Οι αποκαλύψεις (ακόμα όχι ολόκληρες) και τα γεγονότα με τη Συνεταιριστική Τράπεζα δεν είναι για πολύ κόσμο «κεραυνός εν αιθρία». Θα σημάνουν όμως, με την ολοκλήρωση της δουλειάς της Δικαιοσύνης, το τέλος εποχής σ’ ένα νησί που δεκαετίες εξέθρεψε και έθρεψε με τις ευλογίες των εναλλασσόμενων ΠΑΣΟΚ - ΝΔ μια κάστα ανθρώπων που διαφέντεψαν τις τύχες αυτού του Νομού. Σε μικρογραφία και κατ’ αναλογίαν, ό,τι έγινε στη Συνεταιριστική έγινε και στη χώρα. Τα λαμόγια έφαγαν το δημόσιο χρήμα, μοίρασαν θαλασσοδάνεια εις υγείαν των κορόιδων και βέβαια στο τέλος χρεοκόπησαν είτε την Τράπεζα είτε τη χώρα και ξέρουμε ποιος τα πληρώνει όλα. Και το μάρμαρο και τη νύφη.

Βεβαίως, το σκάνδαλο της Συνεταιριστικής δεν είναι το μόνο που ενδιαφέρει τη Λέσβο και τους ανθρώπους της ώστε να φτάσει στην πλήρη κάθαρση. Γιατί χρόνια τώρα βοά «λαός και ντουνιάς» για χοντρές κομπίνες, «μάσες» και αγυρτείες και στο περιβόητο «Lesvoshop». Η Δικαιοσύνη δεν έχει πλέον δικαιολογίες για άλλες καθυστερήσεις και «σκεπάσματα» υποθέσεων. Γιατί κι αυτό πρέπει να το ομολογήσουμε ειλικρινά, η πολιτική βούληση της πολιτείας για διαφάνεια, διαλεύκανση οικονομικών εγκλημάτων και απόδοση αλήθειας και δικαιοσύνης για πρώτη φορά υπάρχει τόσο έντονα. Ναι, καταλάβατε καλά. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ -όσο και αν ενοχλεί- έχει αυτήν την πολιτική βούληση. Και θα κάνει πολλά ακόμη, να είστε σίγουροι, προς την κατεύθυνση αυτήν.

Κάθε κατεργάρης, λοιπόν, στον πάγκο του. Ελπίζω σύντομα, για να αποκαλυφθούν και ποια πρόσωπα κυριαρχούσαν εκατέρωθεν σ’ αυτό που λέμε «τοπικό κατεστημένο», που είναι καιρός να πάει στη μπάντα ένα μεγάλο κομμάτι του. Ίδιες «μούρες» που φαίνονταν και «κυβερνούσαν» ανεξάρτητα από κυβερνήσεις, παριστάνοντας τους προστάτες και τους υπερασπιστές του τόπου μας, υπηρετώντας ουσιαστικά τις τσέπες τους. Και επειδή η μνήμη είναι αρετή για τον άνθρωπο και τους λαούς, αυτές τις μέρες η σκέψη πολλών από μας γυρίζει σ’ ένα όνομα, σ’ έναν άνθρωπο, στον Μιχάλη Ανδριώτη. Τον φίλο, τον σύντροφο, τον έντιμο και έμπειρο τραπεζικό που η Τράπεζα της Ελλάδας -καίτοι είχε συνταξιοδοτηθεί- του ανέθεσε την έρευνα, την εκκαθάριση και τη δουλειά για τη Συνεταιριστική Λέσβου - Λήμνου.

Δούλεψε με ανιδιοτέλεια. Ακούραστα. Χτυπημένος από τον καρκίνο, έδωσε όλες τις δυνάμεις του για να λάμψει η αλήθεια, να μην αδικηθούν άνθρωποι και εργαζόμενοι. Και τα κατάφερε. Χάρη στη δουλειά και τον κόπο του, η αλήθεια βγήκε στη φόρα και έστω και αργά η Δικαιοσύνη κάνει τη δουλειά της. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα λόγια του όταν τον ρώτησα τι γίνεται με την υπόθεση της Τράπεζας. Χωρίς λεπτομέρειες, χωρίς ονόματα, ως άψογος επαγγελματίας, γύρισε μ’ ένα πικρό χαμόγελο και μου είπε: «Μάρω, πολλοί παλιάνθρωποι πρέπει να πάνε φυλακή...». Μιχάλη, δεν ξέρω αν θα πάνε πολλοί... Ξέρω όμως ότι οι άνθρωποι γράφουν την ιστορία. Κι έβαλες και συ ένα γερό χεράκι να γυρίσει -έστω και λίγο- ο τροχός της αλήθειας στον τόπο μας. Δεν σε ξεχνάμε.

Μάρω Φραγγεδάκη-Μπουρνού