν από τις εφημερίδες: «Λέσβος», «Σάλπιγξ», «Κήρυξ», «Ταχυδρόμος», «Δημοκράτης» και «Εξέλιξις». Για να υπάρχει μια πληρέστερη αποτύπωση της περιοχής, συμπεριλήφθηκαν μερικά κείμενα δημοσιευμένα στα νεώτερα περιοδικά «Αιολικά Φύλλα» και «Λεσβιακή Παροικία», αλλά και σε κάποια βιβλία. Συντάκτες τους, αρκετοί δημοσιογράφοι και λογοτέχνες της Λέσβου του περασμένου αιώνα, οι: Τέρπανδρος Αναστασιάδης, Ηλίας Βενέζης, Πέπη Δαράκη, Φώτης Δήμου, Βασίλης Ευαγγέλου - Γαζής, Ηλίας Ηλιάδης, Δημήτρης Καμίτζος, Βάσος Καραμάνος, Κώστας Καρτέρης, Στράτης Μυριβήλης, Ντόρος Ντορής, Νίκος Σαραντάκος, Άγγελος Σημηριώτης, Γιώργος Σημηριώτης, αλλά και οι: Μαρία Αναγνωστοπούλου, Αργύρης Αραβανόπουλος, Βαγγέλης Καραγιάννης και Θανάσης Παρασκευαΐδης των μετέπειτα χρόνων. Υπάρχουν και δύο που δημοσιεύτηκαν με τα ψευδώνυμα Άριελ και Παρατηρητής, των οποίων δεν έγινε δυνατή η ταυτοποίηση του ονόματός τους.

Τα χρονογραφήματα πλαισιώνονται με σκίτσα των συγγραφέων φιλοτεχνημένα από τους Αντώνη Πρωτοπάτση, Μίλτη Παρασκευαΐδη και Μάκη Αξιώτη και από αρχειακές φωτογραφίες της Επάνω Σκάλας, από το αρχείο του Στρατή Αναγνώστου.

Μεστό και κατατοπιστικό το εισαγωγικό σημείωμα του Αριστείδη Καλάργαλη, ο οποίος ανάμεσα στα άλλα σημειώνει:

«Διαβάζοντας τα χρονογραφήματα για την Επάνω Σκάλα, περιηγούμαστε όλη την περιοχή. Από τη Μητρόπολη, τους Αγίους Θεοδώρους, το πάρκο του Άγιου Ευδόκιμου, το Κάστρο, τη Φυκιότρυπα, το Γενί Τζαμί, την Παναγιά Φανερωμένη, έως τα παραθαλάσσια κέντρα, την ανασκαφή της Προσφυγικής Αγοράς, τον Άγιο Νικόλαο, την περιοχή του Καλαμάρη, αλλά και λίγο ψηλότερα στο αρχαίο θέατρο.

Ανταμώνουμε ανθρώπους της γειτονιάς, της αγοράς, τους παρακολουθούμε στην καθημερινότητα της επιβίωσης μα και της σχόλης. Στην περιδιάβασή μας αυτή συναντούμε λογοτέχνες και πρόσφυγες στο σπίτι του Μυριβήλη, τον Ντόρο Ντορή να γράφει το καθημερινό του χρονογράφημα σε καφενείο, τον Άγγελο Σημηριώτη σε οικογενειακό περίπατο στο Κάστρο, τον Ελευθέριο Βενιζέλο και το Γεώργιο Παπανδρέου να κάνουν τον περίπατό τους στη Φυκιότρυπα, το γκρέμισμα του τρούλου στο Γενί Τζαμί για να πωληθεί το μολύβι της σκεπής μαζί με τα παλιά κανόνια του κάστρου, τους Τούρκους να προσπαθούν να εκδώσουν εφημερίδα, ακολουθούμε το Βενέζη στην ξενάγηση της αρχαίας αγοράς και του αρχαίου θεάτρου, το Βαγγέλη Καραγιάννη να θυμάται γλέντια των Βασιβουζούκων της Λεσβιακής Άνοιξης, το Θανάση Παρασκευαΐδη να συνομιλεί με το Μυριβήλη και τέλος τον Αργύρη Αραβανόπουλο και τη Μαρία Αναγνωστοπούλου στην περιδιάβαση της γειτονιάς τους.»