Όταν η παιδεία νοσεί, η χώρα πεθαίνει

16/11/2017 - 17:50 Ενημερώθηκε 16/11/2017 - 14:08

Θέλω πολύ να διαβάσω το τελευταίο βιβλίο του Ηλία Παπαγεωργίου. Ελπίζω ότι μέσα στον κυκεώνα αυτόν των υποχρεώσεων, θα ξεκλέψω χρόνο τα Χριστούγεννα. Χρόνια τώρα ο Ηλίας διδάσκει τους μαθητές του πώς να γράφουν χρονογραφήματα. Όσο περισσότερο εξασκείς μια τέχνη, τόσο καλύτερα τη μαθαίνεις και στους άλλους. Ο Ηλίας Παπαγεωργίου, παλιός φιλόλογος, είναι καλός δάσκαλος. Είχα την τύχη να είναι ο πρώτος μου Σχολικός Σύμβουλος, όταν δίδασκα, πρωτοδιόριστη φιλόλογος τότε στο Λύκειο της Μύρινας.

Ο Ηλίας είναι άνθρωπος που αγαπώ βαθιά. Που εμπιστεύομαι. Αφοπλιστικά ειλικρινής, είναι δάσκαλος που μοιράζει αγάπη. Έδωσε πολλή εκείνη την όμορφη όσο και δύσκολη χρονιά στην παρέα των νεοδιόριστων καθηγητών, που είχε την τύχη να έχει για μέντορά της έναν άνθρωπο που αγαπούσε την εκπαίδευση, που την ήξερε σε βάθος, την υπηρετούσε σωστά κι αυτό μετέδωσε και σε μας.

Το αστείο και το περίεργο μαζί ήταν ότι η φήμη του ήταν αυτή του σκληρού και αυστηρού κυρίου συμβούλου, που προωθούσε με πείσμα την αξιολόγηση! Οι φήμες υπάρχουν για να καταρρίπτονται. Η παιδαγωγική ορολογία αντιγράφει μάλλον τον εκπαιδευτικό βίο, αυτόν τον Κριτικό Φίλο, στον οποίο επενδύει το Υπουργείο σήμερα, αυτόν συναντήσαμε τότε στη Λήμνο. Φορτωμένο με πολλές παρουσιάσεις, με προβολές, με DVD για να ενσωματωθούν στη σχολική τάξη, με εισηγήσεις. Όταν θέλαμε να κάνουμε πλάκα, λέγαμε ότι τον Σύμβουλο δεν τον βλέπουμε, γιατί μονίμως η αίθουσα που κάνει εισηγήσεις είναι σκοτεινή, για τις προβολές. Ίσως κάπου στην Πέτρα έχω τρυπωμένες μερικές δισκέτες από εκείνες τις παρουσιάσεις για την Περίληψη, για την αξιολόγηση, για τη λογοτεχνία. Πλέον ασύμβατες με το σύγχρονο λογισμικό, πρωτοπόρες όμως για την εποχή τους. «Να διαβάζετε το κείμενο στους μαθητές, με τη συνοδεία κλασικής μουσικής» συμβούλευε για τη λογοτεχνία. Μας μυούσε στα πρόσφατα τότε κριτήρια αξιολόγησης του ΚΕΕ. Μεγάλωσα, όλα σιγά-σιγά καθάρισαν στο κεφάλι μου, μεγάλωσα όμως, και το τίμημα ήταν βαρύ! Όταν θυμάμαι πόσο νωρίς κάποιοι με βοήθησαν να ανεβάσω ταχύτητα στη μηχανή συγκινούμαι. Γιατί το κέρδος δεν ήρθε σε μένα προσωπικά, όχι μόνον τουλάχιστον. Ήρθε στους μαθητές μου, αν ήρθε, κι αν όχι η ευθύνη είναι μόνο δική μου.

Ο Ηλίας ήταν φίλος και συμπαραστάτης όλων μας στα πρώτα μας βήματα. Επαναλάμβανε το κλασικό απόφθεγμα ότι πίστευε σε μας. Στο στάδιο που η αυτοπεποίθηση χτίζεται, ήταν σημαντικό να το ακούς αυτό. Τότε ακόμη δεν πιστεύαμε εμείς στις δυνατότητές μας. Δεν τις γνωρίζαμε. Παλεύαμε να πάρουμε τον έλεγχο της κατάστασης, έχοντας απέναντί μας ένα κατεστημένο, το οποίο είδε από την αρχή με μισό μάτι τους τριαντάρηδες που διορίστηκαν με εξετάσεις, που είχαν τυπικά προσόντα και όρεξη. Τους χτύπησε με όπλο την εμπειρία που αυτοί δεν είχαν. Ο Ηλίας ως παιδαγωγικά υπεύθυνος μάς προστάτεψε τότε όλους μας. Ήταν εκεί. Βράχος και σπαθί ξεγυμνωμένο! Οπαδός του δόγματος «όταν η παιδεία νοσεί, η χώρα πεθαίνει». Χωρίς ακόμη να το έχει διατυπώσει στα γραφτά του. Ήταν η εποχή που είχα ανάγκη από σχολικό σύμβουλο. Ήμουν τυχερή, γιατί, από καλή συγκυρία, η πολιτεία μού πρόσφερε τον καλύτερο.

Ας είναι καλά τα κοινωνικά δίκτυα, διατηρούμε επαφή. Μαθαίνω ότι η σύνταξη ανέδειξε τη γονιμότητα της συγγραφικής του πένας. Τέλειωσε το διδακτορικό του κι άρχισε να γράφει σε έναν αγώνα με τον χρόνο και τον εαυτό του, παράγοντας σχεδόν ένα βιβλίο κάθε ένα-δύο χρόνια. Και συνέχισε παράλληλα να ζει, να γοητεύεται, να θαυμάζει, να επιδοκιμάζει. Ο Ηλίας, ως ανώτερος άνθρωπος, δεν είχε χρόνο να κατακρίνει. Απλώς εξοβέλιζε από το προσωπικό του σύμπαν ό,τι δεν τον ενέπνεε. Ζήλεψα πολύ που δεν ήμουν στην παρουσίαση του βιβλίου του. Να ακούσω πάλι τον παλιό μου σύμβουλο να μιλά για το σχολείο. Να γυρίσω πίσω στο χρόνο. Να δω με φρέσκο μάτι τον καθημερινό μου αγώνα. Ηλία, περιμένω το επόμενο!

 

Καλυψώ Ν. Λάζου-Μπαλτά

Φιλόλογος

 

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey