Παραστατίδου: «Ο άνθρωπος μπορεί να αλλάξει, αλλά χρειάζεται και την βοήθεια των συνανθρώπων γύρω του»

Τα ναρκωτικά, η αποδοχή του προβλήματος και η αντιμετώπισή του [Vid]

26/06/2021 - 11:00 Ενημερώθηκε 26/06/2023 - 19:32

Οι περισσότεροι από εμάς θεωρούν ότι τα ναρκωτικά είναι μία έννοια ξένη, που βρίσκεται μακριά από εμάς, που δεν μπορεί να μας αγγίξει. Όταν πάλι η λέξη αυτή φαντάζει εφιάλτης γιατί ένα κοντινό μας πρόσωπο είναι έρμαιό τους τότε θέλουμε να πιστεύουμε ότι δεν είναι αλήθεια.

Δυστυχώς η μάστιγα αυτή είναι δίπλα μας και μόνο αν αποδεχτούμε το υπάρχον πρόβλημα και ενημερωθούμε, τότε μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε, γιατί όπως είπε και στην συνέντευξη της, στο «Ε» η υπεύθυνη του ΚΕΘΕΑ Μυτιλήνης, Αθηνά Παραστατίδου «Ο άνθρωπος μπορεί να αλλάξει, αλλά χρειάζεται και την βοήθεια των συνανθρώπων γύρω του».

Με αφορμή την 26η Ιουνίου, την Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών και της παράνομης διακίνησής τους, θεωρήσαμε σημαντικό να αναδείξουμε το συγκεκριμένο ζήτημα, που δυστυχώς απασχολεί και την τοπική κοινωνία.

Πόσο εύκολο είναι να μπουν τα ναρκωτικά στη ζωή ενός ανθρώπου;

Τα ναρκωτικά είναι πολύ εύκολο να μπουν στη ζωή ενός ανθρώπου, αλλά πρέπει να επισημάνω ότι παίζουν πάρα πολλοί παράγοντες ρόλο και σύνθετοι παράγοντες, οι οποίοι αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Μερικοί από αυτούς είναι το κοινωνικό, το πολιτιστικό , το οικογενειακό περιβάλλον, η προσωπικότητα του ατόμου , όπως παίζει σημαντικό ρόλο και η εφηβεία. Ακόμη σε αυτούς τους παράγοντες περιλαμβάνονται η δράση της ουσίας, η προσβασιμότητα, η διαθεσιμότητά της καθώς επίσης και αν υπάρχει και κάποιο είδος ψυχικής διαταραχής του ατόμου.

Ποια είναι τα στάδια της χρήσης και πόσο γίνονται εύκολα αντιληπτά από το περιβάλλον;

Εμείς δεν λέμε ότι όποιος δοκιμάσει θα γίνει και εξαρτημένος. Είναι πολύ σημαντικό να το γνωρίζουμε και επίσης ένα κομμάτι που παρατηρείται σύγχυση είναι το στάδιο της εφηβείας που εκεί τα σημάδια είναι σχεδόν παρόμοια με τα σημάδια της χρήσης. Γι’ αυτό και εμείς θέλουμε και συμβουλεύουμε τους γονείς να φροντίζουν σε εκείνη την φάση να παίρνουνε βοήθεια .

Τα στάδια που υπάρχουν είναι ο πειραματισμός, η ενεργή ενασχόληση, η κατάχρηση και η εξάρτηση. Το χρονικό όριο που μπορεί να μείνει κάποιος σε κάθε στάδιο μεταβάλλεται και εξαρτάται από το άτομο, από τις συνθήκες και από αυτό που βιώνει. Ο πειραματισμός είναι μία φάση που δεν θα ψάξω την ουσία, συνήθως μου προσφέρεται  και ένα άλλο κομμάτι είναι ότι δεν έχει σημάδια, δεν είναι εμφανή τα σημάδια. Πέρα από το γεγονός που μπορεί να συμβεί, δηλαδή να δοκιμάσει ένας άνθρωπος να έρθει σε επαφή με μία ουσία για πρώτη φορά να έχει τόση άσχημη εμπειρία, δηλαδή για παράδειγμα να πάθει δηλητηρίαση και να χρειάζεται να νοσηλευτεί. Εκεί το άτομο αυτό μπορεί να αποφασίσει ότι δεν θέλει να έρθει ξανά σε επαφή με καμία ουσία. Στο πειραματισμό οι διάφοροι τομείς του ατόμου, όπως ο οικονομικός, ο κοινωνικός, η δουλειά του, οι σχέσεις του με την οικογένεια αλλά και με το εξωτερικό περιβάλλον, δεν φαίνεται να επηρεάζονται .

Η ενεργή ενασχόληση είναι όταν ξεκινάει να κάνει χρήση πιο συστηματικά. Εκεί αρχίζει ο ίδιος να ψάχνει, ξέρει πολύ καλά που θα βρει ουσίες και τότε ξεκινάει σιγά- σιγά να επηρεάζονται οι διάφοροι τομείς της ζωής του. Κυριότερος από αυτούς είναι ο οικονομικός τομέας, γιατί το άτομο χαλάει χρήματα για να πάρει τη δόση. Στο στάδιο αυτό δεν είναι τόσο εμφανή τα σημάδια της συμπεριφοράς, με την άποψη ότι αρχίσουν να εμφανίζονται στο μεταίχμιο της ενεργής ενασχόλησης προς την κατάχρηση. Εκεί πια φαίνονται τα σημάδια, αρχίζει η απομόνωση, υπάρχει νευρικότητα, επιθετική συμπεριφορά. Στο στάδιο αυτό της κατάχρησης το άτομο ζητάει λεφτά, παραμελεί βασικούς τομείς της ζωής, όπως την οικογένεια. Σε αυτό το στάδιο εμφανίζονται τα σημάδια του στερητικού συνδρόμου.

Το στάδιο της εξάρτησης είναι η παραμέληση του εαυτού και η μόνη ενασχόληση και ενδιαφέρον που έχει το άτομο είναι για το πώς θα βρει την ουσία.

Δεν θα πρέπει να παραλείψουμε να πούμε ότι όλες οι ουσίες επιδρούν στο κεντρικό νευρικό σύστημα και επηρεάζουν την αντίληψη, το συναίσθημα, την στάση και την συμπεριφορά του ατόμου.

Τι ενέργειες πρέπει να κάνει η οικογένεια;

Οι γονείς γνωρίζουν πάρα πολύ καλά τα παιδιά τους, γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό όταν εντοπίζουν και βλέπουν κάτι να ζητάνε βοήθεια και να ενημερώνονται, ώστε να μπορούν να ξέρουν πως μπορούν να διαχειριστούνε την οποιαδήποτε κατάσταση και πως θα αντιμετωπίσουν το παιδί τους.

Τις περισσότερες φορές οι γονείς ματαιώνονται, ματαιώνονται με άσχημες σκέψεις. Αυτό που έρχεται στο μυαλό τους και λένε είναι «Δεν είμαι καλός γονιός» ή «Τι έχω κάνει; Γιατί σε μένα» ή το άλλο που λένε είναι «Εφηβεία είναι θα του περάσει». Δεν είναι έτσι εύκολα τα πράγματα και συνήθως κάποιοι γονείς όταν έρχονται εδώ και μας χτυπάνε την πόρτα τα παιδιά τους βρίσκονται στο στάδιο κατάχρησης και εξάρτησης. Στο στάδιο δηλαδή που τα προβλήματα έχουν διογκωθεί.

Πόσο εύκολο είναι για έναν γονέα να αποδεχθεί ότι το παιδί του κάνει χρήση;

Με την δική μου την εμπειρία μπορώ να σας πω ότι οι γονείς, όταν έρχονται εδώ, μετά από το πρώτο σοκ από ένα συμβάν που προκλήθηκε και όμως αρνούνται να αποδεχτούν την κατάσταση. «Όχι θα περάσει από μόνο» λένε καθώς βρίσκονται στο στάδιο της άρνησης. Αν περάσουν στο στάδιο της αποδοχής εκεί τα πράγματα θα είναι πάρα πολύ εύκολα. Όταν λέω εύκολα δεν εννοώ ότι θα λυθούν δια μαγείας, αλλά είναι πάρα πολύ σημαντικό να περάσουν σε αυτό το στάδιο, δηλαδή της αποδοχής της κατάστασης. Γιατί από την στιγμή που γίνεται η αποδοχή, αρχίζω και μαθαίνω τι είναι αυτό το πρόβλημα με το οποίο είμαι αντιμέτωπος και πως θα πρέπει εγώ να το αντιμετωπίσω. Στο στάδιο της αποδοχής οι γονείς περνάνε στην ενεργή δράση που σημαίνει παίρνω το πρόβλημα και το διαχειρίζομαι.

Ο άνθρωπος μπορεί να αλλάξει, αλλά χρειάζεται και την βοήθεια των συνανθρώπων γύρω του.

Ποια είναι η πιο δύσκολη κατάσταση με την οποία ήρθατε αντιμέτωπη;

Το δύσκολο για μένα είναι όταν οι γονείς αλλά και τα μέλη  της οικογένειαςβρίσκονται σε στάδιο μη αποδοχής του προβλήματος. Συνήθως εδώ έρχονται όταν έχει δημιουργηθεί ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα, όπως για παράδειγμα δικαστικές εκκρεμότητες. Θα πρέπει να αποδεχτούνε το πρόβλημα για να μπορέσουμε να συνεργαστούμε. Γιατί αν δεν το θέλει ο ίδιος εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά πράγματα. Αυτό το κομμάτι της αποδοχής είναι πάρα πολύ δύσκολο.

Είναι εύκολο για ένα άτομο, που θέλει να απεξαρτηθεί να ξεκόψει «από τις κακές παρέες»;

Η ψυχική απεξάρτηση θέλει περισσότερη δουλειά από την σωματική. Αυτό είναι κάτι που πολλοί άνθρωποι το μπερδεύουν, δηλαδή θεωρούν ότι θα περάσουν 10 -15 ημέρες και επειδή σωματικά θα έχουν γίνει καλά θεωρούν ότι από κει και πέρα δεν έχουν ανάγκη. Όμως η ψυχική απεξάρτηση θέλει περισσότερη δουλειά και κρατάει περισσότερο από τη σωματική. Όταν βρίσκομαι σε έναν κλειστό χώρο σίγουρα θα έρθω σε επαφή με άτομα με τα οποία έκανα χρήση προηγουμένως. Άρα με αυτή την έννοια και ανάλογα με το δίκτυο υποστήριξης που έχει ο κάθε άνθρωπος μπορεί να πάει κάπου να πάρει μία απόσταση - στην κύρια φάση θεραπείας - να δυναμώσει να πάρει κάποια πράγματα που πρέπει να πάρει και μετά να επιστρέψει να συνεχίσει την πορεία του και την δουλειά που θα πρέπει να κάνει. Σαφώς παίζει ρόλο η απόσταση, το περιβάλλον, οι γνωστοί και δεν υπάρχει περίπτωση να μην έρθει σε επαφή με γνωστούς και οικείους από το προηγούμενο περιβάλλον. Γι’ αυτό λέμε ότι η ψυχική απεξάρτηση θέλει πολύ δουλειά, βοήθεια και συμμάχους από το οικογενειακό και εξωτερικό περιβάλλον.

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey