Το βιβλίο τούτο, δεν πωλείται. Χαρίζεται!...

18/01/2022 - 11:00

Καθώς ο επετειακός χρόνος (200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821) μαζί με τον ημερολογιακό έφθασαν στο τέλος τους, έχω την αίσθηση, ότι κατά τη διάρκεια του 2021, από τη στήλη αυτή είπαμε πολλά για την Επανάσταση στη συνάφειά της με το νησί μας, τη Λέσβο. Βέβαια δεν εξαντλήσαμε το θέμα. Ούτε άλλωστε αυτό μπορεί να συμβεί για τέτοια γεγονότα. Έτσι θα επανερχόμαστε και πάλι στο ζήτημα αυτό, όταν θα έχουμε κάτι να προσθέσουμε, κάτι να ενσωματώσουμε στα γνωστά ή να επεξεργαστούμε παλαιότερα με βάση νέα στοιχεία. 

Όμως σήμερα αισθάνομαι την ανάγκη να αλλάξω τελείως θέμα και να φέρω στο προσκήνιο, μέσα από τις σελίδες του Εμπρός, μια αξιέπαινη και εν πολλοίς συγκινητική εκδοτική παραγωγή που εξελίσσεται στη χώρα μας και σε άλλες χώρες αδιάκοπα στο πέρασμα των χρόνων, ίσως και των αιώνων και βέβαια και στο νησί μας. 

Πρόκειται για τα βιβλία που προσφέρουν στους εαυτούς τους και στο αναγνωστικό κοινό, άνθρωποι - άνδρες και γυναίκες - που δεν θέλουν να ανατρέψουν πράγματα και καταστάσεις, να προβάλλουν επιστημονικά επιχειρήματα,να συναρπάσουν με τη λογοτεχνική ικανότητά τους, αλλά απλώς να καταθέσουν από το υστέρημά τους την ιδιαίτερη προσωπική συγκίνηση και ευαισθησία που απέκτησαν από την εμπειρία της ζωής. 

Την καλή ευκαιρία για να καταθέσω και τη δική μου συγκίνηση για το εκδοτικό έργο των ανθρώπων αυτών, μου έδωσε η αγαπητή εξαδέλφη εξ αγχιστείας Άσπα Κοπανέλλη-Αβαγιανού, που έφερε στο φως της δημοσιότητας το δεύτερο βιβλίο της -που «δεν πωλείται, αλλά χαρίζεται!!!»- με τον τίτλο: Τότε που Ταξιδεύαμε (έχει προηγηθεί το 2014, η έκδοση του πρώτου βιβλίου της με τον τίτλο Νοσταλγικά, με μια εξαίσια φωτογραφία εξωφύλλου, που θυμίζει τη Μυτιλήνη και τη νιότη που χάνουμε...). 

Η Άσπα δεν είναι άγνωστη στα λογοτεχνικά πράγματα της Μυτιλήνης. Με γραμματικές γνώσεις που δεν περιλαμβάνουν πτυχία ανωτέρων σχολών, αλλά με ταλέντο, ευαισθησία και ανοιχτό μυαλό συγκέντρωσε το 2014 σε ένα βιβλίο τις επιφυλλίδες που κατά καιρούς διαβάζαμε από τις στήλες της καλής λεσβιακής εφημερίδας «Δημοκράτης». Συνεχίζοντας μια παλιά λογοτεχνική παράδοση λεσβίων λογοτεχνών που παρουσίαζαν από τις στήλες του τοπικού τύπου όψεις της λεσβιακής καθημερινότητας με νοσταλγία, ευαισθησία και αγάπη για τη μικρή πατρίδα, τη γενέθλια πολιτεία και τους ανθρώπους της. Έτσι, λοιπόν, και η Άσπα έριξε τη δική της ματιά στην καθημερινότητα της Μυτιλήνης και με τον δικό της τρόπο, τον προσωπικό ρυθμό, υπέβαλε στη δική μας ευαισθησία όσα εκείνη θεώρησε ότι την άγγιζαν συναισθηματικά σε βαθμό τέτοιο που να αποτελέσουν βιώματα. Ικανά να τα εκφράσει με το γραπτό λόγο της. 

Αυτά έγιναν το 2014. Τώρα, σήμερα, το 2021 η Άσπα, ακολουθώντας παλιές συγγραφικές δημιουργίες της λεγόμενης ταξιδιωτικής λογοτεχνίας, θέλησε να μας «χαρίσει» στην κυριολεξία τις εμπειρίες ενός άλλου κόσμου, πολύ μακρινού και αλλότριου από τον στενό χώρο της Μυτιλήνης, τον χώρο των ταξιδιών της.  

Τα ταξίδια της Άσπας δεν είναι απλές μονοσήμαντες επισκέψεις σε μέρη που λίγο πολύ γνωρίζουμε, δηλαδή σημαντικά σημεία της ευρωπαϊκής ηπείρου. Η Άσπα κυριολεκτικά έχει ταξιδεύσει σε όλον τον κόσμο (Ευρώπη, Ασία, Αμερική, Αφρική, Αυστραλία) και με αφορμή τις φωτογραφίες που η ευαισθησία της αποτύπωνε, καταγράφει τις δικές της αναμνήσεις από τους τόπους που είδαν τα μάτια της, όσο αυτό είταν δυνατόν φυσικά, στα ολιγοήμερα περάσματα από τα πλέον χαρακτηριστικά σημεία των πέντε ηπείρων. 

Το ταξίδι της ζωής, λοιπόν, της Άσπας, που άρχισε με την περιδιάβασήτης στην πραγματικότητα της μικρής Μυτιλήνης και την ταξιδιωτική της εμπειρία στις πέντε ηπείρους συνετέλεσαν ώστε, μαζί με παιδιά και εγγόνια, να αποκτήσει και δύο άλλα πνευματικά τέκνα, που μπορεί να έχουν τη μορφή του άψυχου βιβλίου, αλλά αποπνέουν ζωή, δράση, ευαισθησία, αγάπη. Και παρά τον παρελθοντολογική χροιά που οι τίτλοι των βιβλίων της Άσπας, συνειδητά νομίζω, αποπνέουν (Νοσταλγικά, Τότε που ταξιδεύαμε), μακάρι η Άσπα να τριτώσει τα δώρα της... 

Κλείνοντας το μικρό αυτό σημείωμα θέλω μαζί με την Άσπα να τιμήσω στο πρόσωπό της και όλους τους άλλους συμπατριώτες μου Μυτιληνιούς, που αποτυπώνουν κατά καιρούς στο χαρτί τις σκέψεις, τις εμπειρίες, τις έρευνές τους, τις λογοτεχνικές τους ανησυχίες. Και τούτο, επειδή, πέρα από τα άλλα τούτο σημαίνει κατάθεση ψυχής, προσφορά αγάπης αλλά, ας μη το ξεχνάμε κι αυτό, και διάθεση χρημάτων, τα οποία στους περισσότερους δεν περισσεύουν... 

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey