Σενάρια ευτυχίας!

25/06/2021 - 13:54

«Αχ, βρε κοριτσάκι μου, χαμένο πήγες!» ακούω μια γνωστή το καλοκαίρι στο χωριό να σχολιάζει μια επίσης γνωστή. «Τι έχει;» ρωτάω με ανησυχία «Άρρωστη είναι;» «Παιδιά δεν έχει, παιδάκι μου! Άντρα πήρε, παιδιά δεν έκανε, τι να το κάνεις;» «Ποιο να κάνεις;» σκέφτομαι, όχι φωναχτά. Την έχει ήδη για ξοφλημένη και πρόκειται για μια γυναίκα σαράντα πέντε χρονών. Που δεν έχει παιδιά. Αλλά είναι δραστήρια, έχει προσωπική ζωή, καριέρα (άλλο κακό αυτό θα μου πεις), οικονομική άνεση! Και είναι πολύ νέα για μοιρολόγια! Μιλούν τα στερεότυπα, που κάποιον τρόπο ζωής ακόμη υπερασπίζονται σθεναρά, μιλά μια κυρία πάνω από εξήντα, που δε σπούδασε, δεν έφυγε ποτέ από το χωριό, έστω και από ένα χωριό που γνώρισε τουριστική ανάπτυξη, που έναν τρόπο ζωής της δείξανε κι αυτός πιστεύει ότι οδηγεί στην ευτυχία!

Μεγάλη υπόθεση η ευτυχία! Ευτυχία είναι να έχεις παιδιά; Φαντάζομαι πως ναι. Το ερώτημα είναι: Φτάνουν τα παιδιά, για να είσαι ευτυχισμένος/η και σ’ αυτήν δε χρειάζεται να απαντήσω, γιατί η απάντηση είναι αυτονόητη. Προφανώς και όχι. Το σενάριο των γονιών που αφοσιώνονται στα παιδιά τους, γιατί δεν έχουν καμία άλλη ικανοποίηση στη ζωή τους, που τα πνίγουν και τα καταπιέζουν να ζήσουν τη ζωή που οι ίδιοι δεν έζησαν παράγει σταθερά πολλούς νευρωτικούς ανθρώπους και τους απιθώνει απαλά στους καναπέδες των ψυχιάτρων. Χωρίς αποτέλεσμα! Είναι ευτυχία να προσποιείσαι τον ευτυχισμένο; Μπορεί! Είναι μια φορά αγαπημένη συνήθεια πολλών οικογενειαρχών, αρσενικών και θηλυκών, με δεύτερες ζωές και βιτρίνες καθωσπρεπισμού και οικονομικής επιφάνειας.

Είναι ευτυχία να μην έχεις παιδιά; Δεν ξέρω. Μπορείς όμως να αισθάνεσαι την ευτυχία, πράγματι, ακόμη και αν δεν έχεις παιδιά. Που σε πολλούς ανθρώπους είναι αποτέλεσμα συγκυρίας. Το παιδί δεν είναι αυτοσκοπός. Είναι αυτόνομη ύπαρξη που οφείλεις να το αφήσεις να βρει τον δρόμο του. Βαδίζοντας και εσύ, αν και γονέας τον δικό σου. Δεν ζεις τα πάθη και τα επιτεύγματα του παιδιού. Ζεις τη ζωή σου. Το ίδιο κάνει και όποιος δεν έχει παιδιά. Απολαμβάνει τις σωστές επενδύσεις και πληρώνει τα λάθη του. Ή κάπως έτσι.

Είναι ένας άνθρωπος ευτυχισμένος, αν εγώ δεν ένιωθα ευτυχής, αν έκανα τις επιλογές του; Πρόκειται για λάθος, στο οποίο υποπίπτουμε όλοι. Από μικροψυχία. Άλλοτε από εγωισμό. Από άρνηση να δεχτούμε τη διαφορετικότητα. Επιτέλους ο άλλος περνά καλά, αν κάνει συγκεκριμένα πράγματα που εσύ δε θα έκανες ποτέ. Εσένα τι σε νοιάζει; Ή μήπως σε νοιάζει; Ανταγωνισμός; Ζήλειες; Ανασφάλειες; Ανικανοποίητα; Απωθημένα; Όλα μαζί;

Γιατί δεν αφήνουμε τον κόσμο να ζει όπως θέλει και να απολαμβάνει τα δικά του «επιτεύγματα»; Σε ποιον οφείλει εξηγήσεις; Σε μας; Αστείο πράγμα!

Μπορεί κάποιος να είναι ευτυχισμένος, αν δεν έχει αυτά που θέλει; Μην περιμένετε όλες τις απαντήσεις από εμένα. Το βέβαιο είναι πως, αν μπορεί, έχει εργαστεί πολύ με τον εαυτό του και με τον κόσμο. Ότι έχει χαμηλό εγωισμό και ασκητικές τάσεις. Ή υψηλούς στόχους!

Είναι κάποιος ευτυχισμένος, αν οι άλλοι δεν τον παραδέχονται ως τέτοιον; Αν δεν συμμορφώνεται, με άλλα λόγια, με τα απανταχού στερεότυπα; Εμπρός της ζωής οι κολασμένοι να σπάσετε τις αλυσίδες… Είναι ζήτημα προτεραιοτήτων και επιλογών. Για κάποιον ευτυχία είναι να ισιώνει τις παντόφλες του, πριν κοιμηθεί. Ποιος θα του αλλάξει μυαλά; Ίσως ο ήχος του όπλου που εκπυρσοκροτεί, όταν ο ίδιος το στρέψει κατά πάνω του, αλλά κι έτσι ακόμη δε χάνει το δικαίωμα να περνά εκείνος καλά, όσο αντέχει, με ό, τι εγώ θα απέρριπτα.

Τα είχα ξεχάσει αυτά. Μέσα στις καθημερινές υποχρεώσεις,  δεν υπάρχει χρόνος για τέτοιους προβληματισμούς. Ώσπου ήρθε το συνέδριο γονιμότητας και είδα το σποτ. Και ένιωσα συμπάθεια για την ώριμη, απαίδευτη κυρία ενός επαρχιακού χωριού, στην εικόνα μιας νέας γυναίκας που λέει τόσες μα τόσες σεξιστικές ασυναρτησίες με μοναδικό κίνητρο το χρήμα! 

 

 

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey