Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
- Μα χωρίς μουσική; Ξεροσφύρι θα κολυμπάμε, κύριε Χαρδαλιά μου; Τι το περάσατε το μπάνιο; Δραστηριότητα προσωπικής υγιεινής;
- Πες τα! Να ξαπλώνεις στην πετσέτα σου, να σε φυσά το αεράκι, να αφρίζει η μεξικάνικη η μπυρίτσα στα χειλάκια, να κολυμπούν τα ψάρια στον αφρό, να λικνίζεσαι στα ρεφραίν των τελευταίων σουξέ, να λικνίζεται και ένα ωραίο πλάσμα απέναντι, να γίνεται η ζωή ωραία!
- Πώς έγινε και σιδερώσαμε τη ζωή μας με ένα πέτρινο χέρι;
- Μην κακοποιείς τον Ρίτσο. Αντίσταση στον Χαρδαλιά! Με Walkman!
- Και sol!
- Ο χορός δεν απαγορεύεται.
- Ό,τι είναι ωραίο επιτρέπεται.
- Ό,τι είναι επιθυμητό. Ό,τι προστάζει το σώμα δεν απαγορεύεται!
- Σχετικό αυτό! Μην παρεκτρέπεσαι! Μη δικαιώνεις τον Χαρδαλιά που χαμηλώνει τη μουσική!
- Ναι, λες και κάνεις πάρτι και η ανοργασμική γειτόνισσα καλεί την αστυνομία. Και αυτή φτάνει την ώρα που μια ωραία ύπαρξη χορεύει αισθησιακά στα κάγκελα του ρετιρέ.
- Σε έχει πειράξει σοβαρά η καραντίνα! Έχεις παραισθήσεις…
- Γιατί; Δεν είναι ωραίο μέσα στην κάψα του καλοκαιριού να σε κοζάρει ο άλλος από απέναντι και να σε επισκέπτεται ύστερα στο πληκτικό σου γραφείο, τυχαία δήθεν, για να σου ανακοινώνει ότι έχεις το πιο ωραίο σώμα της πλαζ.
- Κατευθείαν στο ψητό! Για λέγε!
- Και να σου λέει και ότι είσαι εσύ ό,τι καλύτερο κυκλοφορεί με διαφορά στις γυναίκες…
- Με μαγιό;
- Πάντα! Και εκείνος στους άντρες!
- Με ή χωρίς μαγιό;
- Πώς θα σου πει ο άλλος ότι έχεις κορμί θανατηφόρο, αν δεν οδηγούν τη δήλωση στο στόμα του τα ντεσιμπέλ, αν δεν τον εξαναγκάζουν οι αλλεπάλληλες δόσεις του αλκοόλ, αν δεν τον ζαλίζει ο ήλιος;
- Δε μου λες; Στη θάλασσα στα λέει αυτά;
- Όχι την άλλη μέρα στο γραφείο!
- Με το κλιματιστικό στο μάξιμουμ. Ε, καημένε Θεοδωρικάκο, όνειρο που το έβλεπες για την αναδιάρθρωση του δημοσίου!
- Γιατί δεν έχει η γραφειοκρατία ερωτισμό;
- Με τα τέλεια σώματα τα φλογισμένα;
- Ναι!
- Κύριε Χαρδαλιά, όχι τη μουσική, τον γενικό κατέβασε και πιάσε τον πυροσβεστήρα! Έπιασε φωτιά η αποθήκη του Σαμ! Καιγόμαστε! Τι δεν καταλαβαίνεις;
- Τώρα γίνεσαι συντηρητική! Τι κακό έχει να σου εκφράζει ένας ωραίος άντρας τον θαυμασμό του;
- Αυτό, αγάπη μου, δεν είναι θαυμασμός. Πέσιμο καραμπινάτο είναι! Απ’ τον γκρεμό!
- Γιατί παρακαλώ;
- Γιατί είσαι λίγο παντρεμένη.
- Ε, ναι!
- Και αυτός επίσης!
- Όσο πατάει η γάτα!
- Κεραμιδόγατα! Και είναι και κολλητός του άντρα σου!
- Ε, ας λέει τα ίδια και η γυναίκα του στον Γιώργο! Ωραία σώματα έχουν και οι δύο! Το παν, παιδί μου, είναι να ανοίξουν τα beach bar. Να μυρίζουν αντηλιακό οι ξαπλώστρες. Να ακούγεται η μουσική στη διαπασών!
- Να μην τρως, γιατί αυτό το καλοκαίρι ο φίλος του Γιωργάκη, θα επιθεωρήσει και θα βρει άλλα σώματα και θα πέσεις σε κατάθλιψη. Ύστερα, στο γραφείο! Όταν δεν θα ανοίγει η πόρτα και δεν θα εμφανίζεται κανείς.
- Εμένα το καλοκαίρι είναι η εποχή μου! Ακόμη και τα κουνούπια μ’ ερωτεύονται, αγάπη μου!
- Ε, μάλλον φέτος θα χρειαστεί να το κάνουν χωρίς μουσική και νηφάλια! Αλλά μην ανησυχείς είσαι γλυκοαίματη.
- Καλέ, μην της λες, τέτοια και το παίρνει πάνω της!
- Αυτή ζηλεύει.
- Εσύ άμα ζηλεύεις, να μη ζηλεύεις. Μυαλό δεν έχει, αυτό εκμεταλλεύεται και ο άλλος αλλά σε ένα έχει δίκιο: όταν ο άλλος επιθυμεί, την κάνει τη βουτιά στον γκρεμό!
- Άλλωστε τι έχει κάτω από τον γκρεμό; Θάλασσα! Τίποτα δε θα πάθει.
- Όπως James Bond!
- Κύριε Χαρδαλιά! Κλείστε και τα κομμωτήρια, φωνάξτε τα ασθενοφόρα και αφήστε ανοιχτά μόνον τα ψυχιατρεία! Κινδυνεύει η Ελλάς!