Μετά το «μπάχαλο» στο οποίο κατέληξε και η λύση του «Μακεδονικού» ζητήματος, πρέπει να συμφωνήσουμε με την άποψη Τόσκα (του Υπουργού που μας… «προστατεύει») ότι είναι αμελητέο το κακό που προξενούν οι «μπαχαλάκηδες» των Εξαρχείων, οι οποίοι καίνε και ρημάζουν την Αθήνα και τις άλλες μεγάλες πόλεις της Ελλάδας, μπροστά στο κακό που προξενούν στη χώρα οι «μπαχαλάκηδες» που μας κυβερνάν!

Μετά το «μπάχαλο» Βαρουφάκη, που μας χρέωσε με 100 δις (και κατ’ άλλους με 200) και μας φόρτωσε με ένα 3^ο, αχρείαστο και επαχθέστερο Μνημόνιο, επακολούθησε το «μπάχαλο» Κατρούγκαλου, με το οποίο -σύμφωνα με την μεγαλοφυή σύλληψη του εμπνευστή του- οι συντάξεις των απόμαχων Ελλήνων θα συνεχίσουν να περικόπτονται και το 2019 και -«Κύριος οίδεν»-  πού θα σταματήσουν!

 Και, αφού ο πρωθυπουργός μας κέρδισε το πρωτάθλημα στο… «στύψιμο της λεμονόκουπας» και κατήγαγε τον θρίαμβο του 4,5% πρωτογενούς πλεονάσματος (με μηδενική σχεδόν ανάπτυξη), απέδειξε περίτρανα ότι ούτε το «Πρόγραμμα Ποσοτικής Χαλάρωσης» χρειαζόμαστε, ούτε την «Προληπτική Γραμμή Στήριξης». Και γιατί να μην σκεφτούν οι δανειστές μας ότι ούτε και την απομείωση του χρέους χρειαζόμαστε, αφού και χωρίς ανάπτυξη είμαστε… « πλεονασματικοί»!

 Έτσι φτάσαμε και στο «μπάχαλο» της -α λα Τσίπρα- «καθαρής εξόδου από τα Μνημόνια» με… «καπάκι» ένα «τέταρτο μνημόνιο» (χωρίς λεφτά) και μεταμνημονιακή «αυστηρή εποπτεία» από τους δανειστές μας, οι οποίοι μας προειδοποιούν πως αν «ανοίξουμε τις κάνουλες» κι αρχίσουμε τα παλιά «αρχοντοχωριάτικα» καμώματά μας, όπως υποσχέθηκε ο Μπάρμπα - Φλαμπουράρης, τότε θα μας πλειστηριάσουν και το… Μέγαρο Μαξίμου!

Όμως εμείς, επειδή έχουμε… παλικάρι πρωθυπουργό, θα βγούμε… ξυπόλητοι να παλέψουμε στα « μαρμαρένια αλώνια» των αγορών!

Ας τα αφήσουμε, όμως, αυτά, σήμερα, που στήνεται η αψίδα του θριάμβου στις Πρέσπες, για να περάσει η δόξα αγκαζέ με τον πρωθυπουργό μας, ο οποίος ως άλλος Μ. Αλέξανδρος έλυσε τον Βαλκανικό Γόρδιο Δεσμό ή επί το « ποιητικότερον», πρόσφερε το «μήλον της Έριδος τη Καλλίστη», ήτοι την ονομασία «Μακεδονία», «Μακεδόνες» και «Μακεδονική Γλώσσα» στους Σλαβομακεδόνες, τους… γνήσιους απόγονους του Φιλίππου και του Μ. Αλέξανδρου!

Επί μισόν αιώνα ο… «ηρωικός» λαός των Σκοπίων αγωνίζονταν να πείσει τους «ελλιποβαρείς» (*χαρακτηρισμός Τσίπρα για τον υιόν Μητσοτάκη) Έλληνες κυβερνήτες της Ελλάδας να αναγνωρίσουν ότι το κράτος των Σκοπίων (κατοικούμενο από Σλάβους και Αλβανούς, Σλαβόγλωσσους και Αλβανόγλωσσους) δικαιούται να οικειοποιείται το όνομα της ευρύτερης περιοχής της αρχαίας Μακεδονίας και να το αναγάγει σε εθνική ονομασία. Και μετά την καπηλεία του ονόματος, με κεκτημένη (και αναγνωρισμένη, πλέον, και από την Ελλάδα) την ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ιθαγένεια και την ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ γλώσσα να συντηρούν… erga omnes, τα αλυτρωτικά τους όνειρα.

Όσον αφορά την Ελλάδα και τους υπηκόους της, διατηρούμε -ακόμα- το δικαίωμα να ομιλούμε με… «επιθετικό προσδιορισμό» την «ελληνική μακεδονική» γλώσσα, στην οποία δίδασκε τον Αλέξανδρο ο Αριστοτέλης!

 Στο εξής, λοιπόν, θα μοιραζόμαστε με τον Μεγάλο Αλέξη μας την εθνική υπερηφάνεια, ότι «πήραμε πίσω την Ιστορία μας», ότι η Βόρεια Ελλάδα θα συνεχίσει να ονομάζεται Μακεδονία και όποιος επιθυμεί μπορεί και να την τραγωδεί ως «τη γη του Μεγάλου Αλεξάνδρου »!

Έτσι αποφάσισε ο πρωθυπουργός μας, ως βαθύς γνώστης της νεότερης Ιστορίας των Βαλκανίων (και ιδιαιτέρως της Εξέγερσης του Ίλιντεν) και «εμβριθέστατος» κάτοχος της Γλωσσολογίας, μπροστά στον οποίον ωχριά ο Μπαμπινιώτης!

Όχι, δεν χρειάστηκε να συμβουλευτεί κανέναν από τους μεγάλους Ιστορικούς μας ή του Διεθνολόγους μας, πριν από τη διαπραγμάτευση με του Σκοπιανούς.

Ως θαυμαστής του «σοσιαλιστή» Μαδούρο και θιασώτης της… «πλέριας Δημοκρατίας» δεν χρειάστηκε να ζητήσει και τη γνώμη των άλλων κομμάτων της Βουλής. Ούτε ζήτησε καμιά «σύσκεψη υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας». Προχώρησε στη μεγάλη μάχη, όπως ο στρατηλάτης Μέγας Αλέξανδρος: «ΠΛΗΝ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΩΝ» (όχι, δεν υπονοεί τον Καμένο που αρνήθηκε να τον ακολουθήσει στην ένδοξη εκστρατεία του. Το αρχαίο «πλην Λακεδαιμονίων» σημαίνει: «χωρίς τους... Έλληνες», γενικώς!).

Έτσι κάνουν οι «μεγάλοι ηγέτες». Μόνοι τους παίρνουν τις μεγάλες αποφάσεις (άντε, το πολύ, να συμβουλευτούν και την γυναίκα τους). Και μόνοι τους κερδίζουν το «αμάραντο στεφάνι της δόξας».

Γι’ αυτό, συνήθως, μόνοι τους κάθονται και στο εδώλιο του ΙΣΤΟΡΙΟΔΙΚΕΙΟΥ.

Υ.Γ. Είχα σε προηγούμενο άρθρο μου υποστηρίξει ότι πρέπει να αδράξουμε την ευκαιρία για τη λύση του «Μακεδονικού» ζητήματος. Πίστευα πως ένα ΕΘΝΙΚΟ ζήτημα θα αντιμετωπίζονταν και ΕΘΝΙΚΑ, με την συνεργασία όλων των πολιτικών και πνευματικών δυνάμεων της χώρας. Δεν υπολόγισα ότι θα αναλάμβανε να το λύσει μόνος του ο… Τσίπρας με τον Κοτζιά.

 Έτσι που έγινε, είναι σαν να εμπιστεύεσαι στον «ελλογιμότατο»… «ειδήμων» Καρανίκα να μάθει Γράμματα στα παιδιά σου!