Πρόκειται τελικά περί κατορθώματος το γεγονός ότι, αντί η διαχείριση του προσφυγικού κάθε μέρα που περνά να γίνεται αποτελεσματικότερη και άρα να τείνει η όποια επιβάρυνσή του στο νησί να είναι συνεχώς μειούμενη, παρατηρείται νέα επιδείνωση που προκαλεί έκτροπα και αναστάτωση που οδηγούν σε πισωγύρισμα και αποκαλύπτουν την ανεπάρκεια κυβερνητικών και υπηρεσιακών παραγόντων να αντιμετωπίσουν τις εξελίξεις. Δυστυχώς, κάποια πράγματα κινούνται σε ρυθμούς χελώνας ενώ οι προβλεπόμενες εξελίξεις απαιτούν... τρέξιμο και επίσπευση ενεργειών για να μη χρειαστεί να γίνονται πράγματα κατόπιν εορτής και υπό την πίεση απρόβλεπτων καταστάσεων.

Αυτήν την περίοδο που διανύουμε, στην καρδιά της τουριστικής κίνησης απ’ την οποία πολλά προσδοκά το νησί, ξέσπασαν απανωτά επεισόδια που αναστάτωσαν πάλι την τοπική κοινωνία και έστειλαν «λάθος» μηνύματα εκτός Λέσβου. Και ενώ αυτή η εικόνα και οι εξελίξεις αυτές έπρεπε να ενεργοποιήσουν τους ιθύνοντες -κυβερνητικούς και υπηρεσιακούς- για να αντιμετωπίσουν αυτήν την... εκτροπή προκειμένου να μην επαναληφθούν παρόμοιες καταστάσεις και κυρίως να ελαχιστοποιηθούν τα αίτια που τις προκαλούν, οι καθ’ ύλην αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες ζουν στη «νιρβάνα» τους, με τις διαπιστώσεις και τα ευχολόγιά τους, λες και δεν συντρέχουν λόγοι για να παρέμβουν άμεσα και δραστικά για να προλάβουν καταστάσεις που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε επανάληψη των ίδιων φαινομένων.

Όταν πριν από μερικούς μόλις μήνες, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, ήταν καταγεγραμμένοι λιγότεροι από 3.000 πρόσφυγες και μετανάστες στο κέντρο της Μόριας -αριθμός διαχειρίσιμος με βάση τις υπάρχουσες υποδομές του- και τώρα εμφανίζεται να φιλοξενεί πάνω από 5.000 άτομα με τάση αυξητική, αυτό από μόνο του αποτελεί σήμα κινδύνου που χρήζει άμεσης αντιμετώπισης, αν πράγματι στόχος είναι η αποσυμφόρηση και όχι η συμφόρηση του νησιού. Ο κ. Μουζάλας ως ο αρμόδιος υπουργός δεν φαίνεται να ανησυχεί για όλα αυτά και αρκείται, με όσα δημόσια δηλώνει για τη διαχείριση του προσφυγικού, στο ότι η κατάσταση θα καλυτερέψει με την αύξηση του αριθμού των φιλοξενούντων σε καταλύματα, με την ανάληψη της ιατρικής περίθαλψης από το Υπουργείο Υγείας αντί των ΜΚΟ και με διάφορες άλλες κινήσεις, που όμως όλες αυτές δεν αλλάζουν τους αριθμούς των εγκλωβισμένων στη Λέσβο και τα άλλα νησιά, αφού οι αποχωρήσεις από το νησί είναι ελάχιστες σε σχέση με τις καθημερινές αφίξεις, που πλέον δημιουργούν ασφυκτική εικόνα στο κέντρο της Μόριας. Η τελευταία δε εκδήλωση της πρόθεσης του υπουργού να μη συζητήσει -αυτό σημαίνει επί της ουσίας η άρνησή του να παραστεί σε σύσκεψη που προσκάλεσε ο Γ.Γ. Αιγαίου Γ. Γιαννέλλης- με τους φορείς του νησιού για τη διαγραφόμενη κατάσταση στη Μόρια είναι ενδεικτική και δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνειών.

Ο κ. Μουζάλας και η κυβέρνηση δεν είναι διατεθειμένη να κάνει κάτι πέρα απ’ αυτά που έχουν δρομολογηθεί κεντρικά, αφήνοντας στον αυτόματο πιλότο ό,τι ήθελε συμβεί και το πιθανότερο είναι ότι δεν αναμένεται να είναι προς το καλύτερο, αφού για το μείζον θέμα της αποσυμφόρησης από πέρυσι δεν έχει γίνει τίποτα. Οι αιτήσεις ασύλου κινούνται με τους ρυθμούς που γνωρίζουμε, το ίδιο και οι μετακινήσεις στην ενδοχώρα και οι επαναπροωθήσεις στην Τουρκία. Και δυστυχώς η εθνοτική κατανομή των εγκλωβισμένων δεν συνηγορεί στο ότι η κατάσταση στη Λέσβο θα αλλάξει προς το καλύτερο, αφού οι αφιχθέντες στο νησί, με δεδομένο ότι η πλειονότητα αυτών δεν έχουν προσφυγικό προφίλ, δεν έχουν άλλη διέξοδο. Και γι’ αυτήν την πραγματικότητα η κυβέρνηση... σφυρίζει «κλέφτικα», θεωρώντας ότι οι Αφρικανοί θα «εξαφανιστούν» από το νησί ως διά... μαγείας, αφού δεν έχει κάνει το παραμικρό για πιο ορθολογικές λύσεις! Η αντιμετώπιση αυτή όμως προκαλεί ανησυχία στην κοινωνία και εκνευρισμό στους φορείς που βλέπουν μηδενική ανταπόκριση στις δεδομένες ανησυχίες τους!