Αυτός που σχεδίασε τον κορονοϊό θα πρέπει να είναι διαβολικά έξυπνος και σίγουρα πρέπει να έχει μελετήσει και την Αποκάλυψη του Ιωάννη.

Και επειδή τώρα πια μιλάμε με «πρωτόκολλα», δεν ήταν μόνο το υγειονομικό πρωτόκολλο και στη συνέχεια το αντίστοιχο οικονομικό, που έχει μέχρι στιγμής διαλύσει τα πάντα.

Ούτε ακόμα και το πρωτόκολλο της κοινωνικής επαφής και της συνεύρεσης των ανθρώπων.

Ένα σπουδαίο πρωτόκολλο, μια δραματική παρενέργεια, ήταν αυτή , που με την πρόφαση του ιού, διέλυσε πλήρως τον δημόσιο τομέα και τις υπηρεσίες και επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας.

Κι ας αρχίσουμε από τις (πεθαμένες) τράπεζες. Μέχρι πέντε άτομα μέσα να περιμένουν τα γκισέ και δέκα-δεκαπέντε έξω από την είσοδο όρθιοι στον ήλιο.

Εν τω μεταξύ, μέσα υπάρχουν (νέοι) περιορισμοί και όρια των συναλλαγών, όρια που δεν ταιριάζουν στον πραγματικό ρόλο μιας σύγχρονης και φιλικής, όπως διαφημίζεται, τράπεζας.

Τα ίδια και στα Ταχυδρομεία, με τις πλάκες του δρόμου έξω να αχνίζουν από τον καυτό καλοκαιρινό ήλιο, και τα νεύρα μέσα των «τυχερών» να έχουν γίνει τσατάλια μπροστά σε έναν συνήθως υπάλληλο με ένα αρχαίο λογισμικό και μια εκνευριστικά αργή διαδικασία.

Είναι στιγμές που νοσταλγεί κανείς την προϊστορία, τότε δηλαδή που αγόραζε δύο δραχμές ένα γραμματόσημο, το κόλλαγε με το σάλιο του και το έριχνε ο ίδιος αυθωρεί και παραχρήμα στο κιβώτιο.

Αν μάλιστα είχε και λίγο χρόνο να χαζέψει το γραμματόσημο, θα έφερνε στη μνήμη του όλη τη θαυμαστή φύση αλλά και την ιστορία της πατρίδας μας με τα καράβια και τους ήρωές της, πράγματα που τα εξαφάνισε ως αχρείαστα η άυλη πραγματικότητα.

Ύστερα πήγαμε στις υπηρεσίες της κοινωνικής ασφάλισης.

Πλήρης διάλυση, με τα προσχήματα του ιού.

Πηγαίνεις ο ίδιος στην «πόρτα των περιοριστικών μέτρων», βλέπεις διερχόμενο τον υπάλληλο, του ζητάς να σου ορίσει ένα ραντεβού, όπως διέταξε ο ευφυής νόμος, κι αυτός σου απαντάει με «πρωτοκολλικό» ύφος: «μπείτε στο site να ζητήσετε ηλεκτρονικό ραντεβού».

Να υπενθυμίσουμε ότι το ίδιο το κράτος υπέκυψε στην ανάγκη της άρσης του μέτρου και εξέδωσε (έστω με μια σιβυλλική διατύπωση, που δείχνει την έμφυτη ανεπάρκειά του…) την ΚΥΑ 34781 /7-6-2020 με την οποία επανέρχεται η κανονική διαδικασία στις δημόσιες υπηρεσίες.

Αυτοί όμως στην ασφάλιση «αγρόν ηγόρασαν και ζεύγη βοών πέντε». Υπάρχει μάλιστα μια πιθανότητα να είμαστε γι’ αυτούς όλοι εμείς οι «αναγκεμένοι» τα πέντε ζεύγη των βοών!

Το περίεργο είναι ότι τα ίδια ραντεβού χρειάζονται και για τους γιατρούς όλων των ειδικοτήτων και ανεξάρτητα από το σε ποια κατάσταση βρίσκεται ο ασθενής.

Ένα ολόκληρο λοιπόν Δημόσιο να υπολειτουργεί -χωρίς βέβαια να υποπληρώνει τους εργαζομένους του, όπως γίνεται στον ιδιωτικό τομέα- και να κάνει και επίδειξη ηλεκτρονικής γραφειοκρατίας, που αν προσθέσουμε σ’ αυτό και τα τρομερά προβλήματα στάθμευσης, τα έργα των δικτύων στους δρόμους που περίμεναν να μπει το καλοκαίρι, και τέλος, τα λεφούσια των ακάλεστων ανθρώπινων ψυχών σε όλες τις αποχρώσεις του μαύρου (που όπως λένε τραβάει τον ήλιο…), όλα δείχνουν και προοιωνίζονται ένα αφόρητο καλοκαίρι για τη μικρή μας πόλη.

Γενικά πάντως, για να δούμε κάποτε την πολυπόθητη γη της οικονομικής επαγγελίας, θα χρειαστούμε και τηλεσκόπια και μικροσκόπια. Δια γυμνού οφθαλμού σίγουρα δεν είναι ορατή.