Όσο παραμένουν κολλημένοι στις καρέκλες της εξουσίας, στέλνουν ολοένα και περισσότερο κόσμο στα δίχτυα της νεοναζιστικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής (στους «αγρότες» η Χρυσή Αυγή συγκεντρώνει, ήδη, σύμφωνα με έρευνα, διψήφιο νούμερο), με κίνδυνο να οδηγηθεί η χώρα στο χάος της ακυβερνησίας, να ξαναζήσει καταστάσεις πολιτικής ανωμαλίας και να οδηγηθεί στην τελική οικονομική κατάρρευση και την κοινωνική εξαθλίωση.

Ζούμε καθημερινά την διαπόμπευση και τον εξευτελισμό των πολιτικών και της πολιτικής. Παρόμοια φαινόμενα ευτελισμού και γελοιοποίησης του Κοινοβουλίου, ανυπαρξίας ίχνους ιδεολογικής συνέπειας, ηθικής συνείδησης και αξιοπρέπειας εκ μέρους των κομμάτων και των εκλεγμένων αντιπροσώπων του λαού οδήγησαν κατά το παρελθόν, 1965-1967,στη Χούντα των Συνταγματαρχών· σήμερα, μπορεί να μας οδηγήσουν -διά της κοινοβουλευτικής οδού και με τον τρόπο που δίδαξε ο ΣΥΡΙΖΑ- στην επικράτηση των «Χρυσών» Επιγόνων της Χούντας. Κι αυτό δεν αποτελεί μια εξωπραγματική κινδυνολογία. Εάν στις επικείμενες εκλογές ο λαός, παρωθούμενος από τα συναισθήματα της απογοήτευσης, της οργής και της ανυποληψίας προς τα κόμματα που δοκιμάστηκαν μέχρι τώρα στην διακυβέρνηση της χώρας, αναδείξει την Χρυσή Αυγή τρίτο κόμμα με ποσοστά τέτοια που δεν επιτρέπουν τον σχηματισμό κυβέρνησης από τα δημοκρατικά κόμματα χωρίς την στήριξη εκ μέρους της, είναι βέβαιο ότι η χώρα θα οδηγηθεί σε νέες εκλογές με το σύστημα -αυτή τη φορά- της απλής αναλογικής, οπότε η Χρυσή Αυγή θα ενισχυθεί ακόμη περισσότερο και θα καταστεί πλέον κυρίαρχη στο πεδίο της πολιτικής με ό, τι αυτό συνεπάγεται!

Και, βέβαια, δεν είναι μόνον η εξαχρείωση της πολιτικής λειτουργίας και η αποδυνάμωση των δημοκρατικών θεσμών που συντελείται με πρωταγωνιστές τους Τσίπρα-Καμμένο, η οποία προκαλεί την αγανάκτηση των πολιτών και την απαξίωση, γενικά, των κομμάτων του δημοκρατικού τόξου, με αποτέλεσμα να ενισχύεται η Χρυσή Αυγή· είναι η επιδεινούμενη, οσημέραι, οικονομική καχεξία και η προλεταριοποίηση ευρέων κοινωνικών στρωμάτων· η ανικανότητα και αναποτελεσματικότητα των κυβερνητικών υπευθύνων στη διαχείριση ακόμα και απλών θεμάτων της καθημερινότητας· είναι η βάρβαρη μεταχείριση εκ μέρους των Τραπεζών και της Εφορείας των θυμάτων της οικονομικής κρίσης· είναι η ανεργία, η περιθωριοποίηση, καθώς και ο εκπατρισμός χιλιάδων νέων.

Είναι η γενικευμένη ανομία, η ανεξέλεγκτη βία και η εγκληματικότητα· είναι η τριτοκοσμική κατάσταση στην οποίαν βρίσκεται η Δημόσια Διοίκηση και το εκπαιδευτικό μας σύστημα· είναι η διεθνώς, πλέον, αναγνωρισμένη αδράνεια, αδιαφορία ή ανικανότητα στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που προκαλεί στην ελληνική κοινωνία η παράνομη είσοδος στη χώρα χιλιάδων μεταναστών· είναι το όργιο της κομματικής φαυλότητας, των χιλιάδων διορισμών -ημετέρων- στο Δημόσιο και η διασπάθιση του δημοσίου χρήματος για ψηφοθηρικούς σκοπούς· και είναι, ακόμα, η εγκληματική επιπολαιότητα με την οποίαν «διαπραγματεύτηκαν» και τελικά αποδέχτηκαν -μονοκομματικά- το «Μνημόνιο» για την αναγνώριση «Μακεδονικού έθνους και μακεδονικής γλώσσας», που μας επέβαλαν οι σύμμαχοί μας στο ΝΑΤΟ.

Είναι δικαιολογημένη η οργή και η αγανάκτηση του λαού για όσα συμβαίνουν, σήμερα, στη χώρα· θα είναι, όμως, παραφροσύνη να εκφραστεί, για άλλη μια φορά, αυτή η αγανάκτηση ως τυφλή εκδικητικότητα εναντίον του πολιτικού συστήματος γενικώς. Τις συνέπειες αυτής της εκδικητικότητας -είτε εκφραστεί ως αποχή είτε ως ψήφος στην Χρυσή Αυγή- θα τις υποστεί πρωτίστως και με τον οδυνηρότερο τρόπο ο ίδιος ο λαός και ειδικότερα αυτοί που, σήμερα, βρίσκονται στη δυσχερέστερη θέση.

Δεν πρέπει ο ψηφοφόρος λαός να λειτουργήσει υπό το κράτος του θυμού του ή παραπλανημένος από ψεύτικες υποσχέσεις και μυθεύματα, όπως λειτούργησε στις εκλογές του 2015. Υπάρχουν κόμματα και πολιτικοί που ανέλαβαν την ευθύνη για τα σφάλματα του παρελθόντος, που διαθέτουν, τώρα, την πολύτιμη γνώση για τα αίτια που οδήγησαν τη χώρα στην χρεοκοπία, που προσπάθησαν με υπευθυνότητα και σοβαρότητα να εργαστούν, για να επαναφέρουν τη χώρα στην ορθή της πορεία, που προειδοποίησαν για τους κινδύνους που εγκυμονούσε η επέλαση των λαϊκιστών και των δημαγωγών που υπόσχονταν την εύκολη και ολική επαναφορά του λαού στον απολεσθέντα παράδεισο. Και υπάρχουν και εκείνα τα κόμματα και οι πολιτικοί που διέκοψαν βίαια την δύσκολη προσπάθεια για την ανάταξη της πάσχουσας χώρας εκμεταλλευόμενοι τν προεδρική εκλογή του 2015, που ευθύνονται γιατί πήγαν στράφι οι θυσίες του λαού στην πρώτη περίοδο των Μνημονίων· είναι αυτοί που με τις τυχοδιωκτικές πολιτικές τους, με τα δημοψηφίσματα και τις κυβιστήσεις τους καταδίκασαν τη χώρα να βολοδέρνει για τέσσερα, επιπλέον, χρόνια στα τυφλά και αδιέξοδα μονοπάτια ενός επαχθέστερου, αχρείαστου Γ΄ Μνημονίου, που έχουν υποθηκεύσει και το «μεταμνημονιακό» μέλλον της χώρας με τα εξοντωτικά και θανατηφόρα -για την όποια αναπτυξιακή προοπτική- πλεονάσματα του 3,5% και τα υπερπλεονάσματα του 5,5%.

Οι πολίτες, σήμερα, διαθέτουν επαρκή και αξιόπιστα στοιχεία, προκειμένου να ξεχωρίσουν τους μύθους από την ιστορική πραγματικότητα, την δημαγωγία από την υπεύθυνη πολιτική.

Μέχρι που ξέσπασε η κρίση πιστεύαμε πως το μέλλον της χώρας μας θα ήταν αδιατάρακτο, πως θα είμαστε μια σταθερά αναπτυσσόμενη ευρωπαϊκή χώρα, όπου ο λαός θα απολάμβανε τα αγαθά της υλικής ευημερίας και του πολιτισμού. Και με τρόπο οδυνηρό, πριν από οκτώ χρόνια, συνειδητοποιήσαμε ότι στον κόσμο μας τίποτα δεν είναι δεδομένο για πάντα!

Κατά τον ίδιο τρόπο, από το 1975, αφού βγήκαμε από το έρεβος της εφτάχρονης δικτατορίας των «εθνοσωτήρων», πιστέψαμε ότι η Δημοκρατία μας είναι δεδομένη και απόκτημα εσαεί.

Ας προσέξουμε να μην διαψευστούμε και σε αυτή την πίστη μας, καθότι «το φυλάξαι τα αγαθά χαλεπώτερον του κτησάσθαι»!