Ο Ταξιάρχης μας

10/11/2017 - 19:47

Των Ταξιαρχών στη Μυτιλήνη είναι όλα κλειστά. Είναι γιορτή μεγάλη. Γιορτάζει το μισό νησί τους Στρατήδες, τους Μιχάληδες, τις Αγγελικές, τους Γαβρίληδες και τα αντίστοιχα θηλυκά. Όταν φτάνει 8 Νοεμβρίου και ζεις στην Αθήνα, καταλαβαίνεις τα μειονεκτήματα της αστυφιλίας. Κάθε φορά που ξεκινώ των Ταξιαρχών για το σχολείο, αισθάνομαι να διαπράττω τεράστια απρέπεια. Σα να παραβιάζω έναν κανόνα που ρίζωσε στη συνείδησή μου με τα χρόνια και μου επιβάλλει να σέβομαι με την αεργία μου την επέτειο.

Το μυαλό μου γυρίζει πάντα στον Μανταμάδο, στο βλοσυρό βλέμμα του Ταξιάρχη με τα σαρκώδη χείλη και το βλέμμα που δεν το βλέπεις αλλά το αισθάνεσαι να διεισδύει στην ψυχή και να τη διαβάζει. Γιορτή των Ταξιαρχών είναι στροφές ανάμεσα σε οργιάζουσα φύση και σκόρπια στην άσφαλτο γιδοπρόβατα, κουδούνια που χτυπούν μελωδικά στο σούρουπο, μυρωδιά από τον ψημένο πηλό στα μαγαζιά των κεραμάδων, χρώματα ζωντανά πάνω στο ψημένο χώμα, τοπικό τσίπουρο κάτω από την κληματαριά της ταβέρνας, λίγο πιο πίσω από το πολύκεντρο, το δυνατό γέλιο του Στρατή του Μουφλουζέλλη που με σεργιάνισε πρώτη φορά στο κόκκινο χωριό, μερικές δεκαετίες πιο πίσω στον χρόνο.

Κάθε μυτιληνιός κουβαλά τον Ταξιάρχη στην καρδιά του, στους ανθρώπους που αγαπά και στους οικείους τους, στις προσευχές και στις λαχτάρες του, στα τάματα και στις μετάνοιες του. Ο Ταξιάρχης είναι για το μυτιληνιό, φίλος,, συνοδοιπόρος. Παίζει μαζί του τάβλι στον καφενέ το απόγευμα, δεμπλιάζει τις ελιές χαράματα, βόσκει τα κοπάδια, πήζει τυρί, βοηθά τον τουρισμό, χτίζει σπίτια, ευλογεί γάμους, βαφτίζει παιδιά, εγχειρίζει αρρώστους, ακούει, θεραπεύει, παραστέκεται, καταλαβαίνει. Ο πιστός και ειδικά ο ντόπιος αναπτύσσει μια άλλη επικοινωνία μαζί του, καθαρά προσωπική, που βασίζεται σε έναν κώδικα, σχεδόν εξωλογικό, στα όρια της πίστης, πάντως μακριά από αυτόν τον κόσμο, τη λογική και τη γεωμετρία του.

Νιώθεις πως του μιλάς και σε ακούει. Το αισθάνεσαι κι ας είσαι κυνικός, γραμματισμένος, αδιάφορος για τα θεολογικά, κι ας σκέφτεσαι με τετράγωνο νου στις καθημερινές σου υποχρεώσεις, κάθε φορά που τον κοιτάς ας μη σου απαντά, ξέρεις ότι ακούει. Και πως με τον τρόπο του θα απαντήσει.

Των Ταξιαρχών το νησί μας γιορτάζει την ελευθερία του. Η πολεμική αεροπορία τον προστάτη της. Οι υπόλοιποι τον γιορτάζουμε στα πρόσωπα όσων φέρουν το όνομά του και με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έχουν κάνει καλό στη ζωή μας, τώρα και στο παρελθόν. Κάθε φορά που ξημερώνει των Ταξιαρχών, ξέρω ότι δεν είναι στο επίσημο ντύσιμο και στα δώρα, στα τηλεφωνήματα και στα λουλούδια, στα ποτά και στις ευχές η γιορτή. Είναι μέσα μας. Σα θετική ενέργεια που μάς αγκαλιάζει και διώχνει μακριά το κακό. Τη μέρα αυτή γιορτάζει ο νόστος μας. Η αγάπη για την ιδιαίτερη πατρίδα μας. Κάθε χρόνο η προσωπική μας αποδημία αναζητά ανήμερα των Ταξιαρχών δικαίωση στην αυτοκριτική μας.

Παρακολουθώ από το πρωί τα κοινωνικά δίκτυα με τις ευχές, την εικόνα και τη λειτουργία στον Μανταμάδο. Παρακολουθώ τις εκδηλώσεις και τους εορτασμούς κι ας μην τα πήγαινα ποτέ καλά με τις επισημότητες και τις φανφάρες. Διαβάζω τις δηλώσεις των επισήμων, ειδικά των πολιτικών, και γελάω πολύ, με την αμηχανία και τις ανέμπνευστες διατυπώσεις τους. Η αγορά έχει έλλειψη από μορφωμένους για τα γραφεία τύπου. Χαζεύω τα περιττά κι ανάμεσά τους αναγνωρίζω πάντα την ειλικρίνεια που με συγκινεί, στην πιο αυθεντική, στην απλοϊκή της εκδοχή: στο κερί που ανάβει μια ηλικιωμένη, χωρίς να γνωρίζει αν του χρόνου θα είναι και πάλι εκεί, στις προσευχές μπροστά στην εικόνα, όταν τελειώνει η λειτουργία και σβήνουν τα φώτα, στους τουρίστες που κοιτάζουν με δέος το ζωγραφισμένο ταβάνι της εκκλησίας και το δυνατό πρόσωπο του Αγίου. Στις καντηλανάφτισσες που σβήνουν το κερί μόλις το ανάψεις, πριν προλάβεις να κάνεις την ευχή και σε «π’θαίβ’ν». ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ σε όλους!

 

Καλυψώ Ν. Λάζου-Μπαλτά

Φιλόλογος

 

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey