«Η Αποκριά μας είναι “ανάσα ψυχής”»

01/07/2012 - 05:56
Το «Ε» σήμερα φιλοξενεί το Θύμιο Βασίλογλου, αυτόν που έδωσε πρώτος «φωνή» στο Μεσοτοπίτικο Καρναβάλι από τότε που αυτό διοργανώθηκε για πρώτη φορά το 1986
Θύμιος Βασίλογλου. Ο «πρωτεργάτης» του Μεσοτοπίτικου Καρναβαλιού μιλάει στο «Ε» για τον 24χρονο θεσμό

Το «Ε» σήμερα φιλοξενεί το Θύμιο Βασίλογλου, αυτόν που έδωσε πρώτος «φωνή» στο Μεσοτοπίτικο Καρναβάλι από τότε που αυτό διοργανώθηκε για πρώτη φορά το 1986 και διοργανώνεται έκτοτε, αρχικά με μέριμνα της Πολιτιστικής Επιτροπής Μεσοτόπου και από το 2000, οπόταν αυτή ιδρύθηκε, με την ευθύνη της Αναπτυξιακής Εταιρείας Μεσοτόπου. Ο Θύμιος Βασίλογλου, κύριος εμπνευστής των σατιρικών κειμένων του καρναβαλιού, θυμάται τις Αποκριές πριν το 1986, έτσι όπως τις έζησε και ο ίδιος από παιδί, αλλά και πώς ξεκίνησαν όλα, τι δυσκολίες υπήρχαν και ποιες ήταν οι σημαντικότερες στιγμές του Μεσοτοπίτικου Καρναβαλιού το οποίο, μετρώντας 24 χρόνια ζωής, έχει φτάσει να αποτελεί σήμερα έναν από τους βασικούς πολιτιστικούς θεσμούς της Λέσβου.

Κύριε Βασίλογλου, θεωρείστε ο «πρωτεργάτης» του Μεσοτοπίτικου Καρναβαλιού. Θέλετε να θυμηθούμε μαζί πώς αυτό ξεκίνησε για να φτάσει σήμερα να έχει καθιερωθεί ως θεσμός;
«Όλα άρχισαν το 1985, όταν ο τότε πρόεδρος του Παραρτήματος του Συλλόγου Μεσοτοπιτών Αθήνας και φίλος μου, Λουκάς Βακάλης, σε μια σχετική συζήτηση που είχαμε με παρότρυνε να γράψω κείμενα για καρναβάλι. Μέχρι τότε, το καρναβάλι γιορταζόταν στο Μεσότοπο αυθόρμητα, μέσα από τη ζωή του χωριού. Μέσα στις δεκαετίες του ’70 και του ’80, ωστόσο, είχε αρχίσει να ξεφτάει, με τα μικρά παιδιά του χωριού μόνο να ντύνονται καρναβάλια. Έτσι, ο Λουκάς μού είπε: “Αφού στο νησί Καρναβάλι γίνεται μόνο στην Αγιάσο και την Αγία Παρασκευή, γιατί να μην ξεκινήσουμε κάτι ανάλογο και στο χωριό μας;” Δέχτηκα και την επόμενη Αποκριά, του 1986, έγινε το πρώτο οργανωμένο Καρναβάλι, στην πλατεία του χωριού. Στη συνέχεια, η πληθώρα του κόσμου το “μετέφερε” στο προαύλιο της Αίθουσας Πολιτιστικών Εκδηλώσεων.»

Στην πορεία του χρόνου
Τι θυμάστε από την Αποκριά του Μεσοτόπου πριν καθιερωθεί το Μεσοτοπίτικο Καρναβάλι;

«Παλιότερα γιορτάζαμε την Αποκριά από την πρώτη μέρα που ξεκινούσε το Τριώδιο. Κάθε βράδυ κυκλοφορούσαν στο χωριό οι “μουτσούνες”, μασκαρεμένοι κάτοικοι, ενώ την Κυριακή την προηγούμενη από αυτή της Αποκριάς έβγαιναν στους δρόμους οι “Κουδουνάτοι” (οι “Κ’δουνάκ’”). Το τι γινόταν τότε δεν περιγράφεται, ήταν σωστό πανηγύρι. Όταν έφτανε η τελευταία Κυριακή της Αποκριάς, πριν την Καθαρά Δευτέρα, ντύνονταν οι “Εύζωνοι” (“Οι β’ζών(ι)”), οι τσολιάδες, η “ήρεμη δύναμη” της Αποκριάς σε σχέση με τους κουδουνάτους. Έβγαιναν με τα πήλινα τουμπερλέκια τους και τραγουδούσαν κυρίως ερωτικά δίστιχα. Είχαμε και τις “Βλαχούλες” (τις “Βλάχις”), το ντύσιμο των γυναικών του χωριού, που γινόταν στο “παρασκήνιο” στα σπίτια όπου μαζεύονταν, αφού το ντύσιμο δημόσια ήταν αποκλειστικό προνόμιο των ανδρών. Ήταν εποχές, που το καρναβάλι εντασσόταν στον κύκλο της ζωής…»

Συμμετέχετε ανελλιπώς στη διοργάνωσή του Μεσοτοπίτικου Καρναβαλιού;
«Ναι, δεν έχω λείψει καμμιά χρονιά. Αρχικά ήταν κάτι που ήθελε πολύ τρέξιμο και περιελάμβανε, αντίστοιχα, πολλή κούραση. Δεν είχαμε καλά-καλά άτομα να ντύσουμε “βρακάδες”, γι’ αυτό ήρθαν και τα μέλη του Συλλόγου Μεσοτοπιτών της Αθήνας οι “γλεντιστάδες” και συμμετείχαν, η συμβολή των οποίων ήταν καθοριστική στη μετέπειτα πορεία και ανάδειξη του καρναβαλιού. Είχαμε βγάλει, μάλιστα, και τραγούδι, που ήταν αποτέλεσμα της πίεσης της εποχής: “Παράτησες τη βράκα σου και πήρες παντελόνι κι άφησες το ζωνάρι σου ο σκώρος να το ζώνει.” Επρόκειτο, εξάλλου, για την παραδοσιακή φορεσιά των παππούδων μας, που κρατούσε από Μικρά Ασία, όπως και τα ακούσματά μας, αφού πριν το 1922 η Σμύρνη ήταν “η αυλή μας”. Τώρα έχει “μπει το νερό στο αυλάκι”, μπορούμε και παίρνουμε κι επιχορηγήσεις μέσω της Αναπτυξιακής Εταιρείας Μεσοτόπου, που από τη χρονιά που ιδρύθηκε έχει τη μέριμνα του Καρναβαλιού και έχει συμβάλει στη σωστότερη διοργάνωσή του, αλλά και του δήμου και της νομαρχίας. Επιπλέον, μετά τις εμφανίσεις του χορευτικού της Αθήνας που ήρθε κι έγινε θεσμός στο Καρναβάλι, τώρα πια μας εκπροσωπεύει ισάξια το χορευτικό του χωριού με το γυμναστή και χοροδιδάσκαλο Θύμιο Σαραντίδη.»

Περί κειμένων
Ποιο ήταν το πρώτο κείμενο που γράψατε; Είχατε εμπειρία στη συγγραφή και από πριν;

«Μου άρεσε πολύ το γράψιμο, ειδικά σε στιχάκια. Ως στρατιώτης, μάλιστα, έγραφα κάποια τραγούδια και από το 1983 που δημιουργήθηκε το Παράρτημα του Συλλόγου Μεσοτοπιτών στο χωριό, το οποίο σταδιακά αύξησε την πολιτιστική του δραστηριότητα, είχα αρχίσει να γράφω θεατρικά όπως “Ο γέρος τσ’ ι γριά’ τ’” για μια καλοκαιρινή εκδήλωση για την ειρήνη ή το “Πάθια και Παθήματα”, το 1984, που είχε αποκριάτικο “χρώμα” και αποτέλεσε, κατά κάποιο τρόπο, κάτι σαν προεόρτια για την Αποκριά της επόμενης χρονιάς. Το πρώτο κείμενο που έγραψα για το Μεσοτοπίτικο Καρναβάλι, ήταν “Ο Πληθωρισμός”. Από τα μισά της πορείας του Μεσοτοπίτικου Καρναβαλιού και μετά, ωστόσο, γράφουν κείμενα και άλλοι συγχωριανοί, όπως ο Δημήτρης Νοικοκύρης “Σαμαράς”, από το Σύλλογο Μεσοτοπιτών Αθήνας που έχει συμβάλει με την οικογένεια και τους φίλους του σημαντικά στην εξέλιξη του Καρναβαλιού και την ανάπτυξη του χωριού - όπως άλλωστε και ο Σύλλογος στο σύνολό του.»

Γράφετε πολύ κείμενα που σατιρίζουν τα πολιτικά δρώμενα του τόπου. Δεν υπήρξαν αντιδράσεις;

«Ό,τι σχετίζεται με θέματα πολιτικής το λέω χύμα και για όλους, χωρίς να μεροληπτώ, και έτσι πιστεύω πως θα πρέπει να είναι. Υπήρξαν κάποιες αντιδράσεις και σκεπτικισμός, ειδικά το πρώτο διάστημα, για το πολιτικό σκέλος των κειμένων. Στη συνέχεια, ωστόσο, όλα ξεπεράστηκαν και τη διοργάνωση αγκάλιασαν και στήριξαν πολύ οι φορείς του χωριού. Όπως αναφέρω και στο λεύκωμα για το Μεσοτοπίτικο Καρναβάλι που εξέδωσε πέρυσι η Αναπτυξιακή Εταιρεία Μεσοτόπου, κάθε γέννα φέρνει πόνο… Τώρα, πλέον, οι καιροί έχουν αλλάξει. Το καρναβάλι του χωριού μας, πάντως, χάρη στην αγάπη που έδειξε γι’ αυτό ο κόσμος, καθιερώθηκε και έφτασε σήμερα να αποτελεί θεσμό.»

Υπήρξαν κάποιες χρονιές «σταθμοί» για εσάς ή κάποια κείμενά σας που αγαπάτε περισσότερο;

«Από τις πιο ωραίες στιγμές ήταν όταν ήρθαν οι “Γλεντιστάδες” και αναδείχθηκε το καρναβάλι, καθώς και όταν παρουσιάσαμε το “Δήμο με τα επτά χωριά”, το 1999 που έγιναν οι νέοι δήμοι. Νομίζω πως το κείμενο που ξεχωρίζω είναι ο “Ύμνος στην Άνοιξη”, με τα κορίτσια του χωριού που χόρευαν πετώντας λουλούδια, που έγραψα το 1987 και άρεσε τόσο που ξαναπαίχτηκε το 1989.»

Τιμές και αναγνώριση
Πριν από δέκα χρόνια σάς απονεμήθηκε τιμητική πλακέτα από την Πολιτιστική Επιτροπή Μεσοτόπου για τη 15χρονη προσφορά σας στο Καρναβάλι. Αντίστοιχα, ο Σύλλογος Μεσοτοπιτών ήταν αυτός που σας τίμησε, αναγνωρίζοντάς σας ως «πρωτεργάτη» του Μεσοτοπίτικου Καρναβαλιού…

«Ήταν τιμές πολύ σημαντικές για ‘μένα. Η αναγνώριση από το Σύλλογο Μεσοτοπιτών μού έγινε μέσα στη δεκαετία του ’90 στο πλαίσιο του Καρναβαλιού, από τη Γιώτα Πλωμαρίτου, πρόεδρο σήμερα του Συλλόγου, που έχει συμβάλει σημαντικά στα πολιτιστικά δρώμενα. Η τιμητική πλακέτα μού δόθηκε μετά από εισήγηση του προέδρου της Πολιτιστικής Επιτροπής και πρώην προέδρου της Κοινότητας, Γρηγόρη Βουδούρη, στο πλαίσιο των καρναβαλικών εκδηλώσεων του 2000. Ήταν κάτι που δεν το περίμενα και αυτό που με συγκίνησε περισσότερο ήταν οι παλιές φωτογραφίες που μου δόθηκαν από συμμετοχή μου σε παλιότερα καρναβάλια. Αυτό που θα ήθελα, ωστόσο, θα ήταν να υπάρχει καλύτερη υποστήριξη του Καρναβαλιού από τους φορείς που εμπλέκονται, ειδικά σε περιπτώσεις όπου ορισμένα κείμενα που κυκλοφορούν δεν το παρουσιάζουν σαν κάτι αξιόλογο. Η μεγαλύτερη τιμή για μένα θα ήταν να ζητούν τη γνώμη μου, να με συμβουλεύονται περισσότερο, γιατί για τον πολιτισμό κάποιοι άνθρωποι δίνουμε τη ζωή μας…»

Και το φετινό καρναβάλι που θα γίνει αύριο το πρωί στο Μεσότοπο; Τι μας επιφυλάσσει;
«Κατ’ αρχάς τους “Κουδουνάτους”, στους οποίους βασίζεται το καρναβάλι μας. Από εκεί και πέρα θα υπάρχουν τρεις ενότητες από βασικούς συντελεστές της σάτιρας. Η πρώτη θα είναι με τρία κείμενα της Αθηνάς Πιπίνη - Ζουμπουλή, τη σάτιρα “Πράσινη Ανάπτυξη” που θα περιλαμβάνει τρεις ομάδες νέων παιδιών σε σατιρικά δρώμενα, με τίτλο “Γιώργος - Αντώνης: οι συμφοιτητές”, “Μεσοτοπίτης αγρότης μόνος ψάχνει” και “Ο εφιάλτης στην κουζίνα”. Θα ακολουθήσει η σάτιρα του Δημήτρη Ζαγκούλη που θα περιλαμβάνει πολιτική σάτιρα - εκλογές, καλλιτεχνικά, εμφάνιση τραγουδιστή κ.λπ. και στην οποία θα συμμετέχει 15μελής ομάδα νέων παιδιών με ριμαδόρους το Δημήτρη Ζαγκούλη και το Χαράλαμπο Ιωσηφέλλη. Τέλος, η δική μου σάτιρα θα περιλαμβάνει επίκαιρα πολιτικά και τοπικά θέματα, με παρουσίαση από την Πόπη Ψύλλου και εμένα τον ίδιο. Θα συμμετέχει, επίσης, με άρματα ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του Σχολείου, καθώς και πολλές άλλες ομάδες μεταμφιεσμένων. Έχουν γαλουχηθεί πλέον κι άλλοι και μπήκαν στο “πλάνο” το δικό μου. Με ευχαριστεί ιδιαίτερα το ότι συμβάλλει πια και η νέα γενιά, παρά τις πολλές και σημαντικές απώλειες ανθρώπων που είχαμε τα τελευταία χρόνια. Για ‘μένα και για τους Μεσοτοπίτες γενικότερα, η Αποκριά μας σημαίνει “ανάσα ψυχής”.»

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey