Η ολοκλήρωση του ήμιση της θητείας μιας αυτοδιοικητικής αρχής πάντα αποτελεί σημείο αναφοράς για απολογισμό για  όσα έγιναν, ή δρομολογήθηκαν, αλλά συγχρόνως και για σκέψεις και προβληματισμούς για τυχόν λάθη και παραλείψεις και για τις αναγκαίες διορθωτικές κινήσεις που πρέπει να γίνουν με στόχο την ενίσχυση της αποτελεσματικότητάς της, που είναι και το μείζον. Συγχρόνως όμως η χρονική αυτή στιγμή αποτελεί και αφορμή για επανεκκίνηση δεδομένου ότι ξεκινά η «αντίστροφη μέτρηση» για της επόμενη μέρα, που είναι οι επόμενες εκλογές και που έχει τεράστια σημασία το «αποτύπωμα» που θα έχει να παρουσιάσει η δημοτική αρχή που διεκδικεί μια δεύτερη θητεία. Τούτων δοθέντων λοιπόν είναι ...φυσιολογικό να επανέρχονται στο προσκήνιο και εν όψει αυτής της συγκυρίας, συζητήσεις και διεργασίες που αφορούν συμπράξεις και συνεργασίες διαφορετικών παρατάξεων, στον προνομιακό χώρο της αυτοδιοίκησης. Τέτοιες συζητήσεις φαίνεται όπως προκύπτει απ όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας , αλλά και από ότι γνωρίζουμε από παρόμοιες διεργασίες του πρόσφατου παρελθόντος , που όμως δεν ευοδώθηκαν, γίνονται και στο Δήμο Μυτιλήνης με την δημοτική αρχή να έχει ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας με συγκεκριμένες παρατάξεις της αντιπολίτευσης. Και μιλάμε για τις παρατάξεις Μαμάκου και Ζαφειρίου, που η μεν πρώτη έβαλε πολλές φορές πλάτη στη δημοτική αρχή Κύτελη , κυρίως στα δύσκολα του μεταναστευτικού και όχι μόνο, χωρίς να έχει καμιά θέση ευθύνης, η δε δεύτερη από την αρχή της θητείας συμπορεύτηκε με τη δημοτική αρχή στηρίζοντας τις επιλογές της. Τώρα αν οι όποιες διεργασίες καταλήξουν τούτη τη φορά και σε μια άλλη αναβαθμισμένη σχέση με στόχο την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας της δημοτικής αρχής και με την ανάληψη και θέσεων ευθύνης και από στελέχη αυτών των παρατάξεων, θα φανεί από τις εξελίξεις. Πάντως αξιοπρόσεκτο είναι το γεγονός ότι μόλις είδε το φως της δημοσιότητας η είδηση για ένα τέτοιο ενδεχόμενο, πολλοί ταράχθηκαν και ανησύχησαν και έσπευσαν να δείξουν τις προθέσεις τους με κάθε τρόπο προκειμένου να ναρκοθετίσουν και να ακυρώσουν μια τέτοια προοπτική. Αδιαφορούν αν η ενίσχυση της δημοτικής αρχής και η διεύρυνση της και με νέα πρόσωπα μπορεί να την καταστήσει πιο αποτελεσματική με ό,τι αυτό σημαίνει για το καλό του δήμου και των προβλημάτων που διαχειρίζεται. Και αυτό γιατί η όποια στάση τους, δεν εδράζεται τι θα σημάνει μια τέτοια συνεργασία και σύμπραξη για τις δημοτικές υποθέσεις, αλλά τι συνέπειες θα έχει στις ιδιοτελείς σκοπιμότητες που υπηρετούν. Αλλοι γιατί έχουν επενδύσει στην αποτυχία της δημοτικής αρχής για να εμφανιστούν ως «σωτήρες» στις επικείμενες εκλογές και άλλοι γιατί θεωρούν ότι τους χαλάει τα σχέδια αν ευοδωθεί μια τέτοια συνεργασία. Είναι φανερό διά γυμνού οφθαλμού ποιοι «βολεύονται»  να παραμείνουν τα πράγματα ως έχουν και ποιοι αγωνιούν και ...προβοκάρουν την προοπτική μιας συνεργασίας που μπορεί να τρέξει καλύτερα τις δημοτικές υποθέσεις. Και από αυτή τη ...σκοπιά και μόνο, αν κανείς προσεγγίσει τα πράγματα δεν θα δυσκολευτεί να βγάλει τα αναγκαία συμπεράσματα για το τι «οφελεί» και τι «βλάπτει» και ποιους. Είπαμε ο Σεπτέμβρης είναι μήνας ανακατατάξεων, ποιες θα είναι αυτές θα φανούν το αμέσως επόμενο διάστημα, οπότε και θα έχουμε μια πιο καθαρή εικόνα για τις εξελίξεις.