Πραγματοποιήθηκε την περασμένη Τετάρτη, στην αίθουσα του Περιφερειακού Συμβουλίου, υπό την παρουσία του Περιφερειάρχη  Κ. Μουτζούρη , του Αρχιτέκτωνα Μηχανικού Καθηγητή της  Αρχιτεκτονικής Σχολής ΕΜΠ Κων. Μοραΐτη, αυτοδιοικητικών και υπηρεσιακών παραγόντων, τηλεδιάσκεψη με θέμα την διενέργεια Αρχιτεκτονικού Διαγωνισμού για το ΣΑΡΛΙΤΖΑ. Η συζήτηση κατέληξε στο ότι θα πρέπει να γίνουν- με προτεραιότητα- έργα για την διατήρηση και συντήρηση του υπάρχοντος κτιρίου ώστε να μην καταρρεύσει, κάτι που πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος να συμβεί μετά από εγκατάλειψη τόσων χρόνων. Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι θα πρέπει να γίνει μία συνολική διαχείριση του όλου χώρου, του οικοπέδου και των εγκαταστάσεων, σύμφωνα με ένα αντιπροσωπευτικό project, ανάδειξης με Πολιτιστική χρήση, σε συνδυασμό με τις ιστορικές αναφορές της Λέσβου, του ξενοδοχείου και των Θερμών Πηγών. Ήτοι: ως ένα Πρότυπο και μοναδικό Κέντρο που θα προβάλλει τη Λέσβο διεθνώς, όχι μόνο με την αξιοποίηση-ανάδειξη του νερού, αλλά και των Ιστορικών στοιχείων και της εξαίρετης αρχιτεκτονικής .

Οι συμμετέχοντες ενημερώθηκαν σχετικά με τα ζητήματα που έχουν τεθεί μετά την ενδελεχή διερεύνηση του θέματος, όσον αφορά τα τρία σενάρια αξιοποίησης του ιστορικού ξενοδοχείου και των ομώνυμων θερμών πηγών στη Λ. Θερμής. Ποια είναι αυτά τα σενάρια, έτσι όπως προέκυψαν μετά από τη σχετική διερεύνηση του θέματος. Το πρώτο είναι να εξεταστεί η περίπτωση να ανακαινιστεί ως ξενοδοχείο, η δεύτερη ως Θερμαλιστικό Κέντρο και η τρίτη να διαμορφωθεί ως Μουσειακός χώρος, να γίνει δηλαδή μουσείο. Ολα αυτά βέβαια υπό τους περιορισμούς του χαρακτηρισμού του υπάρχοντος κτιρίου ως Διατηρητέου Κτιρίου εσωτερικά και εξωτερικά.

Και η ανάγκη αναβάθμισης της περιοχής

Το γεγονός ότι μετά από πολύ καιρό επιτέλους κάτι αρχίζει να συζητιέται για το Σάρλιτζα είναι θετικό, όπως εν προκειμένου ο αρχιτεκτονικός διαγωνισμός για  την ανακαίνιση του εμβληματικού αυτού κτιρίου. Είναι προφανές ότι η ανακαίνιση του Σάρλιτζα δεν μπορεί να αποκοπεί από τη συνολική προοπτική αξιοποίησης του καθώς και του περιβάλλοντος χώρου, με στόχο να καταστεί το όλο εγχείρημα προπομπός και για την ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής ως προορισμός για θερμαλισμό, συνδέοντας τις πηγές με το ιστορικό αυτό κτίριο. Το εγχείρημα ασφαλώς και δεν είναι εύκολο και κατά τη γνώμη μας δεν μπορεί να έχει επιτυχή έκβαση αν δεν εμπλακούν σε αυτήν την υπόθεση και ιδιώτες που θα ήθελαν να επενδύσουν στον ιαματικό τουρισμό αξιοποιώντας και την ιστορία του Σάρλιτζα. Χωρίς να θέλουμε να προκαταλάβουμε κανέναν, το σενάριο ανακαίνισης του Σάρλιτζα ως ξενοδοχείου μπορεί να περπατήσει μόνο αν αυτό συνδυαστεί με την ανέγερση μιας ξενοδοχειακής μονάδας συγχρόνως στο παρακείμενο οικόπεδο και πέραν αυτού, όπου το Σάρλιτζα θα είναι η «βιτρίνα» και η σύνδεση με το μεγαλοπρεπές παρελθόν.  Παρόμοιος είναι και ο προβληματισμός για το θερμαλιστικό κέντρο. Οσον αφορά τη μετατροπή του σε μουσειακό χώρο , αυτό πράγματι μπορεί να γίνει, γιατί το Σάρλιτζα έχει τις προδιαγραφές για κάτι τέτοιο , αλλά το ζητούμενο είναι πως θα «ζήσει» στη συνέχεια. Θα είναι ενδεχομένως ένα επιβλητικό ανακαινισμένο αρχιτεκτόνημα, αλλά η συμβολή του στην ανάπτυξη της περιοχής πολύ φοβόμαστε ότι θα είναι ανύπαρκτη. Γιατί σε τελική ανάλυση το ζητούμενο δεν είναι αυτό καθ εαυτό το έργο της ανακαίνισης, χωρίς να θέλουμε καθ΄ ουδένα τρόπο να υποβαθμίσουμε την αναγκαιότητα να σωθεί και να ανακαινιστεί  το κτίριο, αλλά το πως μέσω της αξιοποίησης του Σάρλιτζα θα αναβαθμιστεί η ευρύτερη περιοχή ως θερμαλιστικό κέντρο του νησιού και προορισμός για τους λάτρεις του ιαματικού τουρισμού. Εχει σημασία λοιπόν η αξιοποίηση του Σάρλιτζα να περιλάβει όλο το «πακέτο» και να μην περιοριστεί μόνο στο εμβληματικό αυτό κτίριο. Εκτός και αν η φιλοδοξία των άμεσα και έμμεσα εμπλεκομένων στην υπόθεση είναι να σωθεί το ιστορικό αυτό κτίριο και ότι τα άλλα μπορούν να περιμένουν. Νομίζουμε ότι αυτά πρέπει να τρέξουν μαζί για να έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα, που τόσα χρόνια αποτελούσε αίτημα της περιοχής.