Σε μια κοινοβουλευτική δημοκρατία,  τους πολίτες κατά τεκμήριο εκπροσωπούν τα θεσμοθετημένα όργανα (κοινοβούλιο σε επίπεδο κεντρικού κράτους, Δημοτικά και Περιφερειακά συμβούλια σε επίπεδο αυτοδιοίκησης). Επομένως, για ένα ομολογουμένως μείζον θέμα όπως το μεταναστευτικό, νόμιμος εκπρόσωπος των πολιτών και εντεταλμένος να παίρνει αποφάσεις  είναι σε Πανελλαδικό επίπεδο το κοινοβούλιο και η αντλούσα από αυτό πλειοψηφική εξουσία νόμιμη κυβέρνηση, σε τοπικό επίπεδο δε τα Δημοτικά και Περιφερειακά Συμβούλια και οι εκλεγμένες σε αυτά Δημοτικές και Περιφερειακές Αρχές. Τούτων δοθέντων, για την εκπροσώπηση των πολιτών της Λέσβου (και) στο συγκεκριμένο ζήτημα, υπάρχουν και λειτουργούν  θεσμικά όργανα τόσο σε τοπικό όσο και σε Πανελλαδικό επίπεδο. Αδυνατούμε επομένως να αντιληφθούμε τη σημασία και το ρόλο της αυτοαποκαλούμενης «επιτροπής αγώνα για το μεταναστευτικό» και πολύ περισσότερο από πού αυτή η επιτροπή αντλεί δημοκρατική νομιμοποίηση για να πιστεύει ότι εκπροσωπεί τους πολίτες της Λέσβου. Το υποτιθέμενο «επιχείρημα» ότι κάποιοι δεν εμπιστεύονται ενδεχομένως τα θεσμικά όργανα και σπεύδουν να φτιάξουν ένα δικό τους άτυπο όργανο για να τους εκπροσωπεί δεν αντέχει σε κριτική. Γιατί βέβαια, και διάφοροι συνδικαλιστικοί φορείς ή κόμματα  δεν εμπιστεύονται ή διαφωνούν με τις επιλογές της νόμιμα εκλεγμένης κυβέρνησης σε διάφορα θέματα, εκφράζουν δημόσια τις αντιρρήσεις τους, οργανώνουν διαμαρτυρίες αλλά δεν διανοούνται προφανώς να απαιτήσουν να κυβερνήσουν αντ’ αυτής! Ούτε το άλλο «επιχείρημα» ότι εδώ πρόκειται για Εθνικής σημασίας θέμα και ο καθένας οφείλει να αναλάβει τις «ιστορικές ευθύνες» του ευσταθεί. Κορυφαίο Εθνικό θέμα είναι οι σχέσεις μας με το δύστροπο εξ ανατολών γείτονα. Όμως και όσοι διαφωνούν ενδεχομένως με τους κυβερνητικούς χειρισμούς στα Ελληνοτουρκικά, δεν διανοήθηκαν  να φτιάξουν μια …επιτροπή αγώνα για να αντιπαρατεθούν με τον Ερντογάν!