Δημήτρης Βάμβακας

11/03/2016 - 16:57

«Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλη,
πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,
κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ’ όχι
με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,
ως τελευταία απόλαυση τους ήχους...

«Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλη,
πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,
κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ’ όχι
με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,
ως τελευταία απόλαυση τους ήχους,
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,
κι αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις».
Από τις εφημερίδες έμαθα το θάνατο σου και συγκλονίστηκα. Δεν περίμενα Δημήτρη να φύγεις τόσο γρήγορα και τόσο νωρίς. Είχες πολλά ακόμα να προσφέρεις στην οικογένεια σου και στον περίγυρο των φίλων και γνωστών. Έστω μόνο με την παρουσία σου.
Πρωτογνωριστήκαμε στο Β΄ Γυμνάσιο Μυτιλήνης ως συμμαθητές και αργότερα γίναμε φίλοι. Η φύση στάθηκε γενναιόδωρη μαζί σου. Σε προίκισε με πνεύμα σπινθηροβόλο και σώμα υγιές. Σε θυμάμαι να πρωτοστατείς στις σχολικές εκδηλώσεις, στα συλλαλητήρια για την Κύπρο, στις εξορμήσεις μας στα περιβόλια της Καλλιθέας και της Χρυσομαλλούσας! Ήταν τότε που η Μυτιλήνη μας είχε τη δική της γοητεία.

Αργότερα οι δρόμοι μας χώρισαν. Εγώ τελείωσα την Ακαδημία, στρατεύτηκα, έζησα μακριά από το νησί, πάνω από είκοσι χρόνια.
Εσύ ακολούθησες το δύσκολο δρόμο. Πέτυχες στο Πολυτεχνείο Θεσσαλονίκης, διέπρεψες ως επαγγελματίας στο νησί μας. Από κοινούς φίλους μάθαινα τις προόδους σου και σε καμάρωνα.

Με την Ειρήνη αποκτήσατε τρία αγόρια, επιστήμονες και οι τρεις, με θαυμάσιες οικογένειες οι δύο. Είδες εγγόνια. Άφησες απογόνους. Από μια άποψη σαν άνθρωπος, ολοκλήρωσες τον κύκλο της ζωής.
Αλλά Δημητράκη, ακόμα δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω το θάνατο σου, ούτε να σε φανταστώ γέρο. Κάθε φορά που σε φέρνω στη μνήμη μου, βλέπω μπροστά μου έναν έφηβο να σφύζει από ζωή, να ακτινοβολεί το πνεύμα του, μ’ ένα μόνιμο «περιγελαστικό» χαμόγελο στη μορφή σου. Αλλά είναι κοινός ανθρώπινος κλήρος ο θάνατος και αυτόν σου επιφύλαξε η φύση.

Καλό κατευόδιο συμμαθητή και φίλε μου της άγουρης νιότης μου. Εκεί που πας, θα βρεις τους συμμαθητές μας με τελευταίο το Δεσπότη Γιώργο Γιακαλή, και δεν θα είσαι μόνος.

Καλό κατευόδιο φίλε, και να μας περιμένεις. Λίγα λουλούδια θα στα φέρω σύντομα στον τάφο σου.

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey