Είθισται στις επισκέψεις των πολιτικών αρχηγών σε διάφορες περιοχές της χώρας, πέραν των ανοιχτών διαδικασιών (συγκεντρώσεις, περιοδείες, ομιλίες κλπ) οι τοπικές οργανώσεις να προγραμματίζουν και κάποιες επαφές του επικεφαλής του κόμματος με εκπροσώπους βασικών φορέων του τόπου (Περιφέρειας, Δήμων, Επιμελητηρίων, Ενώσεων Συνεταιρισμών, Εργατικών Κέντρων, Εμπορικών Συλλόγων κ.α.), προτιμώντας πάντα βέβαια φορείς στους οποίους κυριαρχούν ή έστω έχουν σημαντική συμμετοχή, φίλιες προς το κόμμα δυνάμεις ή πρόσωπα. Δοθέντος ότι δεν υπήρχε θέμα χρόνου (ο κ. Τσίπρας έφτασε στη Μυτιλήνη την παραμονή της κεντρικής ομιλίας του και είχε στη διάθεσή του όλη της επόμενη μέρα) δεν έμεινε ασχολίαστο το γεγονός ότι η μόνη επίσημη συνάντηση με φορέα που προγραμματίστηκε ήταν με το Σύνδεσμο Ποτοποιών της Λέσβου. Χωρίς να υποτιμούμε το ρόλο και τη σημασία του συγκεκριμένου φορέα, είναι φανερό ότι για ένα κόμμα που κυβέρνησε και φιλοδοξεί να ξανακυβερνήσει τη χώρα, η παρουσία του με στελέχη ή επικεφαλής σε τοπικούς φορείς είναι αναιμική. Και βέβαια, επειδή υποψιαζόμαστε ότι το πρόβλημα δεν αφορά μόνο στη Λέσβο, ίσως εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε να επανεξετάσουν τις επιλογές σε πρόσωπα ή την πολιτική συμμαχιών σε επίπεδο συνδικαλισμού και Αυτοδιοίκησης.