Κυβέρνηση dealer

12/07/2012 - 15:04

Με την κυβέρνηση της συγκυβέρνησης να καθυστερεί να παρουσιάσει τις προγραμματικές της δηλώσεις στη Βουλή, να έχει δύο παραιτήσεις υπουργών - Ράπανος και Βερνίκος - πριν ακόμη ορκιστούν, το συνέδριο του Economist (το είδαμε και αυτό) είχε μετατραπεί σε χώρο εκφώνησής τους.

Με την κυβέρνηση της συγκυβέρνησης να καθυστερεί να παρουσιάσει τις προγραμματικές της δηλώσεις στη Βουλή, να έχει δύο παραιτήσεις υπουργών - Ράπανος και Βερνίκος - πριν ακόμη ορκιστούν, το συνέδριο του Economist (το είδαμε και αυτό) είχε μετατραπεί σε χώρο εκφώνησής τους. Το γεγονός αυτό, δηλαδή η υποκατάσταση της Βουλής από ένα ξενόγλωσσο συνέδριο, μας δείχνει σε ένα βαθμό, έστω και συμβολικά, τη μετάθεση των κέντρων λήψης των αποφάσεων από τους υπουργούς, στους τροϊκανούς.

Η ομιλία Ράιχενμπαχ και οι ακολουθούμενες ομιλίες προσαρτήματα σε αυτή των Μηταράκη και Χατζηδάκη, αλλά και του Βενιζέλου, μας προϊδεάζουν για τους ρόλους που θα έχει ο καθένας από αυτούς μέσα στο σύστημα της μνημονιακής συγκυβέρνησης. Κατά τα άλλα, ευτυχώς που δεν κέρδισε τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί θα είχαμε ακυβερνησία και χάος. Θα είχαν απορρίψει οι δανειστές μας το κυβερνητικό μας πρόγραμμα, μπορεί να μην είχαμε υπουργό Οικονομικών, και το χειρότερο θα στέλναμε στη Σύνοδο Κορυφής τον Παπούλια, επειδή οι συνιστώσες δε θα μπορούσαν να ερμηνεύσουν σωστά τη Συνθήκη της Λισσαβόνας, ενώ τώρα όλα αυτά τα αποφύγαμε. Ας είναι καλά η συγκυβέρνηση.

Η κυβέρνηση των τριών έχει παραδοθεί στις αξιώσεις της τρόικας και έχει θέσει σε προτεραιότητα την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας. Προς το παρόν οι πιστωτές μας δεν ενδιαφέρονται για επενδύσεις. Βιάζονται να κάνουν αρπαχτές. Να αγοράσουν με το ελάχιστο τίμημα δημόσια ακίνητα και δημόσιες επιχειρήσεις. Αυτό φυσικά δεν έχει σχέση με επενδύσεις, ούτε έχει στόχο την περιβόητη ανάπτυξη. Το αν θα κάνουν επενδύσεις και με ποιους όρους, είναι κάτι που θα το εκτιμήσουν στη δεύτερη φάση. Το παράδειγμα της Αργεντινής μάς διδάσκει ότι οι επενδύσεις τους συνοδεύονται από αποικιοκρατικές συμβάσεις, που λειτουργούν σε πλήρως ελεγχόμενες γεωγραφικές ζώνες μέσα στη χώρα, όπου ισχύουν ιδιαίτερες εργασιακές σχέσεις και ειδικές φορολογικές απαλλαγές.

Όταν πουλήθηκε η δημόσια εταιρεία ύδρευσης του Μπουένος Άιρες στη γαλλική εταιρεία Suez, η τιμή του νερού πήρε την ανηφόρα, η ποιότητά του την κατηφόρα και 800.000 πολίτες έμειναν χωρίς νερό, καθώς οι υποδομές ύδρευσης δεν επεκτείνονταν γιατί δε θεωρούνταν κερδοφόρες για την εταιρεία, αλλά και οι υπάρχουσες εν λειτουργία προβληματικές υποδομές δε συντηρούνταν όταν δεν κρίνονταν συμφέρουσες, με ολέθρια αποτελέσματα για τη δημόσια υγεία. Όσο για τα δημόσια ακίνητα που θα εκποιηθούν σύμφωνα με τα κυβερνητικά σχέδια, το 80% είναι παραθαλάσσιες γαίες που μπορούν να αξιοποιηθούν για τουριστική ανάπτυξη από ιδιώτες επενδυτές. Ας ελπίσουμε ότι δε θα οικοδομηθούν παραλιακά μεγαθήρια, όπως έγινε στην Ισπανία, που αργότερα με τη συνεχιζόμενη κρίση παρέμειναν κενά και αναγκάστηκαν να τα ανατινάξουν.

Όλο αυτό το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας υποστηρίζεται με το ιδεολόγημα που καλλιεργήθηκε εδώ και χρόνια: «κάθε δημόσιο είναι περιττό, αν όχι βλαβερό», άρα το συμφέρον της χώρας επιτάσσει να πουληθούν τα δημόσια ασημικά. Από την άλλη μεριά, οι μισθοί και οι συντάξεις θα παραμείνουν στα επίπεδα της φτώχειας, παραγωγή δημοσίων αγαθών (υγεία, εκπαίδευση κ.λπ.) δε θα υπάρχει λόγω της κατακόρυφης μείωσης των δημοσίων δαπανών και όλα αυτά με μοναδικό στόχο να μπορούν οι κάτοχοι των ελληνικών ομολόγων να εισπράττουν τις αποπληρωμές του χρέους. Και μια εύλογη ερώτηση. Γιατί δε δίνουν μέρος της Δημόσιας Περιουσίας στα Ασφαλιστικά Ταμεία που οι ίδιοι κατέστρεψαν μέσω του PSI, για να ανακάμψουν και να καλύψουν συνταξιοδοτικά τους ασφαλισμένους τους;

Πολύ σύντομα η κυβέρνηση της συγκυβέρνησης των τριών (Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) θα αντιληφθεί ότι με αυτή την πολιτική του ξεπουλήματος δε θα υπάρχει διέξοδος. Το χρέος είναι τόσο μεγάλο, που, όσο και να είναι το τίμημα από την πώληση της δημόσιας περιουσίας, είναι αδύνατον να καλυφθεί. Από τη μία πλευρά θα είναι υποχρεωμένη να ακολουθεί τις εντολές της τρόικας για να αποφύγει τη χρεωκοπία και από την άλλη η συνταγή της τρόικας όχι μόνο δε θα αντιμετωπίζει το πρόβλημα, αλλά θα απειλεί να προκαλέσει κοινωνική ανάφλεξη. Με άλλα λόγια, η κρίση θα απειλεί να «καταπιεί» και αυτή την κυβέρνηση, η δε περιβόητη ανάπτυξη θα εξακολουθεί να είναι ζητούμενο.

ΥΓ. 1 Η Εκκλησία ζητάει άδεια για εκμετάλλευση (επένδυση) στα φωτοβολταϊκά. Φωτοβολταϊκά ράσα.
ΥΓ. 2 Όνειρο του χρεωκοπημένου πολιτικού μας συστήματος είναι να βγούμε στις αγορές, αντί να γίνουμε κοινωνία από αγορά.
ΥΓ. 3 Συγκυβέρνηση Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ. Σα να λέμε: στα δύο κόμματα, το ένα δωρεάν και ο Κουβέλης δώρο.

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey