Η είσοδος και έναρξη ερευνητικής δραστηριότητας τουρκικού πλοίου επιστημονικών ερευνών, το οποίο επικουρείται και από πολεμικά πλοία, στην αποκλειστική οικονομική ζώνη (ΑΟΖ) της Κυπριακής Δημοκρατίας, λίγα μόλις ναυτικά μίλια νοτίως της νήσου, συνιστά ιταμή πρόκληση εις βάρος της κυριαρχίας ενός κράτους μέλους των Ηνωμένων Εθνών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η βάναυση αυτή προσβολή των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου, δηλωτική της αντίληψης της γείτονος για τα διεθνή νόμιμα, αποτελεί παραβίαση των κανόνων του διεθνούς δικαίου και δε συμβάλλει ούτε στη διαδικασία εξεύρεσης βιώσιμης και λειτουργικής λύσης στο εθνικό ζήτημα ούτε ευρύτερα στη σταθερότητα στην περιοχή.

Η επίκληση από τον Νταβούτογλου έωλων νομικών επιχειρημάτων υποστήριξης της όλης ενεργείας που σχετίζονται με δήθεν δικαιώματα της τουρκοκυπριακής συνιστώσας της συνταγματικής δομής του Κυπριακού Κράτους, προκαλούν θυμηδία αλλά και προβληματισμό για τις πραγματικές προθέσεις της Τουρκίας.

Η Τουρκία μετά την εκκωφαντική αποτυχία της αρχικής απόπειρας μπλοκαρίσματος διά χρήσεως απειλής βίας της έναρξης ερευνών για τον εντοπισμό και την εξόρυξη ορυκτών υδρογονανθράκων από την Κυπριακή Δημοκρατία, αποτυχίας απότοκης και της ομόθυμης απόρριψης των αιτιάσεών της από το διεθνή παράγοντα, επιχειρεί με αυτούς τους άθλιους παλικαρισμούς προφανώς να επανέλθει διεκδικητικά στο ζήτημα της διανομής της «λείας» των εσόδων που θα αποφέρει στο μέλλον η εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων.

Στο σημείο αυτό υπενθυμίζεται η σταθερή και εκπεφρασμένη βούληση της μόνης νόμιμης κυβέρνησης της νήσου τόσο επί των ημερών της προεδρίας του κ. Χριστόφια, όσο και επί των ημερών της προεδρίας του κ. Αναστασιάδη, αναφορικά με το δικαίωμα απόλαυσης του προϊόντος της εξόρυξης των υδρογονανθράκων και από τους Τουρκοκυπρίους, καθιστώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο προφανές ότι η επιδεικνυόμενη συμπεριφορά της Τουρκίας δεν έχει καμμία ουσιαστική, αλλά και νομική βάση.

Η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να συνεχίσει να καταγγέλλει σε όλα τα διεθνή φόρα τις απαράδεκτες αυτές πρακτικές της Τουρκίας.

Και επειδή η Τουρκία ιστορικά αντιλαμβάνεται μόνο τη γλώσσα της ισχύος, πρέπει, παρά την ακόμα άσχημη κατάσταση της οικονομίας μας, να συνεχισθεί η με κάθε τρόπο ενίσχυση της αποτρεπτικής δύναμης των ενόπλων δυνάμεων της χώρας.