Το γεγονός ότι τον τελευταίο καιρό έχουμε περισσότερες αφίξεις από τα απέναντι παράλια, σε σύγκριση με την ίδια περσινή χρονική περίοδο δεν πρέπει να χαροποιεί κανέναν και πάντως σίγουρα όχι όσους μονίμως κινδυνολογούν με το μεταναστευτικό. Θα λέγαμε μάλιστα ότι μάλλον επιβεβαιώνει η εικόνα αυτή , όσους ισχυρίζονται ότι δεν έχουμε καθόλου «ξεμπλέξει» με το μεταναστευτικό, όσο το πρόβλημα υφίσταται ως ένα διεθνές φαινόμενο και όσο έχουμε να κάνουμε με έναν απρόβλεπτο γείτονα που δεν έχει παύσει να θέλει να το «εργαλειοποιήσει» προκειμένου να πιέσει τη χώρα μας και την Ε.Ε. Αποδεικνύεται ότι η φύλαξη των συνόρων και η αποτροπή λειτουργεί αποτελεσματικά για να παραμένουν περιορισμένες οι όποιες αφίξεις, παρά την μικρή αυξητική τάση που παρουσιάζουν τελευταία, οι μεταναστευτικές ροές. Η εικόνα δε αυτή, κάθε άλλο παρά ενισχύει την άποψη ότι είναι αχρείαστη μια «κλειστή» και καλά ελεγχόμενη δομή φιλοξενίας, όταν το ζητούμενο είναι η γρήγορη και αποτελεσματική διαχείριση των όποιων αφίξεων προκειμένου, αφού ξεκαθαριστεί ποιοι δικαιούνται και ποιοί όχι άσυλου να μπορούν να φεύγουν το συντομότερο από το νησί μας. Σε αυτήν την κατεύθυνση άλλωστε κινείται και συνολικά η Ε.Ε. στα πλαίσια της νέας πολιτικής ασύλου που συζητά και αναμένεται οσονούπω να καταλήξει, βάζοντας τέλος στην ανεπίτρεπτη κατάσταση που ήθελε όλα τα βάρη να τα σηκώνουν οι χώρες πρώτης υποδοχής , όπως η χώρα μας και τα νησιά μας. Μια καλά οργανωμένη δομή , με τις προδιαγραφές της «κλειστής» και ελεγχόμενης που σχεδιάζεται αποτελεί λύση στο πρόβλημα και όχι διαιώνισή του. Τώρα αν αυτήν την αλήθεια δεν την ενστερνίζονται κάποιοι γιατί έχουν εμμονές, είναι πρόβλημα τους. Δυστυχώς γι αυτούς όμως η πραγματικότητα , ακόμη και με τις σημερινές εικόνες τους διαψεύδει και θέλει «λεβεντιά» να παραδεχθεί κανείς ότι έκανε λάθος εκτίμηση, που δεν επιβεβαιώθηκε από τις εξελίξεις. Μάλλον ζητάμε πολλά...