Δημοσθένης Αγραφιώτης
4 δοκίμια για τον Κ. Α. Δοξιάδη
Εκδόσεις Συνάψεις
Αθήνα 2010, σελ. 128

Κάτω από την ιδιότυπη γραφή του τίτλου «Παραναγνώριση», που προσφέρεται για τριπλή ανάγνωση (αναγνώριση, παραγνώριση, παραναγνώριση), ο Δημοσθένης Αγραφιώτης, ομότιμος καθηγητής Κοινωνιολογίας, συμπαραθέτει τέσσερα δοκίμια για το διάσημο πολεοδόμο Κωνσταντίνο Α. Δοξιάδη. Παρουσιάζει, με την επιστημονική και επιστημολογική του κατατομή, που θα αναδείξει την πολύπλοκη σχέση του με τη νεοελληνική κοινωνία στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, και επισημαίνει την απουσία μηχανισμών αναγνώρισης και εγκωμιασμού των πλέον δημιουργικών μελών της. Συμβάλλει έτσι και στο γενικότερο προβληματισμό, εάν δηλαδή η νεοελληνική κοινωνία κατόρθωσε να διαχειριστεί τις περιπτώσεις «ιδιοφυΐας» ή και «μεγαλοφυΐας» που αναδύθηκαν στον κοινωνικο-πολιτιστικό στίβο της χώρας. Πρόκειται για μια πρώτη ιχνηλάτηση, που φωτίζει ορισμένες πτυχές του έργου τού Κ. Α. Δοξιάδη και ιδιαίτερα εμφατικά την ανάδυση της «Οικιστικής» ως μιας νέας περιοχής επιστημονικής γνώσης, την οποία ο Αγραφιώτης θεωρεί ως ένα καινοτόμο κοινωνικό και πολιτιστικό φαινόμενο. «Η παρα-αναγνώριση του σημαντικού και του εξαιρετικού», γράφει ο Αγραφιώτης, «αποτελεί μια περιπέτεια», συνδεόμενη με «πάθη και συγκρούσεις» και συμπλεκόμενη με «επιτεύγματα και αποτυχίες», που καλλιεργούν «δίνες ελπίδας και απογοήτευσης». Τα τέσσερα δοκίμια του τόμου αποτελούν «μια εισαγωγή και όχι το τελευταίο κεφάλαιο σ’ έναν τόμο αποτίμησης και στάθμισης μιας προσωπικότητας, όπως αυτή του Κωνσταντίνου Δοξιάδη».