Μέσα στον φανατισμό τους και την παραφροσύνη που προκαλεί ο πανικός για την επικείμενη κατάρρευσή τους και την απώλεια της εξουσίας, προσπαθούν με κάθε τρόπο να αποπλανήσουν και πάλι τους αφελείς μοιράζοντάς τους τα κόλλυβα της… μακαρίτισσας Μεσαίας Τάξης.

Παράλληλα, κατά το δόγμα Πολάκη, επιχειρούν, με την βοήθεια ρυπαρών εντύπων, να εκθέσουν...στα περίπτερα τους πολιτικούς τους αντιπάλους κατασκευάζοντας «σκάνδαλα» εναντίον τους, ακόμα και με την επιστράτευση «κουκουλοφόρων» μαρτύρων». Και ως «ατζαμήδες», ακόμα και για το « στήσιμο» μιας σκευωρίας, γελοιοποιούνται, μόλις ο πρώτος «κουκουλοφόρος» εμφανίζεται χωρίς κουκούλα, με το πρόσωπο του καθηγητή Μανιαδάκη και καταγγέλλει ότι τον εκβίαζαν να καταθέσει ότι χρηματίστηκαν από την Νοβάρτις ο πρωθυπουργός και δυο υπουργοί της προηγούμενης κυβέρνησης!

Δεν σταματούν, όμως, κι ας διαδέχεται στην πολιτική τους το ένα «φιάσκο» μετά το άλλο. Επινοούν τρόπους, προκειμένου να παραμείνουν στην εξουσία, ακόμα και ως κυβέρνηση μειοψηφίας- ή με 5-6 «ρετάλια», με τα οποία θα … «μπαλωθεί» το πρωθυπουργικό κουστούμι του Τσίπρα - τώρα που ο Καμμένος εγκατέλειψε το κυβερνητικό σαπιοκάραβο!

Αυτοί που το 2014 κραύγαζαν πως η κυβέρνηση Σαμαρά πρέπει να «πέσει», γιατί δεν «έχει την νομιμοποίηση από τον λαό», αυτοί που ψήφισαν την απλή αναλογική, για να έχει -τάχα- ο λαός τη γνησιότερη και δικαιότερη εκπροσώπηση στην Βουλή, τώρα δηλώνουν, αναισχύντως, ότι θα συνεχίσουν να κυβερνούν με 145 βουλευτές, από τους οποίους οι 50… αντιπροσωπεύουν το «παλαιοκομματικό» bonus που έλαβαν ως πρώτο κόμμα ή με 151…ό,τι να’ ναι κι απ’ όπου να’ ναι!

Αδιαφορούν για τους κινδύνους που εγκυμονεί η παρατεινόμενη προεκλογική περίοδος και η γενική αποτελμάτωση στην οποίαν έχει περιπέσει η χώρα.

Δεν τους ενδιαφέρει και δεν κάνουν τίποτα, για να αυξηθεί η «πίτα» της εθνικής οικονομίας, ώστε το δημοσιονομικό πλεόνασμα να προέρχεται από την αύξηση των εισοδημάτων και όχι από την αφαίμαξη των, ήδη, «πασχόντων από αναιμία» φορολογουμένων.

Αδιαφορούν για την περίφημη έξοδο στις αγορές, την οποίαν θα πραγματοποιούσαν «εν χορδαίς και οργάνοις», αμέσως μετά την «Καθαρή έξοδο από τα Μνημόνια»! Συνεχίζουν την πολιτική που προκαλεί την δυσμενή αντίδραση των αγορών. Εκθέτουν διεθνώς την Ελλάδα ως μία χώρα αμετανόητη και αναξιόπιστη που ψηφοθηρεί μοιράζοντας «μποναμάδες» και υποσχέσεις για μελλοντικά «φαγοπότια», η οποία, αντί να μεταρρυθμίζει και να οικοδομεί ένα σύγχρονο κράτος, απορρυθμίζει και οικοδομεί το πιο ανίκανο και αντιπαραγωγικό κομματικό κράτος.

Το πλέον… φιλόδοξο σχέδιό τους, για το μέλλον, που επεξεργάζονται, είναι: πώς θα υπονομεύσουν κάθε αναπτυξιακή προσπάθεια της επόμενης κυβέρνησης -που θα σχηματιστεί, κατά πάσα πιθανότητα, από τους πολιτικούς τους αντιπάλους- στην οποίαν κληροδοτούν ένα προβληματικό τραπεζικό σύστημα, ανίκανο να δανειοδοτήσει την υγιή ανάπτυξη και ένα υποχρεωτικό και παράλογα υψηλό -και γι’ αυτό, αμφίβολης διατήρησης- δημοσιονομικό πλεόνασμα, όταν, αποδεδειγμένα, εξαντλείται, οσημέραι, η φοροδοτική ικανότητα του ελληνικού λαού, πράγμα που επιβεβαιώνεται και από την αύξηση των οφειλών των πολιτών προς το κράτος. Και, επίσης, ένα «μαξιλάρι» (αποθεματικό) που θα το έχουν… αδειάσει, ενώ θα περιμένουν να τους… ερωτευτούν οι αγορές!

Και μεταβιβάζουν τις υποχρεώσεις της δικής τους κυβέρνησης στην επόμενη κυβέρνηση:

1. Την… «καυτή πατάτα» της επιστροφής των μισθολογικών και συνταξιοδοτικών περικοπών, τις οποίες το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε αντισυνταγματικές.
2. Τη χορήγηση ενός μεγάλου αριθμού συσσωρευμένων συντάξεων και τις, συνεχώς, διογκούμενες οφειλές του κράτους προς τους ιδιώτες, που ανέρχονται σε αρκετά δις.
3. Την εκκρεμότητα της εφαρμογής πολλών μεταμνημονιακών μέτρων, τα οποία συμφωνήθηκαν με τους Ευρωπαίους δανειστές μας.

Πιστεύουν ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη που θα τους διαδεχθεί, δεν θα προφθάσει, μέχρι την προεδρική εκλογή (Μάρτιος 2020), να επιτύχει την ανάπτυξη και την αύξηση του ΑΕΠ -πράγμα που θα διευκόλυνε την επαναδιαπραγμάτευση για την μείωση των δημοσιονομικών πλεονασμάτων- με αποτέλεσμα να καθίσταται αδύνατη η εφαρμογή της πολιτικής των φοροελαφρύνσεων, καθώς και των υπεσχημένων επιδοτήσεων π.χ. για την ενίσχυση των γεννήσεων, των πολύτεκνων οικογενειών και γενικώς των αδυνάτων. Και αυτό, αναμένουν, ότι θα έχει ως αποτέλεσμα να συσσωρευτεί η εύφλεκτη ύλη, που θα προκαλέσει, και πάλι, την έκρηξη του λαϊκισμού.

Πιστεύουν ότι ο λαός, πρωτοστατούντων και πάλι των «λαϊκών αγωνιστών» του ΣΥΡΙΖΑ, θα κατεβεί και πάλι στους δρόμους και στις πλατείες και ο Τσίπρας θα… αποφανθεί, και πάλι, κατά τα γνωστά, ότι η κυβέρνηση «στερείται της νομιμοποίησης εκ μέρους του λαού»! Και, στη συνέχεια, θα επαναληφθεί, για άλλη μια φορά, η τυχοδιωκτική εκμετάλλευση της προεδρικής εκλογής και η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες με το σύστημα της απλής αναλογικής!

Και ποιες είναι οι προσδοκίες του μεγαλύτερου τυχοδιώκτη πολιτικού της τελευταίας πεντηκονταετίας; Μπροστά στο χάος της ακυβερνησίας και του τελικού, αυτή τη φορά, καταποντισμού της χώρας, τα υπεύθυνα και πατριωτικά κόμματα, όπως έπραξαν και τον Ιούλιο του 2015, θα προτάξουν και πάλι τη σωτηρία της χώρας και μπροστά στο «δίλημμα» ΣΥΡΙΖΑ ή ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, θα αναγκασθούν να συμπεριλάβουν -για τον σχηματισμό κυβέρνησης- τον ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα.

Και τότε ο Τσίπρας -συγκυβερνήτης, πια, με τη ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ- θα δηλώσει, και πάλι, το γνωστό: ΗΤΑΝ ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ ΠΡΑΞΗ!