Ο Φασισμός καλό δεν είναι, καλό δεν κάνει, το αντίθετο μάλιστα, το ακριβώς αντίθετο, οπότε καλό είναι να αποφεύγεται. Ο γνήσιος φασισμός όπως επίσης και αυτός που ασκείται στο όνομα της Δημοκρατίας…

Τα τελευταία χρόνια, ειδικά στη Μυτιλήνη, ευδοκιμούν οι τιμητές, περισσότερο και από τα οπωροκηπευτικά. Γνωρίζω πολλούς τέτοιους: πρόσωπα προσκολλημένα στην εκάστοτε πολιτική ηγεσία, αυτόκλητοι «δημοκράτες από κούνια», ένθερμοι υπερασπιστές των προσωπικών τους συμφερόντων αναγορεύονται σε τιμητές που απονέμουν τα εύσημα της δημοκρατίας όπου τους βολεύει. Για πολύ καιρό δεν μπορούσα να μιλήσω με κάποιον γνωστό μου για τα προβλήματα του προσφυγικού: Με αποκαλούσε φασίστρια. Κάθε φορά που ανέβαινε για διακοπές στη Βόρεια Λέσβο είχαμε τεράστια προβλήματα: Πηγαίναμε για παράδειγμα σε μια ταβέρνα: Αν ο ιδιοκτήτης, ο οποίος πλησίαζε να μας κεράσει και να μας χαιρετήσει, εξέφραζε τον προβληματισμό του για την πολιτική κατάσταση, ο φίλος μου αυτός προέβαλε σθεναρή αντίσταση να επισκεφτούμε εκ νέου το μαγαζί του: Τον είχε ήδη χαρακτηρίσει φασίστα. Έχω γλυτώσει από θαύμα το αυτόφωρο, δύο φορές που κάποιος δυστυχής τροχονόμος μας σταμάτησε για έλεγχο ρουτίνας: Ο συνεπιβάτης μου τον προσφώνησε αναλόγως και χρειάστηκε να ζητώ επί ένα τέταρτο μέσα στη ζέστη συγγνώμες στον άνθρωπο, που ευτυχώς είχε τη διάθεση να καταλάβει την πετριά του άλλου, για να μην τον τσουβαλιάσει και με τρέχει και μένα για μάρτυρα.

Μέχρι μια παλιά συμμαθήτρια μου παρέλαβε το άγρυπνο βλέμμα της … αντιφασιστικής υπηρεσίας και την πολιτογράφησε αρμοδίως. «Καλά τι φταίει η γυναίκα και την κράζεις στα καλά καθούμενα;» τόλμησα να ρωτήσω, καθώς ούτε κουβέντα δεν είχαν ανταλλάξει. «Δεν τη βλέπεις που γέρνει από δεξιά;» μου ούρλιαξε επιτιμητικά. «Παλιά έγερνε από την αντίθετη πλευρά». Η παλιά μου γνωστή είχε χτυπήσει πρόσφατα αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό ως επιχείρημα να ακυρώσει την ετυμηγορία που ελαφρά τη καρδία ο «δημοκράτης δικαστής» εξέδωσε, άνευ μεταξύ μας ουσιαστικών αποδεικτικών στοιχείων.

Δεν κρατήθηκα και του επεσήμανα ένα ωραίο έναστρο καλοκαιρινό βράδυ ότι τέτοιες αυθαιρεσίες είναι φασιστικές και όχι τα πρόσωπα που καταγγέλλει χωρίς λόγο τις περισσότερες φορές. Η παρέα συμφώνησε. Έγινε έξαλλος. Θυμήθηκε τον Όμηρο (αυτόν τώρα γιατί δεν έχω καταλάβει ακόμη) μέχρι το κόκκινο νησί. Ύστερα μας ανακοίνωσε ότι είχε προγόνους πρόσφυγες που οι παλιάνθρωποι οι μυτιληνιοί δεν τους θέλανε. Μικρή λεπτομέρεια: ρίζωσε στο νησί εκείνος και οι απόγονοί του, εδώ και τρεις γενιές. «Εσένα ποιος είναι ο τόπος της καταγωγής σου;» ρωτήσαμε αλλά απάντηση δεν πήραμε. Δεν υπήρχε. Σηκώθηκε να φύγει. Μια φίλη μου πήγε να τον συγκρατήσει να μη χαλάσει την παρέα. «Φεύγω μακριά από σας και πιο πολύ από αυτές απεχθάνομαι εσένα που δηλώνεις και αριστερή και ανέχεσαι να διαφωνούν» είπε.

Η φίλη που εισέπραξε τα πυρά είναι αριστερή. Από κούνια. Ο άρτι αριστερόφρων φίλος μας είχε, όπως αποδείχτηκε, σοβαρά προσωπικά συμφέροντα να εγκολπωθεί την αριστερή κυβέρνηση των τελευταίων χρόνων, όπως στο παρελθόν εγκολπώθηκε κάθε κυβερνώντα και φυσικά επιχειρούσε να φανεί βασιλικότερος του βασιλέως. Τι να πεις; «Τι θα πιεις;» έκλεισε την υπόθεση με λογοπαίγνιο η αριστερή κυρία που προσπάθησε να σταματήσει τον γιαλαντζί ιδεολόγο.

Τον είχα λησμονήσει, είχαμε χαθεί. Χτες μου τηλεφώνησε. «Πρέπει να απαγορέψεις στα παιδιά να συμμετέχουν σε φασιστικά συλλαλητήρια για τη Μακεδονία». Του εξήγησα ότι οι μαθητές μου δεν εκφράζονται με τέτοιους τρόπους. Δεν πείστηκε. «Τους έχεις κάνει μάθημα γι’ αυτό;» Του είπα ότι αποφεύγω να χειραγωγώ τους εφήβους, υποδεικνύοντάς τους πώς πρέπει να σκέφτονται και να εκδηλώνονται. Μου απάντησε ότι πρέπει να απολυθώ από το δημόσιο και να εξοριστώ σε ξερονήσι, για …. φασιστική συμπεριφορά. Παραξενεύτηκε όταν με άκουσε να γελώ δυνατά και παρατεταμένα: Πριν του κλείσω το τηλέφωνο στα μούτρα, του θύμισα ότι φασιστικά είναι μόνον τα μέτρα που προτίθεται να λάβει εναντίον μου. Γιατί είναι φασιστόμουτρο ο ίδιος.