Την 1η Δεκεμβρίου του 2018 είχα δημοσιεύσει σ’ αυτή εδώ την εφημερίδα ένα άρθρο με τίτλο «Ουαί υμίν, Γραμματείς και Φαρισαίοι…» στην προσπάθειά μου να δείξω πως είναι τουλάχιστο υποκριτικό να αρνείται η κυβέρνηση την ίδρυση Ιδιωτικών Πανεπιστημίων στη χώρα μας. Και ήρθε ο κ. Νίκος Παρασκευόπουλος, πρώην Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ και καθηγητής του Ποινικού Δικαίου δημόσιου Πανεπιστημίου ο ίδιος, να δικαιολογήσει τη θέση της κυβέρνησης με ένα «καινοφανές» και πρωτότυπο επιχείρημα.

Μιλώντας αυτός στη Βουλή για τον προϋπολογισμό του 2019 είπε σε γενικές γραμμές πως τα ιδιωτικά πανεπιστήμια πρέπει να καταργηθούν σε όλο τον κόσμο με το εξής σκεπτικό: Σήμερα παρά ποτέ κινδυνεύει να καταστραφεί η ανθρωπότητα. Την ανθρωπότητα μόνο η γνώση μπορεί να τη σώσει. Επειδή, όμως, η γνώση που παράγουν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια εξυπηρετεί κατά κανόνα τα συμφέροντα ιδιωτών, δεν πρέπει να υπάρχουν ιδιωτικά πανεπιστήμια! Τετράγωνη λογική στ’ αλήθεια!

Βέβαια, για να κατανοήσει κανείς τη λογική του κ. Παρασκευόπουλου πρέπει να ανατρέξει στο βιογραφικό του ανδρός. Ο κ. Παρασκευόπουλος είναι αυτός που υποστήριξε και συνέβαλε στη υιοθέτηση της αποποινικοποίησης της μοιχείας, της αποποινικοποίησης της περιύβρισης αρχής, της μείωσης των ποινών των διακινητών ναρκωτικών, της διεύρυνσης του συμφώνου συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια. Είναι αυτός, τέλος, που συνέταξε τον νόμο 4322/ 2015, που είχε ως συνέπεια τους πρώτους οκτώ μήνες της εφαρμογής του να αποφυλακιστούν δύο χιλιάδες (2000) περίπου κρατούμενοι, ανάμεσα σε αυτούς και πολλοί εγκληματίες. Είναι αυτός, τέλος, που, για να μην γίνονται ληστείες στα ΑΤΜ των Πανεπιστημίων, πρότεινε την απομάκρυνση αυτών από τα Πανεπιστήμια!

Βέβαια, για να επανέλθουμε στο θέμα μας, κανείς δεν αμφισβητεί τη δύναμη της γνώσης -«η γνώση είναι δύναμη»- και κανείς δεν αμφισβητεί πως αυτή, ως ανθρώπινο προϊόν, είναι «μέσο αγαθό» και η αξία της εξαρτάται από τον τρόπο χρήσης της. Έτσι, πράγματι μπορεί να καταστρέψει ή να σώσει τον άνθρωπο. Από εκεί και πέρα, όμως, το να λέμε πως η γνώση που παράγεται στα δημόσια πανεπιστήμια είναι καλή και η γνώση που παράγεται στα ιδιωτικά είναι κακή είναι κάτι το αδιανόητο και διχαστικό. Οι πολιτικοί με τις πολιτικές τους διχάζουν τους πολίτες, διχάζουν τους μαθητές, βάζοντάς τους «ταμπέλες», ας αφήσουν ήσυχους τους επιστήμονες να κάνουν τη δουλειά τους.

Από την άλλη πλευρά, τόσα χρόνια λειτουργούν σε όλο τον κόσμο χιλιάδες ιδιωτικά πανεπιστήμια και ο κόσμος δεν καταστράφηκε. Ο κ. Παρασκευόπουλος μήπως νομίζει πως η καταστροφή θα έρθει από την Ελλάδα και γι’ αυτό αυτή δεν πρέπει να αποκτήσει ιδιωτικά πανεπιστήμια; Μήπως αυτός σκοπεύει να αναλάβει κάποια πρωτοβουλία, να κάνει κάποια εκστρατεία για τη κατάργηση των ιδιωτικών πανεπιστημίων σε όλο τον κόσμο; Μήπως οραματίζεται να αλλάξει τον κόσμο, όπως το κόμμα του άλλαξε την Ευρώπη;

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Υπάρχει, άραγε, κανένας πανεπιστημιακός καθηγητής δημόσιου πανεπιστημίου που να μην έχει «πάρε-δώσε» με ιδιωτικές επιχειρήσεις και ιδιωτικά συμφέροντα; Πόσοι γιατροί-καθηγητές εργάζονται σε ιδιωτικά ιατρικά κέντρα; Προτίθεται η κυβέρνηση να απαγορεύσει αυτό το «αλισβερίσι», για να μην καταστραφεί η ανθρωπότητα; Εξάλλου, γιατί οι καθηγητές των δημοσίων πανεπιστημίων μονοπωλούν το επιστημονικό ήθος και την ηθικότητα; Δεν υπάρχουν και σε αυτά διεφθαρμένοι καθηγητές που μπορούν να κάνουν κακή χρήση της γνώσης;

Ο «Κόσμος του Επενδυτή» έγραφε στις 5-11-2006 πως στη χώρα μας «υπάρχει μια ιδιότυπη “μαφία”- σε όλες στις βαθμίδες της εκπαίδευσης, που ξεκινούν από τη Μητροπόλεως και διαχέονται στα πανεπιστήμια και τις εξωθεσμικές συνιστώσες- που προς τα έξω εμφανίζει τον μανδύα της “τεχνογνωσίας” …που λυμαίνεται τα κονδύλια των ΚΠΣ». Η αξιοπιστία των εκτιμήσεων αυτών ενισχύεται και από τις δηλώσεις πανεπιστημιακών καθηγητών που κατά καιρούς είδαν το φως της δημοσιότητας. Ο Κ. Τσακαλάκης, αναπληρωτής καθηγητής του ΕΜΠ, σε υπόμνημα που υπέβαλε τα ίδιο έτος στην τότε Υπουργό Παιδείας ανέφερε τα εξής απογοητευτικά: «Κυρία υπουργέ, τα πανεπιστήμια έχουν ξεφύγει τελείως από την αποστολή τους. Έχουν μετατραπεί σε χώρους διαπλοκής, αθέμιτης συναλλαγής και στέγασης ιδιωτικών επαγγελματικών δραστηριοτήτων με δωρεάν εξοπλισμό (υπολογιστές, όργανα, συσκευές), δωρεάν παροχές (ηλεκτρικό ρεύμα, τηλέφωνα, νερό, φαξ κλ.π.). Τα ίδια σχεδόν υποστηρίζει και ο Γ. Μυλόπουλος, καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου (εφημ. «Το Βήμα», 5-11-2006). Έχει να πει τίποτε γι’ αυτά ο κ. Υπουργός. Μήπως τα πράγματα τώρα επί ΣΥΡΙΖΑ έχουν αλλάξει;