Ο πιο άθλιος και εθνοφθόρος λαϊκισμός είναι αυτός που ασκείται στην παιδεία

Να σώσουμε την παιδεία μας από τους «μεταρρυθμιστές» της

19/09/2018 - 14:10

Δεν προσφέρεται, κατά κανόνα, για εξιδανίκευση το παρελθόν της γενιάς μου και ειδικότερα το εκπαιδευτικό μας παρελθόν. Άθλιο ήταν! Ήταν απαγορευμένο για τα φτωχόπαιδα να σπουδάσουν, ακόμα κι αν ήταν άριστοι. Το είχε διακηρύξει και ένας υπουργός Οικονομίας, στη δεκαετία του ‘50, σε μια επιτροπή φοιτητών που είχε πάει να του ζητήσει κάποιες διευκολύνσεις για τους άπορους φοιτητές: «άμα είστε φτωχοί να μην σπουδάζετε»!

Τα «εκπαιδευτικά τέλη» άρχιζαν από την εγγραφή του μαθητή στο Γυμνάσιο και συνεχίζονταν, συνεχώς διογκούμενα, για την εγγραφή, κατ’ έτος, στο Πανεπιστήμιο, ως την λήψη του πτυχίου, όπου μόνο για να πάρεις το «χαρτί», έπρεπε να πουλήσει ο πατέρας σου ολόκληρο το «μαξούλι» της χρονιάς!

Κι όμως κάποιοι καταφέραμε σε εκείνη την ζοφερή Μετεμφυλιοπολεμική περίοδο να σπουδάσουμε, χάρη στην αυτοθυσία των γονιών μας, χάρη στην αντοχή στο «κουρμπέτι» που είχαμε αναπτύξει από την… νηπιακή ακόμα ηλικία μας και προπαντός χάρη στην στέρεα γνώση που είχαμε αποκτήσει με επίμονο, προσωπικό πνευματικό μόχθο, παρόλο που φοιτούσαμε σε, βαρέως προβληματικά σχολεία, χωρίς καμιά βοήθεια από φροντιστήρια, ιδιαίτερα μαθήματα, «εσωσχολική βοήθεια» και άλλα συναφή, τα οποία απολαύουν τα σημερινά παιδιά.

Παρά τα τόσα αρνητικά στοιχεία της εκπαιδευτικής κατάστασης εκείνων των χρόνων, οφείλω να επισημάνω ένα σημαντικό θετικό στοιχείο εκείνης της περιόδου: για να εισαχθείς σε κάποια πανεπιστημιακή Σχολή, έπρεπε να ξέρεις ΓΡΑΜΜΑΤΑ. Εκείνο το σύστημα εξετάσεων, στην έδρα, τότε, της πανεπιστημιακής σχολής που επέλεγες, δεν άφηνε κανένα περιθώριο στην επιπόλαια γνώση και την «παπαγαλία».

Γιατί;

Α. Διότι εξεταζόσουν στο σύνολο της «διδακτέας ύλης». Για παράδειγμα στις εξετάσεις της Φιλοσοφικής Σχολής οι εξετάσεις για τα Αρχαία Ελληνικά γινόταν σε κείμενο -υπαγορευόμενο και όχι γραμμένο, όπως σήμερα- και προερχόταν από οποιονδήποτε αρχαίο Έλληνα συγγραφέα της Αττικής διαλέκτου. Το ίδιο και στα Λατινικά: κείμενο υπαγορευόμενο, από οποιονδήποτε Λατίνο συγγραφέα. Όσο για την Ιστορία, τα θέματα προέρχονταν από την «διδακτέα ύλη» όλων των χρόνων, από την Προϊστορική εποχή, μέχρι και την Νεότερη. Πώς να «παπαγαλίσεις» μια τόσο τεράστια ύλη;

Β. Στις Πανεπιστημιακές Σχολές εισάγονταν όσοι συγκέντρωναν την καθορισμένη «βάση» βαθμολογίας και πάνω και δεν εισάγονταν, όπως σήμερα, ανεξάρτητα από την συνολική βαθμολογία που επέτυχαν -ακόμα κι αν η βαθμολογία τους είναι κάτω από τη βάση- μέχρι να συμπληρωθεί ο προβλεπόμενος αριθμός για κάθε Σχολή.

Και, βέβαια, με την παραπάνω αναφορά μου για το ισχύον, τότε, εξεταστικό σύστημα, δεν προτείνω την επαναφορά του και την εφαρμογή του σήμερα. Σε εκείνο, που επιμένω είναι ότι ένα σύστημα εισαγωγής δεν πρέπει να επιτρέπει την εισαγωγή σε υποψήφιους που δεν διαθέτουν τις απαραίτητες γνώσεις, τις οποίες προϋποθέτει η πανεπιστημιακή σπουδή. Ένα σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ δεν πρέπει να ευνοεί την ήσσονα προσπάθεια. Ένα σύστημα εισαγωγής εξυπηρετεί τους κοινωνικούς και εθνικούς του στόχους, εφόσον επιλέγει τους ικανούς υποψήφιους, για να αποκτήσουν την επάρκεια του επιστήμονα και να ασκήσουν με εγκυρότητα, αποτελεσματικότητα και υπευθυνότητα το λειτούργημά τους.

Ένα σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ που παρουσιάζεται με το προσωπείο της, δήθεν, φιλολαϊκής πολιτικής εξασφαλίζοντας την εύκολη -ακόμα και την ελεύθερη- πρόσβαση σε Σχολές (ειδικά σε αυτές που παρουσιάζουν μικρή ή καθόλου ζήτηση) «πετά τα λεφτά» των φορολογούμενων πολιτών σε σπουδές ξεπερασμένες και άσχετες με τις σύγχρονες οικονομικές, κοινωνικές και πνευματικές ανάγκες. Μια τέτοια πολιτική αποτελεί ένα σύστημα «αποπλάνησης» ανηλίκων και ενηλίκων, το οποίο, παρά την οικονομική επιβάρυνση των οικογενειών και του κράτους και παρά την διάθεση πολύτιμου χρόνου, εκ μέρους των σπουδαστών, αποδίδει στην κοινωνία -τελικά- ανειδίκευτους εργάτες, υποψήφιους για το Ταμείο Ανεργίας.

Ένα σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα δεν πρέπει να εξαπατά τους νέους πως αποκτώντας μόνο ένα « χάρτινο» δίπλωμα από ΑΕΙ θα είναι χρήσιμοι για τον εαυτό τους και την κοινωνία.

Και, βεβαίως, ο δρόμος για την Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση πρέπει να είναι ανοικτός και χωρίς κοινωνικούς και οικονομικούς φραγμούς για όλους τους νέους, καθώς και για κάθε άνθρωπο, ανεξάρτητα από την ηλικία του, ο οποίος διαθέτει τη θέληση και την απαραίτητη γνώση. Αυτό όμως, δεν σημαίνει ότι η εκπαιδευτική πολιτική της χώρας -αγνοώντας τις σύγχρονες ανάγκες- πρέπει να συνεχίζει να συντηρεί τον «μονόδρομο επαγγελματικής αποκατάστασης» που οδηγεί -αποκλειστικά- σε κάποια πανεπιστημιακή Σχολή. Μια σύγχρονη εκπαιδευτική πολιτική αξιολογείται, κυρίως, για το τι πράττει για να ενισχύσει την βασική μορφωτική υποδομή που παρέχεται στην Α/θμια και Β/θμια Εκπαίδευση (εκεί όπου, κυρίως, μαθαίνονται τα ΓΡΑΜΜΑΤΑ και διαμορφώνονται οι ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ). Και, επίσης, μια σύγχρονη εκπαιδευτική πολιτική κρίνεται για το κατά πόσον εξασφαλίζει μια χρήσιμη και ελκυστική, ορθολογικά δομημένη, άρτια οργανωμένη και επαρκώς χρηματοδοτούμενη Μεταλυκειακή Επαγγελματική - Τεχνική Εκπαίδευση.

Και είναι καιρός, πια, να απαλλαγεί η εκπαίδευση από τους ΟΛΕΤΗΡΕΣ της -που δεν είναι άλλοι από αυτούς που παρουσιάζονται -δήθεν- ως «μεταρρυθμιστές»- οι οποίοι, κάθε τόσο «ξεφουρνίζουν» και μια, δήθεν, προοδευτική, εκπαιδευτική «μπαρούφα», δημιουργώντας σύγχυση και αναστάτωση στα μυαλά των παιδιών και των γονιών τους.

Και είναι καιρός, να ανατεθεί σε ειδικούς επιστήμονες για τα θέματα της Εκπαίδευσης (τους πλέον σοβαρούς εκπροσώπους των κοινοβουλευτικών κομμάτων) η εκπόνηση ενός συνολικού Εκπαιδευτικού Συστήματος, το οποίο, δια Νόμου, θα μένει αναλλοίωτο, τουλάχιστον για μια δεκαετία, ώστε να δοκιμαστεί στην πράξη και να αξιολογηθεί. Και, μετά την παρέλευση του χρόνου δοκιμασίας του, εάν κρίνεται αναγκαίο -και πάλι από τους ειδικούς και όχι από τον κάθε δοκησίσοφο υπουργίσκο- να πραγματοποιούνται οι προσαρμογές που επιβάλλονται από τις πραγματικές ανάγκες και όχι για την ψηφοθηρική παγίδευση των παιδιών και των γονιών τους, των αγωνιούντων και αγωνιζομένων για ένα καλύτερο μέλλον.

Γενική Ροή Ειδήσεων

PROUDLY POWERED BY CJ web | Copyright © 2017 {emprosnet.gr}
Made with love and a lot of coffee by CJ web, Creative web Journey