Η Τρίτη Ηλικία είναι μια από τις βιολογικές περιόδους της ζωής μας, είναι μια ευαίσθητη περίοδος στο διάβα του ανθρώπου μέσα από το φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον, είναι μια ευπαθής ομάδα ανθρώπων υψηλού κινδύνου σε θέματα υγείας απέναντι σε λοιμογόνους παράγοντες γιατί έχει αρχίσει η βιολογική φθορά του σώματος και η μείωση της αντίστασης του οργανισμού, η οποία ταλαιπωρεί το σώμα, το πνεύμα και την ψυχή μας.

Η Τρίτη Ηλικία έχει πάντα ένα πολυσέλιδο άλμπουμ της νοσταλγίας και των αναμνήσεων του παρελθόντος, με χαρές και λύπες, με έρωτες και μίση, με δυστυχία και ευτυχία, με τις επιτυχίες και τις αποτυχίες, είναι ο καθρέφτης της κοινωνικής, οικογενειακής και επαγγελματικής καταξίωσης κάθε ανθρώπου και με αυτό συνοδεύεται στο τέλος της ζωής του.

Τα γηρατειά στην Τρίτη Ηλικία είναι η υποδούλωση μιας ψυχής που θέλει να ζήσει, να ονειρευτεί, να εκφραστεί, να εργαστεί, να ερωτευτεί, που όμως εμποδίζεται και καταπονείται από το κουρασμένο και γερασμένο σώμα μας.

Οι άνθρωποι της Τρίτης Ηλικίας είναι σοφότεροι, από την κοινωνική, οικογενειακή και επαγγελματική διαδρομή τους, ενώ τώρα παρακολουθούν και βλέπουν τα κοινωνικά δρώμενα μέσα από το οπτικό πρίσμα της κοινωνικής παιδείας, εμπειρίας και σοφίας που απέκτησαν μέσα στο σκληρό και πολλές φορές απάνθρωπο κοινωνικό περιβάλλον, δίνοντας τον αγώνα για την επιβίωσή τους είτε ως υπάλληλοι είτε ως έμποροι είτε ως εργάτες, είτε ως επιστήμονες, είτε ως αγρότες, είτε ως πολιτικοί.

Τέλος, άνδρες και γυναίκες, ως σύζυγοι, μητέρες και πατέρες, στην Τρίτη Ηλικία βιώνουν την ώριμη και γόνιμη περίοδο της καταξίωσής τους μέσα στην οικογένεια και στην κοινωνία, ώστε μπορεί να αισθανθούν τη χαρά και να ευτυχίσουν να ακούσουν τις αξιολάτρευτες λέξεις «παππού» και «γιαγιά» από τα εγγόνια τους.

Οι άνθρωποι κατά τη διάρκεια της ζωής τους, μέσα από έναν τεράστιο όγκο αγώνων και ευθυνών, αποκτούν ευαίσθητο ψυχισμό που τους πλημμυρίζει με συνεχή αγωνία για την επιβίωση και την πρόοδο της οικογενείας και των παιδιών τους, και πολλές φορές νιώθουν ενοχές για ό,τι παραλείψεις άθελά τους έκαναν προς τα παιδιά τους λόγω της δουλειάς τους στον αγώνα για επιβίωση ως οικογενειάρχες. Έτσι, μετά από χρόνια το άγχος της καθημερινότητας τότε, μετατρέπεται σε υπερβολική αγάπη για τα εγγόνια τους, έτσι ώστε οι ενοχές του παρελθόντος να χάνονται στα χαρούμενα χαμογελαστά προσωπάκια τους.

Η ζωντάνια και η λειτουργικότητα της Τρίτης Ηλικίας είναι αποτέλεσμα μιας μετρημένης και πειθαρχημένης περιόδου που πρέπει να κάνουν ως ενήλικες πολίτες και να το επιδιώκουν όταν είναι νέοι. Είναι μια βιολογική περίοδος της ζωής του ανθρώπου, όπως η εμβρυϊκή, η νεογνική, η νηπιακή, η παιδική, η εφηβεία και η ενηλικίωση.

Η Τρίτη Ηλικία είναι μια πολύ ευαίσθητη ηλικία στη ζωή του ανθρώπου, η συνταξιοδότηση, η αποχώρηση από την επαγγελματική του δραστηριότητα, καθώς και τα προβλήματα της γήρανσης, με έκπτωση των σωματικών και πνευματικών ικανοτήτων, δημιουργούν διάφορα προβλήματα ψυχικής υγείας και κυρίως γεροντική κατάθλιψη, ενώ τις περισσότερες φορές χρειάζεται συνεχής ιατρική παρακολούθηση και θεραπεία.

Άρα το ζήτημα είναι ότι οι άνθρωποι της Τρίτης Ηλικίας, με αυτήν τη βιολογική διαδρομή και δομή σώματός τους λόγω φθοράς, θα πρέπει να φροντίσουμε, είτε ως οικογένειες είτε ως Πολιτεία, να έχουν μια παραγωγική, ενεργή και υγιή διαδικασία που θα τους οδηγήσει προς τη γήρανση και το βιολογικό τέλος της ζωής τους.

Πρέπει αυτοί οι άνθρωποι να ζήσουν με θαλπωρή και συντροφικότητα για να μη νιώσουν μοναξιά και κοινωνικό ρατσισμό στον αδιάφορο, σκληρό κόσμο που ζούμε. Πρέπει να νιώθουν ότι μπορούν να προσφέρουν και ότι ανήκουν σε μια ισχυρή Τρίτη Ηλικία. Δυστυχώς, όμως, τελευταία απαξιώνεται και εξοντώνεται από το κράτος με τα φονικά μέτρα των περικοπών και από τη διάλυση της φαρμακευτικής/ιατρικής περίθαλψης και τη μηδενική κοινωνική πρόνοια.

Η Παγκόσμια Ημέρα για την Τρίτη Ηλικία την 1η Οκτωβρίου είναι ημέρα θλίψης, πόνου και οργής, γιατί χωρίς λογική το κράτος επιτίθεται βάναυσα μισθολογικά και φορολογικά σε αυτούς τους απόμαχους της ζωής και αυτό πρέπει να είναι ντροπή για το πολιτικό ευρωπαϊκό πειραματικό οικονομικό μοντέλο της χώρα μας.

Με αυτή την οικονομική κρίση, τα άτομα αυτά δεν μπορούν να επιβιώσουν σήμερα. Σε μια εποχή με αποδεδειγμένη φτώχεια, ξεκινά από αυτούς για να συμβάλουν, αυτοί να σώσουν τη χωρά πρώτοι, διότι πιστεύουν οι εταίροι δανειστές μας πως παρασιτούμε και με απρογραμμάτιστες περικοπές των συντάξεων πως θα ανατραπεί η εξαθλίωση της οικονομίας μας. Είναι ποτέ δυνατόν σήμερα, με αυτό το οικονομικό αλαλούμ, να οικοδομήσουμε και να εξασφαλίσουμε τους παράγοντες εκείνους που θα κάνουν τη ζωή των ατόμων της Τρίτης Ηλικίας καλύτερη, ώστε να έχουν οικονομική δυνατότητα , σεβασμό και αξιοπρέπεια;

Η διατροφή στην Τρίτη Ηλικία χρειάζεται ειδική παρακολούθηση, διότι οι απόμαχοι της ζωής έχουν σωματική φθορά, ψυχική αστάθεια, κατάθλιψη, μελαγχολία, γιατί νιώθουν ότι πλησιάζει το τέλος της ζωής τους. Περιορίζουν την επικοινωνία με τους άλλους, απομονώνονται και επομένως αδιαφορούν για σωστή διατροφή, άσκηση και πνευματική ενασχόληση. Οποιαδήποτε περιποίηση και αν έχουν οι άνθρωποι αυτοί σε οίκους ευγηρίας, η μοναξιά και η απομόνωση από την οικογένεια με τίποτα δεν μπορεί να αντικατασταθεί. Άρα οι άνθρωποι της Τρίτης Ηλικίας που βαδίζουν βιολογικά στο τέλος της ζωής τους, χρειάζονται οικογενειακή θαλπωρή, κοινωνική φροντίδα, για μια ήρεμη και φυσιολογική ζωή, έτσι όπως καθημερινά δύει ο ήλιος και χάνεται στην οριογραμμή της θάλασσας.