Σε ένα παλαιό αρχοντικό της πόλης, απέναντι από το πάρκο της Αγίας Ειρήνης κρύβεται πίσω από ένα αγιόκλιμα που μοσχοβολά, ένα διαμάντι της πόλης αυτής, η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Μυτιλήνης, που την μετέτρεψαν σε «αντικείμενο» αξίας το μεράκι των ανθρώπων που δουλεύουν εκεί μέσα. Χάρη σε αυτή τη προσπάθεια η Δημόσια Βιβλιοθήκη θα μπορούσαμε να πούμε ότι αποτελεί ένα από τα σημαντικά πνευματικά κέντρα του νησιού.

«Ψηφιοποιώ την ιστορία του τόπου μου», το «Φιδάκι αλλιώς», οι αναβαθμισμένες συλλογές βιβλίων, το τεράστιο αρχείο τοπικών εφημερίδων που φυλάσσει την ιστορία του τόπου, τα ημερολόγια, τα σημειωματάρια και οι τσαντούλες με φωτογραφίες αρχείων κάνουν αυτό το χώρο του βιβλίου κάθε άλλο παρά συνηθισμένο.

Αξίζει να αναφέρουμε ότι σπουδαίο έργο είχε επιδείξει με τις δράσεις της η εκπαιδευτικός κα Νάκα που είχε μεταδώσει στα παιδιά μέσα από τον λαχανόκηπό της και το βάψιμο των αυγών με κρεμμυδόφυλλα γνώσεις για την κηπουρική και την ανάπτυξη των φυτών καθώς και για τα ήθη και έθιμά μας. Εδώ πρέπει να πούμε ότι δεν ήταν λίγες οι φορές που ένα παιδικό παραμύθι στάθηκε αφορμή για να χτίσουν τα μικρά ανθρωπάκια χαρακτήρα και να αγαπήσουν την μάθηση.

Επιμορφωτικές δράσεις για τα παιδιά  όπως το «Ψηφιοποιώ την ιστορία του τόπου μου» έχουν αποδειχθεί πλέον αποτελεσματικές. Τρανή απόδειξη οι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Θερμής που έχουν διακριθεί για την προσπάθειά τους και έγιναν κοινωνοί γνώσης δια της μαιευτικής μεθόδου. Όλα αυτά δείχνει ότι η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Μυτιλήνης έχει ανοίξει την αγκαλιά της στο κοινό που πλέον την έχει αγαπήσει και ίσως αυτός είναι ένας βασικός λόγος για να στηριχθεί ακόμη περισσότερο από την Πολιτεία.

 Ο κόσμος της Βιβλιοθήκης

Η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Μυτιλήνης, ξεκίνησε αρχικά ως Δημοτική Βιβλιοθήκη το 1945 και το 1952 γίνεται Δημόσια, δηλαδή ανήκει πλέον στο Υπουργείο Παιδείας. Σύμφωνα με τις επίσημες καταγραφές αριθμεί πάνω από 110.000 τόμους βιβλίων με το παλαιότερο βιβλίο να χρονολογείται το 1523 είναι εκδόσεις Βασιλείας στη Ελβετία και πρόκειται για έργα του Ομήρου.

Από τη δεκαετία του 1970 διαθέτει Κινητή Βιβλιοθήκη. Το 1992 ξεκινάει η μηχανοργάνωσή της, διαθέτει δωρεάν ηλεκτρονικούς υπολογιστές και πρόσβαση στο διαδίκτυο σε όλους τους κατοίκους και επισκέπτες της Λέσβου, όπως επίσης και υπολογιστές για άτομα με ειδικές ανάγκες. Αριθμεί 9500 μέλη και δανείζει περίπου 1500 βιβλία το μήνα. Η Βιβλιοθήκη αναπτύσσει συνεργασίες με τοπικούς φορείς, όπως το Πανεπιστήμιο Αιγαίου και Σχολεία Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Λέσβου. 

«Επειδή πρόκειται για μια Δημόσια Βιβλιοθήκη καλύπτει μία ευρεία γκάμα θεμάτων, όπως ιστορία, κοινωνιολογία, βιβλία γλώσσας, ψυχολογίας και κυρίως τοπικής ιστορίας» είπε στο «Ε» η βιβλιοθηκονόμος και υπεύθυνη της Δημόσιας Κεντρικής, Μαρία Γρηγορά. Από όλους τους διαδρόμους η κα Γρηγορά ξεχωρίζει εκείνον με τα βιβλία που αφορούν την τοπική ιστορία, δηλαδή τη Λέσβο συγκεκριμένα και τον μικρασιατικό ελληνισμό την περίοδο του 1922 και το κομμάτι που αφορά τον τοπικό τύπο (τοπικές εφημερίδες και περιοδικά) της περιόδου 1910- 1920 – 1930.

Η πανδημία

Η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Μυτιλήνης πριν λίγες ημέρες ξεκίνησε και πάλι να λειτουργεί κανονικά. Ωστόσο θα πρέπει να πούμε ότι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου χάρη στις προσπάθειες και την εφευρετικότητα των ανθρώπων της βιβλιοθήκης «κυκλοφορούσε» και στην περίοδο της καραντίνας κρατώντας συντροφιά σε μικρά και μεγάλα παιδιά.  «Οι πόρτες ήταν κλειστές αλλά ουσιαστικά εμείς εξυπηρετούσαμε κόσμο κανονικά. Μπορούσαν με ραντεβού να μας πούνε ποια βιβλία θέλουνε και να έρθουν να τα παραλάβουν σε εξωτερικό χώρο της βιβλιοθήκης χωρίς να έχουν πρόσβαση σε ράφια. Δανείσαμε έναν αρκετά μεγάλο αριθμό βιβλίων όλο αυτό το διάστημα» εξηγεί η κα Γρηγορά.