Συνήθως λέμε ότι ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες και μόλις χθες «έσκασε» μια λεπτομέρεια που αν τελικά ισχύσει θα είναι ολόκληρος …Σατανάς! Σε μια 6^η τροποποίηση της πρόσκλησης της Περιφέρειας για το πρόγραμμα ενίσχυσης επιχειρήσεων που επλήγησαν από την πανδημία, από αυτές τις τροποποιήσεις  ρουτίνας που συνήθως ρυθμίζουν τυπικά θέματα, υπήρχε μια διευκρίνιση που τινάζει κυριολεκτικά στον αέρα τον προϋπολογισμό πολλών επιχειρήσεων. Τι λέει αυτή; Ότι για την είσπραξη της επιδότησης απαιτείται φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα. Αυτό όμως ήταν ήδη γνωστό από τις προηγούμενες προσκλήσεις. Αυτό που διευκρινίζεται είναι ότι σε περίπτωση που υπάρχουν οφειλές, αν είναι μεν ρυθμισμένες υπάρχει πιθανότητα να παρακρατηθεί το 30% της επιδότησης για τις οφειλές στο Δημόσιο και άλλα τόσα για τα ασφαλιστικά ταμεία και αν οι οφειλές δεν είναι ρυθμισμένες μπορεί να παρακρατηθεί το σύνολο της οφειλής!

Κινδυνεύουν να μην πάρουν Ευρώ!

Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Με δεδομένο ότι ελάχιστες είναι πλέον οι επιχειρήσεις που δεν έχουν οφειλές κάθε είδους στο Δημόσιο ή στα ασφαλιστικά ταμεία - και αν υπήρχαν κάποιες συνεπείς, οι περισσότερες έπεσαν και αυτές θύματα της πανδημίας -οι περισσότερες επιχειρήσεις που «έκαναν χαρά» ότι θα πάρουν επιδότηση και θα μπαλώσουν τρύπες, θα μείνουν τελικά με τη χαρά. Γιατί,  στην καλύτερη περίπτωση, κινδυνεύουν να τους παρακρατηθεί το 60% της δωρεάν επιδότησης και στη χειρότερη - αν δεν έχουν ρυθμίσει τις οφειλές τους - να τους παρακρατηθεί το σύνολο, και να μην πάρουν ούτε Ευρώ!

Πρόβλημα που απαιτεί λύση

Να ξεκαθαρίσουμε αρχικά, ότι ναι μεν η τροποποίηση της πρόσκλησης βγαίνει από την Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου, πλην όμως οι προβλέψεις της δεν αποφασίζονται τοπικά αλλά σύμφωνα με Πανελλαδικές κατευθύνσεις από τα Υπουργεία Ανάπτυξης και Οικονομικών. Γι αυτό άλλωστε, ανάλογες τροποποιήσεις με τις αντίστοιχες διευκρινίσεις βγήκαν πρόσφατα και από άλλες Περιφέρειες. Σε κάθε περίπτωση,  το πρόβλημα είναι τεράστιο, έχει Πανελλαδική διάσταση και δεν αφορά απλώς σε όσους δεν θα πάρουν χρήματα που είχαν ήδη προγραμματίσει τη διάθεσή τους.  Και τούτο για δύο λόγους. Πρώτον διότι οι Περιφέρειες, διέθεσαν χρήματα από τον δικό τους προϋπολογισμό για να στηρίξουν τις τοπικές επιχειρήσεις τους, και αντί να έρθει το κεντρικό κράτος να τις συνδράμει ενισχύοντας ενδεχομένως τα σχετικά προγράμματα με πρόσθετους πόρους, έμμεσα παίρνει πίσω τα χρήματα των Περιφερειών αφήνοντας τις τοπικές επιχειρήσεις αμανάτι! Και δεύτερον, διότι με την πρακτική αυτή, θα δημιουργηθούν μετά βεβαιότητας προβλήματα, αφού κλείνοντας το 2021, οι επιχειρήσεις θα έχουν αναλάβει τη δέσμευση έναντι του προγράμματος ότι θα ξοδέψουν τα χρήματα της επιδότησης μέσα στο μαγαζί τους, ενώ αυτά θα έχουν καταλήξει προκαταβολικά στον κρατικό κορβανά! Τα σκέφτονται άραγε όλα αυτά, όσοι κυβερνητικοί παράγοντες τα αποφασίζουν ελαφρά τη καρδία;