Στον χώρο ανάμεσα στο Δημοτικό Θέατρο και στο κτίριο της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου, κυριολεκτικά στην βιτρίνα της πόλης, υπάρχουν εδώ και μερικά χρόνια στημένοι και χωροθετημένοι πάγκοι για τους μικροπωλητές. Τα κιόσκια αυτά, για κάποια χρόνια λειτουργούσαν κανονικά και μάλιστα είχαν βοηθήσει στο να απαλλαγεί η πόλη από τους πλανόδιους που άπλωναν την πραμάτεια τους όπου τους έκανε κέφι. Ήταν δηλαδή ένα έργο που ήρθε να βάλει τάξη σε μια άναρχη εικόνα του πλανόδιου εμπορίου , προσδιορίζοντας ένα σημείο με τις ανάλογες υποδομές για να στεγάσει τους μικροπωλητές. Στη συνέχεια όμως λόγω κυρίως της οικονομικής κρίσης σε πρώτη φάση , αλλά και εσχάτως και της πανδημίας και των περιοριστικών μέτρων, έπαψε να λειτουργεί ο συγκεκριμένος χώρος, με αποτέλεσμα να εγκαταλειφθεί και να απαξιωθεί πλήρως, μετατρεπόμενος σε μόνιμη εστία μόλυνσης. Παραμελημένα, γεμάτα σκουπίδια και παλιά ρούχα, όπου κάποιοι χρησιμοποιούν κατά διαστήματα βρίσκοντας εκεί καταφύγιο τη νύχτα, σύριγγες ακόμα και περιττώματα συνθέτουν ένα σκηνικό βρωμερό και ανεπίτρεπτο για την εικόνα μιας σύγχρονης πόλης και μάλιστα σε ένα από τα κεντρικότερα σημεία της. Και εύλογα αναρωτιόμαστε. Αυτός ο χώρος με τις συγκεκριμένες κατασκευές, έγινε για κάποια συγκεκριμένη χρήση. Αν αυτή η χρήση δεν εξυπηρετεί πλέον τις ανάγκες για τις οποίες έγινε, κατά τη γνώμη μας, καλό θα ήταν να απομακρυνθούν αυτές οι κατασκευές από εκεί και να καθαριστεί ο χώρος. Είναι ήδη πολλά χρόνια που παραμένει σε αυτά τα χάλια και δεν λειτουργεί και δεν κατανοούμε γιατί θα πρέπει να παραμένει εκεί και να ...μολύνει! Μήπως πρέπει ο δήμος να επανεξετάσει τη χρήση του και να αποφασίσει τι πρέπει να γίνει; Τώρα μάλιστα που πρόκειται να γίνει και το έργο της ανάπλασης της προκυμαίας, νομίζουμε ότι θα πρέπει να εξεταστεί πολύ σοβαρά και η αναγκαία παρέμβαση στον συγκεκριμένο χώρο. 

Θα. Β.