Μπορεί η πρόθεση να είναι καλή - άλλωστε ως γνωστόν, ο δρόμος για την κόλαση είναι σπαρμένος με καλές προθέσεις- όμως όλη αυτή η κουβέντα για τις «κακές» κυβερνήσεις που ευθύνονται για την πόλωση στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις και τη «διπλωματία των λαών» που θα δώσει την ειρηνική λύση, αγγίζει τα όρια της γραφικότητας. Διαβάζω χαρακτηριστικά, ανάρτηση καλοπροαίρετου ασφαλώς νέου ανθρώπου, που επιμένει ότι σε δύο χώρες με τόσο κοινά στον πολιτισμό και στη ιστορία αλλά και τόσες εμπορικές  και τουριστικές συναλλαγές, το μόνο που λείπει είναι να αλλάξουν οι κυβερνήσεις των δύο χωρών που δυναμιτίζουν συνειδητά το κλίμα. Και θεμιτό  να θέλει να αλλάξει η Ελληνική κυβέρνηση αφού από τα λεγόμενά του φαίνεται ότι είναι οπαδός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Δημοκρατία έχουμε. Πιστεύει όμως ο φίλος, ότι το κλίμα θα εξομαλυνθεί αν φύγει και στην Τουρκία ο «κακός» Ερντογάν, που θεωρεί δικά του καμιά δεκαπενταριά νησιά μας και έρθει στα πράγματα ο «δημοκράτης» Κιλιντζάρογλου που ….θέλει και τα υπόλοιπα; !!!!

Κακό πράγμα οι αυταπάτες
Δυστυχώς, πέρασε η εποχή που το κλίμα σε επίπεδο απλών ανθρώπων αν όχι σε όλη την Τουρκία τουλάχιστον στα παράλια ήταν ότι «οι λαοί δεν έχουν να μοιράσουν τίποτα και στο κακό κλίμα το τροφοδοτούν για μικροκομματικούς λόγους οι κυβερνήσεις και οι - κακοί - σύμμαχοι». Αν μιλήσει κανείς ακόμα και με εμφανώς καλοπροαίρετους ανθρώπους απέναντι, θα διαπιστώσει ότι η ανοιχτή και καθημερινή προπαγάνδα της Τουρκικής κυβέρνησης για τους «κακούς και επιθετικούς» Έλληνες που είναι όργανα των Ευρωπαίων και Αμερικανών και επιβουλεύονται τα συμφέροντα της Τουρκίας έχει δηλητηριάσει τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών. Και πώς να μην είναι έτσι, όταν και το σύνολο σχεδόν των πολιτικών δυνάμεων στην Τουρκία επιδίδεται σε διαγωνισμό πλειοδοσίας Εθνικιστικής ρητορικής. Και απορεί κανείς με κάποιους δικούς μας ρομαντικούς οπαδούς της ειρήνης - λες και όποιος βλέπει τα πράγματα με ρεαλισμό είναι φιλοπόλεμος- που ενώ εξακολουθούν να έχουν επαφές με πολίτες της απέναντι ακτής καμώνονται πως δεν αντιλαμβάνονται ότι το πρόβλημα δεν είναι πια μόνο σε επίπεδο πολιτικής ηγεσίας των γειτόνων.