Ο «Γόρδιος Δεσμός» του Γηροκομείου Αντίσσης και η λύση του.

07/02/2021 - 13:02

Προβλήματα άλυτα που ταλανίζουν πολλούς και για πολλά χρόνια, χαρακτηρίζονται  «Γόρδιος  Δεσμός». Τούτο, απ’αυτόν στο άρμα του πατέρα του Μίδα, Γόρδιου. Ο Μέγα Αλέξανδρος  «έλυσε» αυτόν,  απλά, χρησιμοποιώντας το σπαθί του. Για κάθε εποχή και  τόπο υπάρχουν πολλοί Γόρδιοι Δεσμοί. Για το νησί μας ξέρω δύο, που ταλάνιζαν όλους μας.

Πρώτο, για το Λιμάνι του Σιγρίου. Ενώ επί πολλά, πολλά χρόνια αναμέναμε την ολοκλήρωση και έγκριση των μελετών του, ο “Γόρδιος Δεσμός” που έπρεπε να λυθεί ήταν η κατά το Υπουργείο των Οικονομικών απαίτηση, να νομιμοποιηθεί πρώτα το υπάρχον λιμάνι(αλιευτικό καταφύγιο) και μετά αυτό να γκρεμισθεί, ώστε ο χώρος του να διατεθεί  κατά πως προβλεπόταν στο νέο Λιμάνι. Κάτι τέτοιο, με την επικρατούσα  γραφειοκρατία θα απαιτούσε  άλλα 5-10 χρόνια. Δηλαδή το  «νέο λιμάνι Σιγρίου» μοιραία  θα οδηγούταν με μαθηματική ακρίβεια στις Ελληνικές καλένδες. Τη λύση βρήκε ο τότε Γεν.Γραμματέας του Υπουργείου Ναυτιλίας, νυν Περιφερειάρχης Βορ.Αιγαίου Κώστας Μουτζούρης. Το γόρδιο αυτό δεσμό  έκοψε το 2013, με σπαθί του, το νομοσχέδιο  που  προώθησε στη Βουλή και έγινε νόμος.  Το αυτονόητο, ότι δεν χρειάζεται να νομιμοποιηθεί πρώτα και μετά να γκρεμιστεί το αλιευτικό καταφύγιο. Έτσι, μ’αυτό ως εφαλτήριο και με την πίεση που ασκήσαμε στη συνέχεια προς την Κυβέρνηση ως Επιτροπή Αγώνα των υπερ 4000 μελών της, διά συγκροτημένων, επανειλημμένων  εγγράφων  μας, καταφέραμε το μεγαλόπνοο αυτό έργο να εγκριθεί το 2016 και τώρα πιά να ολοκληρώνεται.  
Δεύτερο, άλυτο για 25 περίπου χρόνια πρόβλημα, χαρακτηριστικός τύπος Γόρδιου Δεσμού, ήταν μέχρι προ ημερών το του Γηροκομείου Αντίσσης. Γι’αυτό έχω ασχοληθεί πολλάκις, μεταξύ 2015-2019. Με άρθρα, εδώ, για την εγκατάλειψη, παλαίωση και απαξίωση του, ως  τα: «Ερειπιώνας εκ δευτέρου ή Γηροκομείο;»(2015) ή «Το Γηροκομείο Άντισσας και η εν δυνάμει  σχηματιζόμενη επιτροπή αγώνα  για τη λειτουργία του», (2018). Επίσης δι’εγγράφων ως άτομο  προς το αρμόδιο Υπουργείο, το Δήμο Λέσβου, κ.αλ.,  ή ως Πρόεδρος της υπέρ700 μέλη δημιουργηθείσης επιτροπής αγώνα. Δια των εγγράφων αυτών διατρανώναμε το διακαή πόθο όλων των Αντισσαίων, του χωριού, της Μυτιλήνης  ακόμη και αυτών στη μακρινή Αυστραλία, ως και κατοίκων των άλλων χωριών του Ορδύμνου, να λειτουργήσει επί τέλους τούτο, κατά τους σκοπούς της ίδρυσής του. Το αρμόδιο Υπουργείο, το 2019 μας απάντησε πως αφού  το κτίριο ανήκει στην κοινότητα Αντίσσης, τη λύση θα πρέπει να δώσει ο Δήμος.

 Το 2016, το Υπουργείο σχετικώς  μας είχε απαντήσει: «Ο Δήμος Λέσβου συνεχίζει να διερευνά κάθε δυνατότητα λειτουργίας του Γηροκομείου, ώστε να αξιοποιηθεί το ως άνω δημοτικό ακίνητο προς όφελος των ηλικιωμένων δημοτών του».

Στις 28.3.2019, απευθύναμε στο Δήμαρχο Λέσβου Σπ.Γαληνό, το τελευταίο έγγραφο  του Υπουργείου, γράφοντας στο δικό μας διαβιβαστικό: «Με δεδομένο ότι κατά τα ανωτέρω από το Υπουργείο αναφερόμενα, έχετε την αποκλειστική αρμοδιότητα επί του θέματος  {Γηροκομείου Αντίσσης},  ζητούμενο είναι να  εισάγεται το αίτημά  μας στο Δ.Σ. του Δήμου και να αποφασίσετε την έναρξη λειτουργίας του πολυπόθητου αυτού ευαγούς Ιδρύματος.» Ατυχώς, ο Δήμος ουδέν έπραξε  απ’το 2016 και ούτε  το 2019. 

Στο Σύνδεσμό μας «ΠΙΤΤΑΚΟΣ Ο ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ» ανάμεσα σε άλλα θέματα,  συζητούσαμε και αυτό  του Γηροκομείου Αντίσσης.

Προβεβλημένο μέλος του, μεταξύ των άλλων, είναι  ο Περιφερειάρχης μας Κώστας Μουτζούρης. Πάντα τον θυμούμαι, πως  με ιδιαίτερη  ευαισθησία παρακολουθούσε τους αγώνες μας για τη λειτουργία του Γηροκομείου και συμμετείχε στον όλο προβληματισμό. Έτσι ήξερε καλά ότι ως την  Άνοιξη 2019, είχαμε υποβάλλει προς το αρμόδιο Υπουργείο και το Δήμο,  τέσσερις επιστολές, με τις προοδευτικά συγκεντρωνόμενες υπογραφές των υπερ700 μελών της επιτροπής μας για τη λειτουργία του, που συγκέντρωσαν, πέραν ημών στην Αθήνα και οι φίλοι, μέλη της επιτροπής, Γρηγ.Τζιμής, Παναγ.Κρινέλου, Μαρ.Κατέχου στην Άντισσα και τα γύρω χωριά, ο Χρ.Καλέμης απ’τους Αντισσαίους της Μυτιλήνης και ακόμη απ’τους συμπατριώτες  μας  στη μακρινή Αυστραλία, ο Χαράλ.Ιατρού.

Συναντηθήκαμε με τον Περιφερειάρχη,  προ της τελευταίας καραντίνας και συζητήσαμε για διάφορα θέματα του νησιού. Ως ευαισθητοποιημένος στο θέμα «Γηροκομείο Αντίσσης», μου είπε ότι θα ανέβαινε στο χωριό επί τούτου. Προ ημερών, ζήτησε να έχει τη δυνατότητα πρόσβασης στο κτίριο. Έτσι  σε συνεννόηση με τον πρόεδρο Αντίσσης, το φίλο Κυρ.Καραμιχαήλ  εκείνος  υποδέχθηκε τον Περιφερειάρχη  την  Παρασκευή 8.1.2020. Πήγανε στο κτίριο, όπου ξεναγήθηκε και έτσι  «ιδίοις όμασι», έκρινε τα πράγματα. Η κοπή του “Γόρδιου Δεσμού” αυτή τη φορά, έγινε με τις  ιστορικές αποφάσεις του για το Γηροκομείο Αντίσσης. Έτσι 25 χρόνια πλήρους εγκατάλειψης και απαξίωσης   του, χάρις στο φίλο Κώστα  τελειώνουν. Ελπίζω ότι  σύντομα τούτο θα αρχίσει να εκπληρώνει το σκοπό της ιδρύσεως του. Το  Δελτίο Τύπου της Περιφέρειας της 10.1.2021, περιγράφει απλά,  με σαφήνεια   τις αποφάσεις του.

«Ο Περιφερειάρχης  Βορείου Αιγαίου  κατά την επιτόπια επίσκεψη του στις 08.01.2021 ανακοίνωσε ότι η Περιφέρεια θα διαθέσει τους απαιτούμενους οικονομικούς πόρους για την  λειτουργία από κτιριακής απόψεως του Οίκου Ευγηρίας  της Άντισσας Λέσβου ως Παραρτήματος  του Οίκου Ευγηρίας της Αγ. Παρασκευής  Λέσβου, το οποίο αργεί επί 25 περίπου έτη.»

 Προσβλέπω, οι απαιτούμενες κτιριακές  εργασίες  να γίνουν το γρηγορότερο δυνατό, παράλληλα να τελειώσουν και τα διαδικαστικώς απαιτούμενα με τον Οίκο Ευγηρίας της Αγ.Παρασκευής, ώστε οι γέροι μας να αρχίσουν να έχουν τη φροντίδα,  περιποίηση και περίθαλψη που τόσο τους χρειάζεται στα τελευταία της ζωής τους, πράγμα που τόσο έχει ανάγκη η Δυτική Λέσβος.      

Διερμηνεύοντας τα σχετικά αισθήματα όλων των μελών της επιτροπής αγώνα, αλλά και εκ μέρους μου, απευθύνω τις θερμότερες  ευχαριστίες προς τον Περιφερειάρχη Βορείου Αιγαίου κ. Κωνσταντίνο Ι.Μουτζούρη για τη λύση του επί 25  περίπου χρόνια άλυτου προβλήματος «Γηροκομείο Αντίσσης».

Ακόμη, ευχαριστίες οφείλω στους πρωτοστατήσαντες στη συγκέντρωση των υπογραφών, που ανέφερα πιο πάνω, αλλά και κυρίως σ’όλους όσους υπέγραψαν το κείμενο μας και έγιναν μέλη της επιτροπής,  εμπιστευόμενοι μου την υπογραφή τους. Τούτο, μου έδωσε  τη χρειαζούμενη δύναμη  για να  μπορώ να απευθύνομαι όπου έπρεπε. 

Έτσι  ο αγώνας μας για τη λειτουργία του Γηροκομείου μας δικαιώνεται.

Τέλος, κλείνοντας το παρόν, λέω ότι διαπιστώνω εμπράκτως για μια φορά ακόμη στη ζωή μου, ότι αγώνας που γίνεται με αφοσίωση, πίστη, και συνέπεια δεν χάνεται ποτέ.

 

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey