Παρά τις υπερβολές που παρατηρούνταν στην πολιτική μας ζωή, κατά καιρούς, και ιδιαίτερα την περίοδο της Μεταπολίτευσης, και παρά τις δημαγωγικές εξάρσεις, τις εντάσεις και την πόλωση που επικράτησε στις δυο δεκαετίες του 80 και του 90, ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και την ΝΔ, η πολιτική μας ζωή δεν υπερέβη τα «εσκαμμένα».

Εάν παραβλέψουμε κάποιες μεμονωμένες εκφράσεις και εκδηλώσεις προσώπων, τα πολιτικά κόμματα κινήθηκαν μέσα στα θεσμικά πλαίσια που ορίζει το σύνταγμα και ο κανονισμός της Βουλής.

Στην πολιτική μας ζωή εισήχθησαν ήθη και συμπεριφορές πρωτοφανείς στα πολιτικά μας χρονικά με την εμφάνιση του νεοναζιστικού «καρκινώματος» της Χρυσής Αυγής, που ξεφύτρωσε και κάρπισε, όταν βρήκε το κατάλληλο έδαφος, κατά την περίοδο των Μνημονίων.

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά στοιχεία που εισήγαγε η Χρυσή Αυγή στην πολιτική μας ζωή;

Η απροκάλυπτη περιφρόνηση προς τους δημοκρατικούς θεσμούς και η επιβολή διά της βίας των ιδεών τους, ο απάνθρωπος ρατσισμός τους, η εθνοκαπηλία και θρησκειοκαπηλία, η εξωκοινοβουλευτική αντιδημοκρατική και, συχνά, εγκληματική δράση τους, η ανοίκεια κοινοβουλευτική συμπεριφορά και η άσκηση αντιπολιτευτικής πολιτικής εναντίον όλων των αντιτιθέμενων με εκφορά υβριστικού λόγου, με αμετροεπείς και προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, η υιοθέτηση και προβολή συνωμοσιολογικών θεωριών και καταστροφολογικών σεναρίων που, δήθεν, θέτουν σε κίνδυνο την εθνική ανεξαρτησία, την δημόσια ασφάλεια και την υγεία των πολιτών.

Τα παραπάνω καινοφανή « ήθη και έθιμα» αποτέλεσαν την ιογενή εστία, από την οποία προσβλήθηκαν, άλλο λίγο και άλλο περισσότερο -και άλλα κόμματα, κοινοβουλευτικά και εξωκοινοβουλευτικά, καθώς και η κοινότητα των πολιτών- σε κάποια έκταση και βαθμό.

Στην περίοδο της «Μεγάλης Αυταπάτης» ή σκόπιμης απάτης, με την χρυσαυγίτικη «αντισυστημική» συνθηματολογία και συμπεριφορά τροφοδοτήθηκε η αγανάκτηση και η οργή του λαού που εξουδετέρωσε κάθε λογική αντίσταση και είχε ως αποτέλεσμα οι πολιτικές δυνάμεις να διακριθούν στους «πράκτορες των τοκογλύφων» και στους «αντιστασιακούς Μνημονιοσχίστες», με τα γνωστά καταστροφικά αποτελέσματα, η μεν Χρυσή Αυγή να επιβραβευτεί με την θριαμβευτική είσοδό της στην Βουλή, ο δε ΣΥΡΙΖΑ να αναγορευτεί, με την ψήφο των εν συγχύσει τελούντων πολιτών σε κυβέρνηση «Εθνοσωτήρων»!

Έτσι παρατάθηκε για ακόμα 4,5 χρόνια το μαρτύριο του Σισύφου για τον ελληνικό λαό και η χώρα υποχρεώθηκε να υποθηκεύσει ακόμα και τα «ασημικά των προγόνων» της, προκειμένου να παραμείνει στην Ε.Ε. και να συνεχίσει να απολαμβάνει την οικονομική βοήθεια και την αλληλεγγύη των ευρωπαίων εταίρων της!

Παρά τα οδυνηρά μαθήματα που δέχτηκαν τα «πολιτικά μειράκια» της «πρώτη φορά, αριστερής κυβέρνησης», συνέχισαν να πορεύονται «στο δρόμο που χάραξε» η Χρυσή Αυγή, με τα ίδια διχαστικά συνθήματα «ή αυτοί ή εμείς», με δημοψηφισματικές «κωλοτούμπες», με «παραεισαγγελικά» κυκλώματα και σκευωρίες κατά των πολιτικών αντιπάλων τους, με τα «παζαρέματα» του… «μαγαζάτορα» Ν. Παππά, τις πολάκειες χυδαιότητες που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τις αντίστοιχες του Κασιδιάρη!

Έτσι φτάσαμε στις εθνικές εκλογές, τον Ιούλιο του 2019, και για μερικούς μήνες πιστέψαμε ότι ο « βράχος του Σισύφου» που σήκωνε ο ελληνικός λαός σταμάτησε να κυλάει, συνεχώς, προς τα πίσω!

Ο «Κούλης» -έτσι τον αποκαλούσαν στην αρχή υποτιμητικά οι Συριζαίοι- παρά τα εκφοβιστικά προεκλογικά συνθήματα ότι θα εφαρμόσει «Νεοφιλελεύθερη πολιτική», «θα φέρει νέο Μνημόνιο», «θα προκαλέσει τον όλεθρο», «θα περικόψει μισθούς και συντάξεις», «θα κάνει απολύσεις στο Δημόσιο», «θα επιβάλει τον εργατικό Μεσαίωνα», διέψευσε όλες τις Κασσάνδρες με την προοδευτική και φιλολαϊκή πολιτική που εφάρμοσε, με αποτέλεσμα και ένα σημαντικό ποσοστό των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ να επικροτεί την πολιτική του - όταν είδαν να διαψεύδονται όσα φοβερά και τρομερά προφήτευε, προεκλογικά, η παρέα Τσίπρα!

Και ο «Κούλης», σύντομα, έγινε Κυριάκος Μητσοτάκης, ο πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων!

Δυστυχώς, όμως, για τον λαό και την χώρα μας, με το που συμπληρώθηκε, μόλις, ένα εξάμηνο της διακυβέρνησης Κ. Μητσοτάκη, ο «βράχος του Σισύφου», «ξανακύλησε», αυτή την φορά, με την μορφή της πανδημίας του κορονοϊού, που ξεκίνησε από την Κίνα και έπληξε όλον τον κόσμο, φτωχούς και πλούσιους, ανεπτυγμένους και υπανάπτυκτους!

Η διαχείριση της πανδημίας από το ελληνικό κράτος, κατά το πρώτο εξάμηνο του 2020, με την στενή και αρμονική συνεργασία των ειδικών επιστημόνων και της κυβέρνησης Κ. Μητσοτάκη και με την θαυμαστή υπευθυνότητα που επέδειξε η πλειονότητα του ελληνικού λαού, εγκωμιάστηκε διεθνώς, με αποτέλεσμα η χώρα μας να ανακηρυχθεί ασφαλής και προσφιλής προορισμός για τους ξένους επισκέπτες και τους τουρίστες!

Το γεγονός αυτό ενεθάρρυνε την ελληνική κυβέρνηση, σε συνεργασία πάντα με την ομάδα των ειδικών επιστημόνων, να χαλαρώσει τα περιοριστικά μέτρα και να ανοίξει τα σύνορα στους ξένους επισκέπτες, ώστε να περισώσει ένα μέρος από την τουριστική οικονομία και να μειώσει τα καταστροφικά αποτελέσματα που επέφερε η επέλαση της πανδημίας στην αναπτυξιακή πορεία της χώρας.

Και, τότε, με την πρώτη -αναμενόμενη- αύξηση των κρουσμάτων του κορονοϊού, άρχισε και πάλι να… θάλλει ο «Χρυσαυγιτισμός» στον χώρο της Αντιπολίτευσης, καθώς και σε κάποιες -μειοψηφικές- ομάδες των πολιτών: συνωμοσιολογούντες και οπαδοί της αγελαίας ανοησίας του «κοροϊδο-ιού», θρησκόληπτοι, φανατικοί νεοπροσήλυτοι του ΣΥΡΙΖΑ (λέγε με Ραγκούση), ψευτοεπαναστάτες και υπέρμαχοι του μπάχαλου, καθώς και οι «γλεντζέδες» του διαχρονικού «τζερτζελέ» συναντήθηκαν, στις πλατείες και στα σοκάκια της Μυκόνου, στα πάρτι και στις «μυστηριακές τελετουργίες», στους δρόμους της διαμαρτυρίας κατά των μέτρων που… «δέσμευαν την ελευθερία του λαού», διακηρύσσοντας την αντίσταση κατά των μέτρων για τον έλεγχο της πανδημίας, σε αντίθεση με την πλειονότητα των πολιτών που σέβονταν τις οδηγίες των επιστημόνων και τηρούσαν με πνεύμα υπευθυνότητας τα μέτρα και τις διατάξεις που είχε θεσπίσει η Πολιτεία.

Η μεγάλη, όμως, αντιπολιτευτική σπέκουλα και η έκρηξη του «Χρυσαυγιτισμού» έλαβε χώρα, όταν συνδυάστηκε η πανδημία του κορονοϊού με το μεταναστευτικό κι έγινε ένα περίπλοκο και δυσεπίλυτο ζήτημα.

Η κυβέρνηση που διείδε τον κίνδυνο που εγκυμονούσε -εκτός των άλλων- και η επελαύνουσα πανδημία σε συνδυασμό με την συγκέντρωση μεγάλου αριθμού μεταναστών και την μακροχρόνια παραμονή τους, στα νησιά του Β. Αιγαίου, καθώς και ο μη διαχωρισμός των προσφυγικών οικογενειών από τους οικονομικούς μετανάστες, Αφγανούς, Αφρικανούς, Ιρακινούς και άλλους, θέλησε, τον Φεβρουάριο του 2020, να προχωρήσει στην δημιουργία «Κλειστών Κέντρων», στην Λέσβο, Χίο και Σάμο· προσέκρουσε, όμως, στην στείρα άρνηση των τοπικών αρχόντων, γεγονός που, στην συνέχεια, πυροδότησε «χρυσαυγίτικες» συμπεριφορές μιας μερίδας των κατοίκων, που έφτασαν, μέχρι του σημείου να ντουφεκάν με τις καραμπίνες τα αυτοκίνητα της αστυνομίας και να εισβάλλουν στο ξενοδοχείο, όπου κοιμούνταν το βράδυ οι αστυνομικοί, και να τους ξυλοκοπούν ως εάν επρόκειτο για εχθρούς της πατρίδας!

Και, βέβαια, δεν έλειψαν και οι ακραιφνείς χρυσαυγίτικες απάνθρωπες συμπεριφορές κατά των προσφύγων, ακόμα και εναντίον εγκύου γυναικός!

Εκείνο, όμως, που αποτελεί θλιβερό κατάντημα της ασκούμενης αντιπολιτευτικής πολιτικής είναι ότι την ώρα που κυβέρνηση και επιστήμονες διεξάγουν έναν τιτάνιο αγώνα να περιορίσουν την αύξηση των κρουσμάτων της πανδημίας και να προστατεύσουν τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού επισημαίνοντας και την ατομική ευθύνη των πολιτών και ιδιαίτερα των νέων, το κόμμα της Αξιωματικής αντιπολίτευσης επέλεξε και πάλι να ακολουθήσει τον… γλοιώδη δρόμο του λαϊκισμού και να διδάξει την ανευθυνότητα στους νέους, απαλλάσσοντάς τους από κάθε ευθύνη και ενοχή για την μη συμμόρφωσή τους με τα μέτρα κατά της διάδοσης της πανδημίας. Η κυβέρνηση και ο … «λίγος» πρωθυπουργός Μητσοτάκης, αποφάνθηκε ο… «πολύς» Τσίπρας, «επειδή αποδείχτηκαν ανίκανοι να ελέγξουν την επιδημία προσπαθούν να ρίξουν την ευθύνη για την διασπορά του κορονοϊού στους πολίτες»!

Και ακολουθεί ένα καταπληκτικό δείγμα παρανοϊκού αντιπολιτευτικού λόγου από το νεοπροσύλητο του ΣΥΡΙΖΑ, (πρώην υπουργό των -προ του ΣΥΡΙΖΑ- Μνημονιακών κυβερνήσεων και αποτυχόντα υποψήφιο πρόεδρο για το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ) Ραγκούση, ο οποίος με αφορμή τα πρόσφατα, θλιβερά γεγονότα στην Μόρια της Λέσβου, κατηγορεί προσωπικά τον Κυριάκο Μητσοτάκη ότι, σκόπιμα και… σαδιστικά, ήθελε «να παραμένει η Μόρια αποθήκη ψυχών» και ότι «ο ίδιος με την πολιτική του αποτελεί τον εμπρηστικό μηχανισμό που έβαλε τη φωτιά στην Μόρια»!

Μετά ταύτα, ας δείξουμε ψυχραιμία και υπομονή, έως ότου φτάσει η… ευτυχής ημέρα, κατά την οποίαν θα γίνει υπουργός ο Ραγκούσης, στη θέση που δόξασε η «Κυρά-Τασία», οπότε πρόσφυγες και μετανάστες θα εξέλθουν… σύψυχοι, από τις «αποθήκες ψυχών», που τους καταδίκασε ο Μητσοτάκης (από το… 2015!) και θα απολαύουν την «λιακάδα» στην… Ειδομένη