Οι «λάτρεις του ποδοσφαίρου»

05/09/2013 - 14:36

Το μέγεθος «κοινωνική βούληση» γίνεται φανερό στη Λέσβο όταν η Δημοτική Αρχή που συνεχώς μας λέει πως δεν έχει φράγκο για ζωτικά ζητήματα, θέτει στο τραπέζι έκτακτης συνεδρίασης να διαθέσει από τα ταμεία της 200.000 για ένα γήπεδο...

Το μέγεθος «κοινωνική βούληση» γίνεται φανερό στη Λέσβο όταν η Δημοτική Αρχή που συνεχώς μας λέει πως δεν έχει φράγκο για ζωτικά ζητήματα, θέτει στο τραπέζι έκτακτης συνεδρίασης να διαθέσει από τα ταμεία της 200.000 για ένα γήπεδο... Δεν πειράζει για τις ρημαγμένες κοινότητες, για το ρημάδι το νησί και για το ότι ώρες - ώρες ζητιανεύουν για μερικά λίτρα πετρέλαιο να μαζέψουν τα σκουπίδια... Δεν έχει σημασία που όλα υπολειτουργούν, που για όλα τα θέματα φταίει (έτσι μας λένε συνεχώς) ο «Καλλικράτης».

Όταν λαός θέλει μπαλίτσα και στην ουσία τα προβλήματα τα σκέφτεται μόνο για να γκρινιάξει, ο «Καλλικράτης» πάει περίπατο και προσπαθούμε πρώτα να τα βρούμε μεταξύ μας, να βρούμε λεφτά, γιατί; Ποια η ουσία; Αν η κοινωνία ΑΠΑΙΤΟΥΣΕ λύσεις στα τόσα προβλήματα, οι λύσεις θα ερχόντανε... Όμως δεν τους νοιάζει πραγματικά. Δε μας νοιάζει. Μας νοιάζει να δούμε λίγο ποδόσφαιρο. Και τι ποδόσφαιρο; Το σπορ για το οποίο παίζουν για τη φανέλα; Ας γελάσω. H φανέλα έχει πεθάνει μέσα από διαδικασίες σκοτεινές, αυτό ισχύει για το σύνολο του ποδοσφαίρου κορυφής και η δική μας αγάπη για την ομάδα του τόπου μας (αλήθεια, είναι η ομάδα αυτή «της Καλλονής», ή μόνο στο όνομα;) δε φτάνει για να αναστήσει νεκρές εποχές.

Α ναι, και το άλλο: με το γήπεδο θα έρθει ανάπτυξη, τουρισμός, κόσμος. Να θυμίσω τα μοντέλα ευκαιριακού εσωτερικού τουρισμού πού οδηγούν τελικά; Όχι, δε θα το θυμίσω. Σας αφήνω στο ότι «θα έρθει κόσμος να μείνει, να φάει ένα σουβλάκι, να πιει έναν καφέ». Σας αφήνω σε ετούτην την ανάλυση που είναι λανθασμένη από κάθε άποψη. Σε ένα μοντέλο αρρωστημένου βραχύβιου τουρισμού που δεν οδηγεί παρά σε λίγες αρπαχτές.

Διαβάστε και λίγο, καλό κάνει, μάθετε από την ιστορία, δείτε παρόμοιες περιπτώσεις σε μικρές κοινωνίες πού έχουν οδηγήσει. Αλλά σιγά μη βάλετε το μυαλό σας να ζοριστεί. Σιγά μη σας νοιάζει που αυτά τα λεφτά τα έχουμε σαν κοινότητα ανάγκη για τα βασικά, για να ζούμε σαν άνθρωποι. Μπαλίτσα, φιλαράκο μου, και τέλος. Για τα προβλήματα έχουμε λύση: θα γκρινιάξουμε στον καφενέ και μετά θα ψηφίσουμε από συμφέρον αυτούς που χτες μουντζώναμε.

Παρακολούθησα εχτές τη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Λέσβου. Εννοείται πως ο τραγέλαφος αυτών των ανθρώπων δεν έχει όρια. Τσίρκο, όχι συνεδρίαση. Εξαιρέσεις ελάχιστες, μα πού να σηκώσουν κεφάλι μέσα στον ορυμαγδό της ανοησίας; Όμως κάτι που μου έκανε εντύπωση, είναι το εξής: και το κοινό που παρακολουθούσε δεν υστερούσε σε τίποτα από θέμα ανωριμότητας και απερισκεψίας, αντιθέτως έκανε τα πάντα για να δείξει την παιδαριώδη ηθική και νοητική του αξία. Όταν πήρε το λόγο ο δημοτικός σύμβουλος Γιώργος Πάλλης (να σημειώσω πως τρέφω απεριόριστο θαυμασμό στον τρόπο που σκέφτεται και ζει αυτός ο άνθρωπος, άσχετα με το κόμμα στο οποίο ανήκει) είπε πολύ απλά πως «κύριοι, με αυτά τα λεφτά θα μπορούσαμε να κάνουμε πράγματα για τον τόπο μας, για ανθρώπους και χωριά που υποφέρουν».

Προς Θεού όμως... οι πολιτικοί δεν μπορούν να διανοηθούν να πάνε κόντρα στη θέληση του πόπολου για άρτο και θέαμα και πρόσκαιρο κέρδος. Μιλάμε για ψηφαλάκια (συγγνώμη, ο όρος είναι «κοινωνική επιταγή»). Τώρα το κοινό, οι παρευρισκόμενοι εντός της αίθουσας αλλά εκτός κάμερας, την ώρα που μιλούσε ο Γιώργος Πάλλης άρχισαν σαν πίθηκοι και σαν μπαμπουίνοι να γιουχάρουν. Με ποιο δικαίωμα; Φασιστάκια, που δεν μπορείτε να ακούσετε ήρεμα μια άλλη άποψη; Όταν μιλούσαν οι σύμβουλοι της άλλης θέσης, ακούσατε κανέναν από την πλευρά του Πάλλη να ουρλιάζει; Προγναθικοί γαϊδάροι, που ξέρετε για πολιτική και τη δημοκρατία όσα ξέρει ένας βάτραχος για την πυρηνική σύντηξη. Σωστά ο Πρόεδρος προσπάθησε να επιβάλει την τάξη, αλλά τι τάξη να επιβάλεις σε ανθρώπους που επιλέγουν να φερθούν όπως τα ζώα; Ντροπή τους. Είναι μέρος αυτού του θεάτρου που μας κάνει όλους ρεζίλι. Μα πιο πολύ ρεζιλεύονται οι ίδιοι, θυμίζοντάς μας το τι σημαίνει «λάτρης του ποδοσφαίρου» στις μέρες μας.

Θεέ μου, ρίξε τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου κάτω από το γήπεδο, τίποτα να μη γίνει, αυτά τα λεφτά τουλάχιστον να δοθούν εκεί που πρέπει, να ξεβρομίσει καμμιά γειτονιά, να μπει λίγο πετρέλαιο σε δημοτικά σχολεία, σε γηροκομεία, που το χειμώνα θα παγώνουν από το κρύο!

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey