Ο άνθρωπος ξεκίνησε να ασχολείται με την οπλή του αλόγου πριν χιλιάδες χρόνια, όπως αναφέρει και ο Ξενοφών στο βιβλίο του «Περί Ιππικής». Ο Δημήτρης Μανάβης ασχολείται με τις οπλές των αλόγων εδώ και 15 χρόνια σχεδόν. Αιτία για να γίνει πεταλωτής, ήταν το δικό του άλογο. Όταν το απέκτησε ήθελε να το περιποιείται όπως πρέπει και επειδή η οπλή για ένα άλογο είναι ό,τι τα θεμέλια για ένα σπίτι αποφάσισε να μάθει την τέχνη.  

Το να είσαι πεταλωτής, δεν είναι εύκολη δουλειά και ούτε είναι εύκολο να την μάθεις. Απαιτεί παρατηρητικότητα, υπομονή, θέληση και ευαισθησία. Μάλιστα στο εξωτερικό, όπως στην Αγγλία και στην Ολλανδία, υπάρχουν σχολές γι’ αυτό το επάγγελμα. Δυστυχώς στην Ελλάδα του... Ξενοφώντα δεν υπάρχει κάτι ανάλογο.  

Στην Λέσβο αυτή τη στιγμή υπάρχουν γύρω στα 10 άτομα που ασχολούνται με αυτή τη τέχνη, όταν κάποτε σε κάθε χωριό υπήρχαν τουλάχιστον δύο πεταλωτές. Βέβαια παλιότερα η σχέση ιπποειδών με άνθρωπο ήταν σχέση εξάρτησης. Τα γαϊδούρια, τα άλογα και τα μουλάρια ήταν βασικά εργαλεία των αγροτών και αποτελούσαν βασικό μέσο μετακίνησης. Η πρόοδος της τεχνολογίας αποδυνάμωσε αυτή τη σχέση και πλέον ελάχιστοι είναι εκείνοι που χρησιμοποιούν γαϊδούρια και μουλάρια για τις δουλειές, ενώ τα άλογα πλέον συντροφεύουν τους αναβάτες στις βόλτες.  

Ο Δημήτρης Μανάβης έμαθε παρατηρώντας άλλους «μάστορες» και παρακολουθώντας σεμινάρια. Τώρα αρκετά χρόνια μετά γνωρίζοντας πλέον τα μυστικά φτάνει να πεταλώνει 120 άλογα το χρόνο. Συνήθως το καλοκαίρι είναι η περίοδος που γίνονται τα πιο πολλά πεταλώματα, γεγονός που συνδέεται με τα πανηγύρια που πραγματοποιούνται την περίοδο αυτή. Βέβαια όπως ο ίδιος εξηγεί περιποίηση στην οπλή του αλόγου πρέπει να γίνεται κάθε 45 ημέρες. Ο πεταλωτής βγάζει το πέταλο, περιποιείται την οπλή και το επανατοποθετεί. Σε περίπτωση που το τελευταίο έχει φθαρεί από την χρήση, τότε βάζει καινούριο.  

Πέταλα για τον Ίκαρο 

Αυτή τη φορά ήταν η σειρά του Ίκαρου να φτιάξει τις οπλές του. Έτσι βρεθήκαμε στο ορεινό χωριό της Κάπης στο «σπίτι» του Ίκαρου, που εδώ και δέκα σχεδόν χρόνια συντροφεύει τον Κώστα Αξιώτη. Και κάπως έτσι είδαμε από κοντά να πεταλώνουν άλογα.  

Καθαρόαιμο αραβικό, λευκός, καμαρωτός, κοινωνικός , άρτια εκπαιδευμένος και αθλητικός «τύπος» που είχε πάρει μέρος και σε αγώνες δίχως να προβάλει αντίσταση άπλωνε προσεκτικά και όλο χάρη τα άκρα του όταν ο πεταλωτής του το ζήταγε λέγοντας «UP».  

Τανάλια κοπής, τανάλια αποπετάλωσης , ράσπα, μαχαίρια, ποδιά, καρφιά, σφυρί, εξορκέας για καρφιά & παπαγαλάκι είναι τα βασικά εργαλεία που χρησιμοποιεί ένας πεταλωτής για την μέθοδο της ψυχρής πετάλωσης. Εδώ να σημειωθεί ότι υπάρχει και η θερμή πετάλωση όπου το πέταλο θερμαίνεται και το μέταλλο προσαρμόζεται ευκολότερα στην οπλή του αλόγου κάνοντας παράλληλα απολύμανση.  

Το πρώτο στάδιο στο πετάλωμα θέλει να αφαιρούμε το παλιό πέταλο. Έπειτα ακολουθεί ο εξονυχισμός.  

Το πιο σημαντικό στάδιο στο πετάλωμα είναι να κοπεί σωστά το νύχι, γεγονός στο οποίο συνηγορούν πολλοί παράγοντες, όπως για παράδειγμα η ανατομία που αναφέραμε προηγουμένως. Έπειτα διαμορφώνουμε το πέταλο ούτως ώστε αυτό να προσαρμόζεται στο νύχι του αλόγου.

Υπάρχουν πολλά νούμερα στα πέταλα καθώς όπως τα ανθρώπινα πόδια έτσι και οι οπλές του αλόγου έχουν διαφορετικά νούμερα ανάλογα με την ανατομία του τελευταίου.  

Οι οπλές των ιπποειδών μεγαλώνουν όπως και τα νύχια των ανθρώπων, μόνο που αντίθετα με τους ανθρώπους, εάν τα νύχια των αλόγων ή γαϊδουριών μεγαλώσουν πολύ, αυτό μπορεί να προκαλέσει μεγάλο πόνο, πολύ συχνά ανεπανόρθωτη ζημιά στην εσωτερική δομή της οπλής του ζώου. Ενδονυχίτιδα, σήψη ποδιού (απόστημα), αποκόλληση του πρόσθιου τοιχώματος της οπλής και σήψη της χελιδόνας είναι προβλήματα που προβλήματα που μπορούν να προκληθούν στο άλογο αν δεν περιποιούμαστε σωστά την οπλή του.  

Το άλογο ξεκινάμε να το πεταλώνουμε όταν είναι η ώρα για να το καβαλήσουμε δηλαδή σε ηλικία 3-4 χρόνων αλλά την οπλή μπορούμε να την διαμορφώνουμε από όταν εκείνο είναι 5 μηνών. Η κλήση της οπλής του αλόγου μετριέται με τις μοίρες στα μπροστινά άκρα η οπλή πρέπει κυμαίνεται 50-53 και στα πίσω 53-56 καθοριστικής σημασίας είναι και η ανατομία του αλόγου.  

Και κάπως έτσι ο Ίκαρος απέκτησε καινούρια πέταλα και παρά το γεγονός ότι το σίδηρο σαν μέταλλο είναι βαρύ η σωστή τοποθέτησή τους στα πόδια των αλόγων δίνει στα τελευταία φτερά για να πετάξουν...