Στην προηγούμενη επιφυλλίδα ασχοληθήκαμε με τον Παλαιολόγο Λεμονή, λέσβιο έμπορο, φιλικό και αγωνιστή του Αγώνα της Ανεξαρτησίας μας, της οποίας, κατά την επόμενη χρονιά που έρχεται σε λίγες ημέρες, θα γιορτάσουμε την επέτειο των 200 ετών (1821-2021). Έγραφα λοιπόν στην τελευταίαη συνεργασία μου στο φιλόξενο Εμπρός ότι προέχει να ασχοληθούμε με το έργο και κυρίως τη δράση του λέσβιου φιλικού Παλαιολόγου Λεμονή και προέτρεπα προς την κατεύθυνση να ασχοληθεί κάποιος νεότερος ή μεγαλύτερος με το ζήτημα αυτό, που θα προσέφερε συγχρόνως και πολλά στοιχεία για την Επανάσταση του 1821 στη συνάφειά της με το νησί μας. Ωστόσο, όπως συμβαίνει τις περισσότερες φορές με παρόμοια θέματα, παράλληλα με την παρότρυνση άρχισα κι εγώ ο ίδιος να σκαλίζω λίγο το θέμα και με τη βοήθεια του φίλου ιστορικού Στρατή Αναγνώστου -ο οποίος εμπνέεται, όπως και όλοι οι σοβαροί ιστορικοί άλλωστε,  από τη βασική αρχή ότι η ιστορική έρευνα είναι γενναιοδωρία και όχι ζηλόφθονη και ζηλότυπη απόκρυψη στοιχείων- από το ένα στοιχείο να πηγαίνω στο άλλο και η σερμαγιά αβγαταίνει, εννοώ γύρω από τον φιλικό συμπατριώτη μας. Έτσι λοιπόν αναζητώντας τα βήματά του αρχικά στην γνωστή βιβλιογραφία έπεσα πάνω σε ένα άρθρο του επίσης λέσβιου ιστορικού Φώτη Δήμου-Παροδίτη (1892-1968) για τον Παλαιολόγο Λεμονή, δημοσιευμένο σε τρείς συνέχειες στην εφημερίδα της Μυτιλήνης «Ταχυδρόμο» των Θ. Λεφκία και Στρατή Μυριβήλη τον Ιανουάριο του 1931. (Παρενθετικά αναφέρω ότι ο Φώτης Δήμου-Παροδίτης είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα στον χώρο της ιστορίας και της δημοσιογραφίας της Λέσβου, με καλή χρήση των πηγών και σημαντικές μελέτες, που επίσης πρέπει να μελετηθεί με πιο διεξοδικό και ουσιαστικό τρόπο. Γνωρίζω ότι ο αγαπητός Θανάσης Καλαμάτας έχει προσεγγίσει το αρχείο του για τα νεόετρα λεσβιακά πράγματα και ίσως είναι ο κατάλληλος για μια εμπεριστατωμένη αναγραφή δημοσιευμάτων του Παροδίτη (ψευδώνυμο) και μια καλή βιογραφία του. Επανέρχομαι όμως στα του Παλαιολόγου Λεμονή, όπως τα καταγράφει ο Φώτης Δήμου-Παροδίτης (ο τίτλος του άρθρου του στον Ταχυδρόμο είναι: «Ο Παλαιολόγος Λεμονής. Ο Μυτιληναίος Πατριώτης». Αρχίζω από μια σημαντική, κατά τη γνώμη μου πληροφορία: ο Παροδίτης δημοσιεύει τη μόνη γνωστή απεικόνιση του Λεμονή που ξέρουμε, στη λεζάντα της οποίας αναφέρει: «το ανωτέρω κλισέ έγινε από φωτοτυπικόν αντίγραφον μιας παλιάς προσωπογραφίας του Εθνομάρτυρος που σώζεται στην οικογενειακὴ πινακοθήκη της απογόνου του οικογενείας Χωρικού. Μας την παραχώρησεν ο φίλος κ. Θεολόγος Παναγιωτίδης». Τι σημαίνουν όλα αυτά; Υπάρχει, υπήρχε κάποια οικογένεια Χωρικού στη Μυτιλήνη, που είχε συγγένεια με την οικογένεια Λεμονή; Ο Θεολ. Παναγιωτίδης, ποια σχέση είχε με όλα αυτά;  Θέλω δηλαδή να πω μήπως υπήρχαν, ή υπάρχουν ακόμα απόγονοι της οικογένειας αυτής και μήπως έχουν κάποια χαρτιά της οικογένειας Λεμονή στα σεντούκια της, που θα μπορούσαν να βοηθήσουν τις αναζητήσεις μας; Αυτά για το ερευνητικό desideratum. Όμως ας επιστρέψουμε στο άρθρο του Φώτη Δήμου-Παροδίτη. Ο λέσβιος ιστορικός αρχίζει την αφήγησή του με τα της Φιλικής Εταιρείας και της προετοιμασίας του Αγώνα για να τονίσει: «Και στην κίνηση αυτή μπορεί να σεμνύνεται και η Λέσβος διότι έδωσε στη Φιλική Εταιρεία ένα Ιγνάτιο, τον μεγάλο πατριώτη δεσπότη πρώην της Ουγκροβλαχίας, τον Βενιαμίν τον Λέσβιο, τον Πλωμαρίτη διδάσκαλο του Γένους, και τους αδελφούς Παλαιολόγον, Γεώργιον, Γιαννάκην και Κοντογδήν Λεμονήν, το τιμημένο θύμα του ανελεύθερου συντηρητισμού, μαζύ με τον γαμβρόν του τον Χ: Γρηγόριον Ιωάννου». Και συνεχίζει: «Αλλ᾽ αν το έργο του Βενιαμίν και του Ιγνατίου το τόσο υπέροχο έχει πολύ λίγο ενδιαφέρον  από τοπικής απόψεως στην Λέσβο, η ευγενική όμως προσπάθεια του άλλου πατριώτη του Παλαιολόγου Λεμονή και των αδελφών του είναι εξαιρετικώς ενδιαφέρουσα για την Μυτιλήνη».

Δεν χρειάζεται βέβαια να τονίσουμε τίποτε περισσότερο εμείς, παρά να συμφωνήσουμε με αυτές τις καίριες επισημάνσεις του Παροδίτη σχετικά με τη Φιλική Εταιρεία στη συνάφειά της με το νησί μας και τα πρόσωπα που προερχόμενα από αυτό αναδείχθηκαν σε πρωταγωνιστές τόσο στην οργάνωση του Αγώνα όσο και στη μετέπειτα επαναστατική δράση.