Ποιός βάζει αλήθεια τις φωτιές; Τα 25 χρόνια που κάνω ρεπορτάζ, έχω καλύψει εκατοντάδες φωτιές και μοιραία έχω διατυπώσει το ερώτημα αυτό χιλιάδες φορές. Ποιός τις βάζει λοιπόν; Το πορτραίτο του εμπρηστή, όπως σκιαγραφείται από τις έρευνες της Πυροσβεστικής, είναι ένας συνηθισμένος υπερήλικας που κάνει το μοιραίο λάθος. Το σκοτεινό προφίλ ωστόσο που σκιαγραφείται από τα κανάλια, περιλαμβάνει από οικοπεδοφάγους έως Τούρκους πράκτορες.

Έχω δει βεβαίως, όπως και οι περισσότεροι, κάποιον να πετάει το τσιγάρο από το παράθυρο του αυτοκινήτου (όπως και στάχτη στο πρόσωπο του οδηγού μηχανής που ακολουθεί) αλλά όχι κάποιον οικοπεδοφάγο ή πράκτορα.

Αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν. Αλλά μου κάνει εντύπωση, που αυτά τα κανάλια, τα έτοιμα για όλα και κυρίως για σενάρια, έχουν αφήσει να τους διαφύγει ένα πραγματικό σενάριο για τις φωτιές.

Για πρώτη φορά, τρεις εισαγγελικές έρευνες (εισαγγελείς Παπανδρέου, Ελευθεριάνος), έχουν γίνει για το θέμα της δασοπυρόσβεσης. Με αφορμή αυτές τις έρευνες, το περιοδικό «Hot Doc» κυκλοφορεί με ένα αφιέρωμα για το ίδιο θέμα. Πάνω από 10 χρόνια, Έλληνες υπουργοί υπογράφουν συμβάσεις για δασοπυρόσβεση με ελικόπτερα, σε τιμές πενταπλάσιες των πραγματικών. Οι ΗΠΑ πλήρωναν την ώρα δασοπυρόσβεσης με ελικόπτερο 4.500 ευρώ και η Ελλάδα 20.000 ευρώ. Οι διαγωνισμοί για την επιλογή των πυροσβεστικών ελικοπτέρων ήταν φωτογραφικοί. Ανάμεσα σε δεκάδες τύπους πυροσβεστικών ελικοπτέρων, μόνο ένας, με χωρητικότητα δεξαμενής 9.000 λίτρων (ούτε 7.000 αλλά ούτε 13.000), προδιαγραφόταν ως αναγκαίος για δασοπυρόσβεση στην Ελλάδα.

Επιπλέον πληρώναμε πολλαπλάσια ποσά για κάθε «υπερωριακή» πτήση πυρόσβεσης. Όπως μπορείτε να διαβάσετε στο ίδιο περιοδικό, οι ίδιοι οι πιλότοι υποστηρίζουν πως τους δίνονταν εντολές να ρίχνουν νερό ακόμη και όταν δεν χρειαζόταν, στα βράχια για να γράφονται ώρες πτήσης.

Το χειρότερο; Πέντε ιδιόκτητα ελικόπτερα της Πυροσβεστικής αφέθηκαν να ρημάζουν για να νοικιάζουμε ιδιωτικά. Το 2007 που κάηκε η Ελλάδα, αυτά τα ελικόπτερα, παρότι έτοιμα για απογείωση, δεν πήραν ποτέ εντολή να πετάξουν για τη φωτιά.

Ένα διακομματικό επιτελείο της Πυροσβεστικής (ανάμεσά τους τρεις αρχηγοί) και βέβαια οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι, υπέγραφαν συμβάσεις που ζήμιωναν το ελληνικό κράτος. Για την ακρίβεια, έκαναν κάποιους πλούσιους την ώρα που καιγόταν η Ελλάδα.

Ας βάλουμε τώρα δύο εύλογα ερωτήματα. Το πρώτο είναι γιατί αυτό το σκάνδαλο θάφτηκε από τα ΜΜΕ, την ώρα που υπάρχουν δικογραφίες και στη Βουλή έχουν διαβιβαστεί ερωτήματα από την Εισαγγελία για διερεύνηση ευθυνών τριών υπουργών (διώκεται και ένας γενικός γραμματέας Υπουργείου).

Το δεύτερο ερώτημα είναι το εξής: αφού όλοι αυτοί κερδοσκοπούσαν με την καταστροφή της Ελλάδας, χωρίς ντροπή, πλούτιζαν ανήθικα πάνω στα αποκαΐδια της, έχει δικαίωμα κάποιος να αναρωτηθεί μήπως δημιουργούσαν ακριβώς αυτή την καταστροφή οι ίδιοι;

Υπάρχει ένα σοβαρό παράδειγμα που ενισχύει το ερώτημα. Μια από τις εταιρείες πυρόσβεσης, έπρεπε να πληρώσει ρήτρες στο ελληνικό κράτος, γιατί παρουσίαζε αδυναμία πτήσης. Οι ρήτρες ήταν περίπου 900.000 ευρώ. Η εταιρεία δεν πλήρωσε. Αντιθέτως, εγκρίθηκε η επέκταση της σύμβασης της εταιρείας για δασοπυρόσβεση Νοέμβρη μήνα, (χειμώνα δηλαδή) για την Κρήτη. Έτσι η σύμβαση ισοφάρισε τις ρήτρες. Όταν έγινε γνωστή η επέκταση της σύμβασης δημιουργήθηκε μεγάλος θόρυβος στην Πυροσβεστική. «Πού ακούστηκε σύμβαση Πυρόσβεσης το χειμώνα» έλεγαν. Και ήταν τότε ακριβώς που μια φωτιά ξέσπασε στην Κρήτη και «δικαιολόγησε» την σύμβαση.

Στις εγκληματολογικές έρευνες λένε πως αν θες να δεις ποιός κάνει το έγκλημα, δες ποιός έχει κίνητρο. Εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, είναι κίνητρο για πολλούς και για πολλά εγκλήματα. Πόσο μάλλον για μερικές φωτιές. Ίσως πρέπει να το ψάξει η Εισαγγελία.