Ο Ασημάκης Χατζηνικολάου δεν είναι άγνωστος στο νησί μας. Με καταγωγή από τα Μυστεγνά της Λέσβου, δημοσιογράφος στο ελληνικό πρόγραμμα της Βαυαρικής Ραδιοφωνίας επί σειρά ετών, λάτρης της Μπάγερν Μονάχου, του ποδοσφαίρου γενικότερα και με ιδιαίτερη συμπάθεια στην ομάδα του χωριού του, τον «Αίγειρο», έχει φιλοξενηθεί σε αρκετά ρεπορτάζ στις σελίδες του «Ε». Τελευταία αφορμή ήταν το σχετικά πρόσφατο αφιέρωμα του επίσημου περιοδικού των Βαυαρών, “FC Bayern Magazin”, στο οποίο τιμήθηκε ως ένας εκ των παλαιότερων μελών του συλλόγου, αποκαλύπτοντας άγνωστες πτυχές της σχέσης του με την ομάδα. Μέλος Νο291 σε σύνολο 291.000 ανθρώπων ο Ασημάκης Χατζηνικολάου, «μπόλιασε» και τον γιο του Αχιλλέα με την ίδια αγάπη για την Μπάγερν, η οποία συμπληρώνει φέτος 118 χρόνια ζωής, πριν ακόμα ο ίδιος γίνεται επίσημος ατζέντης FIFA με άδεια από τη Γερμανική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία και… μεταλαμπαδεύσει το «μικρόβιο» στον δικό του γιο, τον Ασημάκη Junior.

Το «Ε» συνάντησε τον Ασημάκη και τον Αχιλλέα Χατζηνικολάου στη Μυτιλήνη, στη διάρκεια των καθιερωμένων διακοπών τους στο νησί, η σχέση τους με το οποίο είναι σταθερή και αδιάλειπτη όλα αυτά τα χρόνια, μιλώντας μαζί τους σε μια καθαρά ποδοσφαιρική συζήτηση που περιλαμβάνει λίγο από όλα.

Τι συναισθήματα σας προκάλεσε η βράβευση από την επίσημη Μπάγερν, ως ενός εκ των παλαιότερων μελών του συλλόγου της Βαυαρίας και μάλιστα πλάι σε σπουδαίες προσωπικότητες;

Ασ.Χ.: «Ήταν για μένα κάτι πάρα πολύ σημαντικό. Και να σου πω την αλήθεια, δεν το περίμενα καν. Όταν είσαι μέλος της Μπάγερν, στα 20, στα 35 και στα 50 χρόνια βραβεύονται όλα τα μέλη σε μια ειδική τελετή, όπου καλείσαι ονομαστικά να ανέβεις στο βήμα, σου απονέμουν το αναμνηστικό λάβαρο, έναν έπαινο σε κορνίζα και μια χρυσή ή διαμαντένια καρφίτσα με το σήμα της ομάδας. Προσωπικά, τα 50 χρόνια ως μέλος τα έκλεισα το 2015. Μάλιστα, συγκυριακά τότε ήταν πρόεδρος του συλλόγου ο κ. Καρλ Χόπφνερ, ο οποίος όταν ξεκίνησε την καριέρα του στην Μπάγερν ως Γενικός Γραμματέας, το πρώτο ταξίδι που έκανε στο εξωτερικό ήταν μαζί μου, στην Κύπρο, για ένα ματς με την Ανόρθωση. Φέτος, όταν με πήραν τηλέφωνο από τα γραφεία της Μπάγερν, ξαφνιάστηκα. Ήταν ειλικρινά κάτι που δεν περίμενα. Όπως και οι γείτονες μας στο Μόναχο, όταν είδαν το περιοδικό αισθάνθηκαν πολύ όμορφα.»

Πόσο σημαντικό είναι για ένα πιστό φίλαθλο, να αναγνωρίζεται αυτή η αγάπη του από τον ίδιο το σύλλογο που υποστηρίζει;

Ασ.Χ.: «Είναι ωραίο όταν υποστηρίζεις μια ομάδα και έχεις τόσες αναμνήσεις, να βλέπεις ότι υπάρχει αναγνώριση και από το σύλλογο. Η βράβευση αυτή ήταν πολύ τιμητική.»

Αχιλλέα, τελικά το μήλο πέφτει κάτω τη μηλιά; Ονειρεύεσαι ανάλογες βραβεύσεις από την Μπάγερν;

Αχ.Χ.: «Ο πατέρας μου και λόγω της δημοσιογραφίας, είναι πιο κοντά στο σύλλογο. Προσωπικά, έχω μια άλλου είδους σχέση και λόγω επαγγέλματος, αλλά κυρίως εξαιτίας της δημιουργίας του FC Bayern Thessaloniki Fan Club, του πρώτου στην ιστορία συνδέσμου της ομάδας στο εξωτερικό, που λειτουργεί στην Ελλάδα από το 1994 με πολλά ταξίδια στο Μόναχο. Κλείνουμε 25 χρόνια το 2019 και είμαι πανευτυχής που η Μπάγερν με έχει ήδη τιμήσει, αλλά περισσότερο για το βραβείο που απέσπασε ο σύνδεσμός μας από τη διοίκηση για την κοινωνική μας προσφορά. Φυσικά και λόγω ιδιότητας, έχω άριστες σχέσεις με το τμήμα σκάουτινγκ και την ακαδημία της ομάδας. Δεν είναι τυχαίο ότι είμαι ο μόνος Έλληνας, που έχω στείλει ποδοσφαιριστές να δοκιμαστούν στην Μπάγερν. Σε κάθε περίπτωση όλα τα οφείλω στον πατέρα μου. Αν δεν ήταν εκείνος δεν θα μπορούσα να είμαι τόσο κοντά, από μικρό παιδί, στις προπονήσεις. Και χαίρομαι που και ο Ασημάκης Junior είναι επίσης μέλος του συλλόγου, μοιράζεται το ίδιο πάθος, έχει ίνδαλμα τον Μάνουελ Νόιερ και μάλιστα προσπαθεί να του μοιάσει στην ακαδημία του Μαραθώνα Καλαμαριάς.»

Πλην της Μπάγερν, έχετε όμως μια ιδιαίτερη αγάπη και για τον Αίγειρο Μυστεγνών, σωστά;

Ασ.Χ.: «Πραγματικά εντυπωσιακή πορεία. Μια ομάδα που ήταν τελευταία στη Γ’ Κατηγορία, αναδείχθηκε δύο φορές πρωταθλήτρια ΕΠΣ Λέσβου και έφτασε να κερδίζει τη συμμετοχή της στη Γ’ Εθνική! Δεν είχα ποτέ στο μυαλό μου ότι μπορούσε να τα καταφέρει ο Αίγειρος. Είναι πραγματικά συγκινητικό.»

Αχ.Χ.: «Όταν ήμουν παιδί, έπαιζα ένα παιχνίδι Manager στο Commodore τότε, δεκαετία του ’80, στο οποίο μπορούσες να βάλεις όνομα στην ομάδα σου. Δύο χρησιμοποιούσα τότε. Τον Αιολικό, με τον οποίο μεγάλωσα, αλλά και τον Αίγειρο, τιμώντας το χωριό μας. Έκανε ένα θαύμα ο Αίγειρος. Είναι αξιοθαύμαστος. Για εμένα είναι σα να έχει πάρει η Μπάγερν τρία Champions League στη σειρά. Και πρέπει να ευχαριστήσω τον Στρατή Μπότη για όσα έχει προσφέρει στην ομάδα, αλλά και στο χωριό. Θέλω να πιστεύω ότι κάποια στιγμή, ο Αίγειρος θα τα καταφέρει και θα εκπροσωπήσει το νησί μας σε εθνική κατηγορία. Εύχομαι και ο Αιολικός να μπορέσει να ανέβει στη Β’ Εθνική, του αξίζει πραγματικά μετά από τόσα χρόνια, όπως και στο λεσβιακό ποδόσφαιρο να έχει ομάδα σε μεγαλύτερη κατηγορία.»

Τι αναμνήσεις έχετε από την ποδοσφαιρική Λέσβο, πριν φύγετε για μόνιμη εγκατάσταση στο Μόναχο;

Ασ.Χ.: «Όταν ήμουν παιδί, πρόλαβα και έγινα Παλλεσβιακός. Με είχε πάρει τότε ένας γείτονας, ο κυρ Παναγιώτης, από το χέρι και με είχε πάει μια Κυριακή στο γήπεδο. Έκτοτε, τα ντέρμπι με τον Άρη Μυτιλήνης ήταν συγκλονιστικά. Θυμάμαι που κατεβαίναμε στο λιμάνι, να δούμε αν ο Άρης έφερε τους στρατευμένους για να παίξουν. Γεμάτο το γήπεδο. Ακόμα θυμάμαι τα συνθήματα της εποχής. Έλεγαν οι Παλλεσβιακοί “Το μαύρο είναι πένθιμο, το κίτρινο χολέρα, το πήραν οι Αρειανοί και το ‘καναν φανέλα.” Απαντούσαν τότε οι φίλαθλοι του Άρη “Εφούσκωσε η θάλασσα και βγήκαν τα χταπόδια και βγήκαν κι οι Παλλεσβιακοί με τα στραβά τα πόδια”. Έλεγαν κι ένα ακόμα “Άρης Άρης καβαλάρης, Παλλεσβιακός ψωριάρης”.»

Εν μέσω εκπλήξεων στο Μουντιάλ, πώς αντιμετωπίσατε τον αποκλεισμό της Γερμανίας;

Ασ.Χ.: «Προσωπικά δεν με εξέπληξε. Μπορώ να πω ότι το περίμενα κιόλας, πως δεν θα προχωρήσει αρκετά η Γερμανία. Είχα δει το φιλικό με τη Βραζιλία και μου έκαναν εντύπωση οι Βραζιλιάνοι. Ίσως τους δούμε στον τελικό απέναντι στην Αγγλία, η οποία έχει κι αυτή πολλές καλές μονάδες.»

Αχ.Χ.: «Με στεναχώρησε, είναι η αλήθεια. Δεν είχα βλέψεις για κατάκτηση, αλλά θεωρούσα ότι θα φτάσει μέχρι τα προημιτελικά. Πλέον, δίνω μεγάλες πιθανότητες στο Βέλγιο. Έχει εξαιρετικά ποιοτικούς ποδοσφαιριστές. Και το νοκ άουτ με τη Βραζιλία, δεν θα είναι καθόλου εύκολο για τη Σελεσάο.»