Η τελευταία εξέλιξη με το Σάρλιτζα και με το επενδυτικό ενδιαφέρον που εκδηλώθηκε για την αξιοποίησή του, δημιουργεί προσδοκίες ότι μπορεί επιτέλους να υπάρξει κινητικότητα γύρω από την χρονίζουσα αυτή η υπόθεση, που και μετά την παραχώρηση εκμετάλλευσης στην Περιφέρεια παρέμενε σε στασιμότητα. Δεν χωρεί καμιά αμφιβολία ότι χωρίς την εμπλοκή επενδυτών, που μάλιστα θα έχουν σχέση, ή θα ενδιαφέρονται για την αξιοποίηση του ιαματικού τουρισμού, η υπόθεση Σάρλιτζα, δεν θα έχει καμιά τύχη. Μπορεί ασφαλώς να επαναλειτουργήσει η ιαματική πηγή, που τα τελευταία χρόνια παρέμενε κλειστή, και οι υποδομές να είναι καλύτερες μετά τις παρεμβάσεις που θα γίνουν, αλλά μέχρι εκεί. Το Σάρλιτζα και ό,τι μπορεί να υλοποιηθεί με προμετωπίδα αυτό χρειάζεται πολύ περισσότερα, που μόνο με τη συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα μπορούν να υλοποιηθούν, συμβάλλοντας και στην ανάπτυξη της περιοχής. Και για να προκύψει αυτό χρειάζεται και το επενδυτικό ενδιαφέρον να έχει συγκεκριμένο σχέδιο και πρόταση, αλλά και η Περιφέρεια να είναι σε θέση να τρέξει την υπόθεση με τις αναγκαίες συνεργασίες και με τα εμπλεκόμενα υπουργεία. Προφανώς και με τον ΕΦΚΑ, με τον οποίο έχει υπογράψει η Περιφέρεια τη σύμβαση αξιοποίησης. Αγκάθι και αποτρεπτικό στο όποιο επενδυτικό ενδιαφέρον είναι το χρονικό διάστημα της 20ετίας που θα είναι σε ισχύ η σύμβαση, που είναι πολύ λίγο για να μπορέσει ο όποιος επενδυτής να αποσβέσει την επένδυσή του. Πάντως με δεδομένο το ενδιαφέρον που ήδη εκδηλώθηκε οφείλει η περιφερειακή αρχή να κινηθεί με σχέδιο και μεθοδικότητα, προκειμένου να μη χαθεί η ευκαιρία, αν πράγματι έτσι αξιολογείται. Θα την παρακολουθήσουμε την υπόθεση και θα επανέλθουμε.