Με τη συνέχιση των διαβουλεύσεων για την τύχη του Σταθμού Γεωργικής Έρευνας Λέσβου, ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, κ. Σκανδαλίδης, δήλωσε «ότι δεν είναι στις προθέσεις του Υπουργείου το κλείσιμο του ιδρύματος, αλλά θα πρέπει να αποκτήσει ουσιαστικό αντικείμενο προκειμένου να συνεχίσει τη λειτουργία του». Η δήλωση αυτή προδίδει απόλυτη άγνοια της προσφοράς του Σταθμού στα 25 χρόνια της λειτουργίας του (1965 - 1990), αλλά και άγνοια των προβλημάτων των νησιών τού Β.Α. Αιγαίου, όπως καταγράφονται παρακάτω.

Εκτιμώντας τα προβλήματα της νησιωτικότητας, που η οικονομία τους, κατά την αντίληψη πολλών, είναι μόνο ο τουρισμός, όταν είναι μέγα λάθος να εγκαταλειφθούν οι παραδοσιακές δραστηριότητες γεωργίας, κτηνοτροφίας και αλιείας, που παράλληλα ενισχύουν την έννοια του πρασίνου και την προστασία του περιβάλλοντος.
Ως προς τη γεωργία και τις ενότητες δενδροκομία, αμπελουργία, μαστιχοκαλλιέργεια, κηπευτικά, αυτές ενδιαφέρουν απόλυτα την οικονομία όλων των νησιών του Αιγαίου, που με την κτηνοτροφία και αλιεία καλύπτουν την οικονομία τους κατά 80%, με συμπλήρωσή της κατά 20% από τον τουρισμό. Ουσιαστικά, λοιπόν, αντικείμενα κατά την επιθυμία του κ. Υπουργού μπορούν να θεωρηθούν οι παρακάτω ερευνητικές δραστηριότητες:
1. Τα νέα φυτοτεχνικά και φυτοπαθολογικά προβλήματα στον τομέα της βιολογικής και ολοκληρωμένης διαχείρισης στην ελαιοκαλλιέργεια. Τα φυτοτεχνικά προβλήματα των μαστιχόδενδρων, όπως η ανανέωση των φυτειών, οι συγκριτικές δοκιμές ποσότητας και ποιότητας μαστίχας μεταξύ γηρασμένων και νέων δένδρων, η εγκατάσταση νέων μαστιχοκαλλιεργειών. Στο Σταθμό, πριν 30 χρόνια περίπου, σε συνεργασία με τον καθηγητή Δενδροκομίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου κ. Σφακιανάκη, είχαμε αρχίσει ένα πρόγραμμα βελτίωσης, διαπιστώσαμε την ύπαρξη ποικιλιών, μελετήσαμε τον τρόπο δημιουργίας πολλαπλασιαστικού υλικού. Το πρόγραμμα, όμως, δε συνεχίστηκε εξ αιτίας της αποστελέχωσης του Σταθμού, με υπαιτιότητα του Υπουργείου Γεωργίας. Παραμένει, βέβαια, άγνωστο αν τα προβλήματα του μαστιχόδενδρου περιήλθαν στην αρμοδιότητα της Δασικής Υπηρεσίας.
2. Η αξιοποίηση των γεωθερμικών ρευστών των νησιών τού Β.Α. Αιγαίου, ειδικότερα της Λέσβου, για τη θέρμανση θερμοκηπίων, κτηριακών εγκαταστάσεων, αγροτικών κατασκευών, καθώς και για την παραγωγή θερμόφιλων αλιευμάτων.
3. Η σύνταξη ερευνητικού προγράμματος για την ορθολογική εκμετάλλευση του αλιευτικού πλούτου των Κόλπων Καλλονής και Γέρας.
4. Στον τομέα της κτηνοτροφίας, ερευνητική προσπάθεια γενετικής καθαρότητας των προβάτων φυλής Χίου, και για τη Λέσβο της φυλής Χυδήρων, προϊόντα υψηλής ζήτησης στην αγορά ζώντων προβάτων.
5. Στο βιομηχανικό τομέα, συνέχιση των συγκριτικών δοκιμών και μετρήσεων στα φυγοκεντρικά ελαιουργεία, για τη διαπίστωση καλής λειτουργίας τους ως προς την περιεκτικότητα ελαιολάδου στους ελαιοπυρήνες και στα απόνερα (λιουζούμια), για την προστασία των συμφερόντων των ελαιοπαραγωγών.
6. Έρευνα για την αξιοποίηση των υποπροϊόντων ελαιοπυρήνων και λιουζουμιών για την παραγωγή προϊόντων ενίσχυσης της οργανικής ουσίας των εδαφών.
Από τις παραπάνω θέσεις προκύπτει ότι τα νησιά τού Β.Α. Αιγαίου έχουν ανάγκη της ύπαρξης ερευνητικού ιδρύματος με την οργανωτική δομή ινστιτούτου, πλαισιωμένου από εξειδικευμένους επιστήμονες στη φυτοτεχνία, την κτηνοτροφία, την αλιεία και την εκμετάλλευση γεωθερμικών ρευστών προς κάθε κατεύθυνση.