Το συλλαλητήριο που διοργάνωσε η Περιφέρεια, σε συνεργασία με αυτοδιοικητικές παρατάξεις και άλλους φορείς, παρά την τεράστια προπαγάνδιση με όλα τα μέσα και την μίσθωση ακόμη και λεωφορείων για την μετακίνηση κόσμου από τα χωριά, τελικά δεν κατάφερε να κινητοποιήσει κόσμο για να συμμετέχει, και κατά γενική ομολογία, ακόμη και των διοργανωτών, ήταν πολύ κατώτερο των προσδοκιών. Η τοπική κοινωνία ειδικά της Μυτιλήνης και των γύρω χωριών, «έλαμψε» διά της απουσίας της και αν δεν κατέβαινε και κόσμος από τα χωριά η συγκέντρωση θα ήταν απογοητευτική. Το γεγονός ότι, πέρα από την περιφερειακή αρχή, τις αντιπολιτευόμενες παρατάξεις, αλλά και τους φορείς που δήλωσαν συμμετοχή, κάλεσμα έκαναν και το ΚΚΕ ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και άλλες δυνάμεις και πρόσωπα και παρόλη αυτή τη συστράτευση, η κινητοποίηση περιορίστηκε στο χώρο μόνο της πλατείας Σαπφούς και με την τεράστια ελληνική σημαία να καλύπτει το κενό του δρόμου της προκυμαίας, αποδεικνύει ότι η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου απείχε. Γύρισε συνειδητά την πλάτη του στο λαϊκισμό και στην αδιαλλαξία του «όχι σε όλα» του συλλαλητηρίου και των διοργανωτών, σε αντίθεση με ό,τι έπραξε στις αρχές του 2020, όταν είχε κάθε λόγο να αντιδράσει και να διαμαρτυρηθεί για την κατάσταση που βίωνε τότε το νησί μας. Οι εμφανείς πολιτικές σκοπιμότητες και οι προσωπικές στρατηγικές των διαφόρων τοπικών παραγόντων, λειτούργησαν αποτρεπτικά στην πλειονότητα του κόσμου να δώσει το παρόν του, όταν κοινή διαπίστωση είναι ότι η κατάσταση με το μεταναστευτικό έχει αλλάξει άρδην στο νησί , έχει μπει τάξη και η δημιουργία του «κλειστού» και καλά ελεγχόμενου κέντρου εκτός κατοικημένης περιοχής, αποτελεί την ασφαλέστερη και αποτελεσματικότερη λύση για τη διαχείριση των όποιων μεταναστευτικών ροών και την «θωράκιση» του νησιού στο ενδεχόμενο «εργαλειοποίησης» του μεταναστευτικού από την γείτονα χώρα. Υπό τις παρούσες συνθήκες και με δεδομένη τη θέση της Λέσβου στο χάρτη αυτή είναι μια αξιόπιστη «λύση» όσο θα υπάρχει στο τραπέζι το πρόβλημα. Ο αντίλογος που ακούγεται με το «ούτε ανοιχτό , ούτε κλειστό και ούτε πουθενά» δεν οδηγεί πουθενά, απλά πετά την ...μπάλα στην κερκίδα, γιατί κάποιοι δεν θέλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να λειτουργήσουν με υπευθυνότητα για να βρεθεί η καλύτερη για το νησί μας λύση. Έτσι ουσιαστικά αφήνουν και την κυβέρνηση να δράσει , όπως αυτή σχεδιάζει, γιατί δομή στο νησί θα υπάρχει έτσι και αλλιώς, ενώ θα μπορούσαν να αναζητήσουν από κοινού την μικρότερη δυνατή εγκατάσταση. Έχουν τα ...κότσια για να επανεξετάσουν τη στάση τους, τουλάχιστον αυτοί που κατέχουν θέσεις ευθύνης, ή θα συνεχίσουν τον αδιέξοδο δρόμο της αδιαλλαξίας παρόλο που έφαγαν ...πόρτα από την συντριπτική πλειοψηφία της τοπικής κοινωνίας. Θέλουμε να ελπίζουμε...