Ο ιδρώτας της νοικοκυροσύνης

16/07/2020 - 16:17

Κάθε που μπαίνει ο Ιούλιος, ξυπνά μέσα μου το σύνδρομο της καλής νοικοκυράς. Πρώτες μέρες των διακοπών το φιλότιμο υπερνικά τη διάθεση της χαλάρωσης γιατί συνήθως δεν είναι λίγα όσα πρέπει να γίνουν: Μαστορέματα, σιδερώματα, γενική καθαριότητα, ντουλάπες, έλεγχος στα ποτιστικά, άδειασμα στην αποθήκη, σιδερώματα, βιβλιοθήκες. Μπαίνω στον πειρασμό να πιστέψω ότι ίσως κάποτε σ’ αυτήν τη ζωή, ίσως μοιάσω στη μάνα και στη γιαγιά μου, νοικοκυρές άφταστες.

Κάθε φορά που στέκομαι με τα πλαστικά γάντια μπροστά στη γαριασμένη μπανιέρα θυμάμαι απροσδιόριστα τη μάνα μου να τρίβει με κυκλικές κινήσεις και μαγικές σκόνες τα έπιπλα, τα είδη υγιεινής και τα κουφώματα, να τυλίγει με βαπόνες σε νάιλον καλοσιδερωμένα ρούχα, να αερίζει, να τινάζει, να πλένει και το σπίτι να μοσχοβολά από μυρωδιές. Ζηλεύω απίστευτα αυτή την ατμόσφαιρα της παιδικής μου ηλικίας που ποτέ δεν κατάφερα ούτε για δείγμα να προσεγγίσω. Αλλά επειδή οι ανάγκες υπάρχουν και είναι πραγματικές χρησιμοποιώ τη «βοήθεια του κοινού». Τηλεφωνώ πάντα σε μια φίλη στο χωριό, νοικοκυρά πρώτης, πρόθυμη πάντα για οδηγίες και συμβουλές. «Εσύ, για να παίρνεις τόσο πρωί για καλό δεν είναι». «Δεν είναι, η μπανιέρα έχει ρίγες και δε βγαίνουν». «Την καθαρίζεις με το υγρό που είπαμε;» «Ουί» «Να την τρίψεις με γιαλόχαρτο». «Καλέ, τρελάθηκες; Θα βγει το σμάλτο!» «Συ θα μάθεις εμένα πότε βγαίνει το σμάλτο. Ψιλό, μωρό μ’, γιαλόχαρτο θα πάρεις (λέει ένα νούμερο που δεν σημειώνω ποτέ), και θα το κάνεις με κυκλικές κινήσεις. Το κατάλαβες ή θα τα κάνεις μαντάρα;» «Θα δείξει».

Ακολουθώ κατά γράμμα τις οδηγίες. Έχουν πάντα αποτέλεσμα. Ποιος είπε ότι τα οικοκυρικά δεν προσφέρουν ποιότητα ζωής! Η φίλη μου έχει λύσεις για όλα: «Η κατάψυξη έχει πάγο». «Πάγο έχουν οι καταψύξεις όλες» «Δεν βγαίνει. Ένα μαχαίρι έσπασα» «Και δυο θα σπάσεις με τα μυαλά που κουβαλάς. Ζεστό νερό βάλε σε μια κουπίτσα και σε τρία λεπτά θα γίνει η δουλειά σου». Έχει πάντα δίκιο. Και τη λύση κυριολεκτικά σε όλα. Αλλά κρατά τα κόλπα και τα μυστικά της τέχνης της επτασφράγιστα: «Μην κάθεσαι και γράφεις ό, τι προλαβαίνεις άλλα λέω άλλα γράφεις, τα διαβάζει ο κόσμος και σκέφτεται ότι χαμένο το έχω εντελώς. Και όταν λέω κάτι, σημείωνε». «Μάλιστα, σεφ» «Μην κοροϊδεύεις και άμα θες να μάθεις πραγματικά να έρχεσαι ένα καλοκαίρι κάθε μέρα στο σπίτι να στα μάθω όλα μια και έξω». «Και συνταγές;» «Όλα». «Εντάξει θα έρθω φέτος» «Ναι αλλά θα ξυπνάς πουρνό. Εφτά η ώρα θα είσαι απίκο» «Πόσο;» «Ε, άμα θες να παίρνεις κάθε βράδυ τα κλειδιά απ’ τα μπαρ, θα κάθεσαι και θα γράφεις μονάχα τι ωραία που τα κάνω». Δεν απαντώ, γιατί δεν με συμφέρει. «Τι είπες;» «Είπα ότι όλα είναι πολύ ωραία» «Ε, βέβαια! Όποτε προσπαθώ να σε φέρω στον ίσιο δρόμο, κάνεις το χαζό». «Πρέπει να καταλάβεις ότι πρέπει επιτέλους να μαζευτείς. Να νοικοκυρευτείς. Δεν είναι κατάσταση αυτή!» «Οπωσδήποτε. Με τόσα “πρέπει” σε μια πρόταση. Υπάρχει στο πρόγραμμα». «Ωραία! Αφού συμφωνείς, να φέρω μια προξενιά;» «Έλα δεν ακούω. Η γραμμή χάνεται. Θα μιλήσουμε. Βράζει το νερό για την απόψυξη». Ε, τώρα, είπαμε. Για να κάνουμε μια δουλειά, δεν θα παντρευτούμε κιόλας.

Βγαίνω στο μπαλκόνι να πάρω αέρα. Ξέχασα να ρωτήσω πώς καθαρίζουμε την τέντα και κάτω από το βάρος της πρόσφατης συζήτησης λέω να αποφύγω άλλη επικοινωνία. Παίρνω το κλαδευτήρι και εκτονώνομαι, κόβοντας τα ξερά κλαδιά από τις ελιές. Κοιτάζω το εσωτερικό του σπιτιού. Η νοικοκυροσύνη είναι αξία αλλά και ματαιότητα. Σε μια εβδομάδα χρειάζεται επανάληψη. Θα μπορούσα να περάσω έτσι μια ζωή; Πόσες ενοχές γεννούν οι παιδικές μας αναμνήσεις; Οι ρόλοι που μας κυνηγούν να τους φορέσουμε σα ρούχα που δεν μας ταιριάζουν! «Όλα γίνονται όπως πρέπει» μονολογώ, από τον «Τελευταίο Πειρασμό». Χαμογελώ. Μπαίνω στο σπίτι.

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey