Οι εσωκομματικές εκλογές στο ΠΑΣΟΚ την περασμένη Κυριακή επαναβεβαίωσαν για άλλη μια φορά, μετά την αντίστοιχη διαδικασία για την εκλογή νέου προέδρου, ότι ο συγκεκριμένος χώρος επιστρέφει στο προσκήνιο επανασυσπειρώνοντας έναν σημαντικό μέρος των οπαδών του, αφού ο κόσμος που έσπευσε στις εσωκομματικές κάλπες για δεύτερη φορά, μέσα σε διάστημα λίγων μηνών ήταν εντυπωσιακά πολύς. Εντυπωσιακός ήταν και ο αριθμός των υποψηφίων για το συνέδριο και τα τοπικά όργανα-και στη Λέσβο- δείγμα ότι υπάρχει ενδιαφέρον και προσδοκία ότι τα πράγματα για τον συγκεκριμένο χώρο θα πάνε καλύτερα, όπως άλλωστε αποτυπώνεται και στις τελευταίες δημοσκοπήσεις. Ωστόσο με την δεδομένη επανάκαμψη του ΠΑΣΟΚ, όπως δείχνουν όλα τα μέχρι τώρα δείγματα, ...επανέκαμψαν και οι διάφορες εσωκομματικές «παθογένειες» του, που στην παρούσα φάση της επανασυσπείρωσης του χώρου, αν δεν τιθασευθούν έγκαιρα και αποφασιστικά εγκυμονούν κινδύνους για την ενότητα του. Η εικόνα που παρουσιάστηκε και πανελλαδικά και στη Λέσβο, με διαρροές εκατέρωθεν, σε σχέση με τις εσωκομματικές ...στοιχήσεις των υποψηφίων στα τοπικά όργανα, δεν είναι καλό δείγμα γραφής και αυτό οφείλει η νέα ηγεσία και ο νέος πρόεδρος του Ν. Ανδρουλάκης, να φροντίσει να την αλλάξει πριν γιγαντωθεί. Και το παράδειγμα ξεκινά από την κορυφή με την αξιοποίηση όλων των ικανών στελεχών, ανεξαρτήτως προτιμήσεων στην πρόσφατη εσωκομματική αντιπαράθεση, και όχι μόνο της κλειστής ομάδας στελεχών του κινείται γύρω από το νέο πρόεδρο. Στη νέα προσπάθεια που επιχειρεί να κάνει το ΠΑΣΟΚ για να επανασυσπειρώσει τον κόσμο του και να προσελκύσει και άλλον, τέτοιες λογικές δεν έχουν θέση, προκαλούν απογοήτευση και αποστράτευση. Και αν την εποχή της παντοδυναμίας του, όλα αυτά περνούσαν στα ψιλά γιατί ο «συνδετικός ιστός» ήταν η εξουσία, στην παρούσα φάση δεν έχει τέτοιες ...πολυτέλειες. Διαφορετικά ο κίνδυνος η επανάκαμψη να μείνει από ...λάστιχο είναι υπαρκτός, με ό,τι σημαίνει αυτό για τον συγκεκριμένο χώρο.