Καλοκαίρι! Με τον κλιματισμό να μη λειτουργεί σταθερά. Με τα παράθυρα ανοιχτά και τον θόρυβο από τα αυτοκίνητα που διασχίζουν τη λεωφόρο να σε ξεκουφαίνει. Με μικρές μέρες και μεγάλες νύχτες! Με υποχρεώσεις ατέλειωτες. Με μεγάλες αγάπες και δυνατούς έρωτες. Με μισογεμάτα πιάτα από τον φόβο της παραλίας. Με άπειρα αδειανά κουτάκια παγωτού στα σκουπίδια. Με την τηλεόραση ανοιχτή και τη μουσική στη διαπασών.

Καλοκαίρι! Ήλιος! Θάλασσα! Ζέστη! Καύσωνας! Εκπτώσεις! Δυνατά γέλια! Μουσική! Έντονα βλέμματα! Ατέλειωτα φιλιά! Μεγάλες παραλίες! Ακριβές ξαπλώστρες! Εμπειρίες. Αποδράσεις. Αποχαιρετισμοί! Φίλοι που αναχωρούν για τα νησιά! Γυναικεία φροντίδα ομορφιάς: μανικιούρ, πεντικιούρ, μεσοθεραπείες, αισθητικοί, καθαρισμοί προσώπου, κομμωτήρια, μασάζ… Περάσανε τα χρόνια! Εκεί που απλώς πετούσαμε λίγο νερό στο πρόσωπο και περνούσαμε βιαστικά λίγη μάσκαρα, τώρα οι κρέμες προσώπου συνωστίζονται στα ράφια του μπάνιου! Όλα για την ψευδαίσθηση ότι αντιστεκόμαστε στον χρόνο. Πριν λίγες μέρες, μια νύχτα με φεγγάρι, μια νύχτα που δεν φυσούσε πολύ, ένας όμορφος άντρας τραγουδούσε παράφωνα: «Εδώ στου δρόμου τα μισά έφτασε η ώρα να στο πω άλλα είναι εκείνα π’ αγαπώ, γι’ αλλού, γι’ αλλού ξεκίνησα». Η ποίηση δίνει στη ζωή μας ένα άλλοθι να εκφραστούμε. Άντε όμως να το εξηγήσεις στους εφήβους που πληκτρολογούν μονίμως σε ένα κινητό!

Καταλαβαίνεις τον χρόνο που περνά από τις ρυτίδες που βαθαίνουν, από τις υποχρεώσεις που πολλαπλασιάζονται, από τις ανάγκες που αυξάνονται, από τις δουλειές που γίνονται πιο επιτακτικές, από τις ώρες του ύπνου που λιγοστεύουν!

Από την άλλη καταλαβαίνεις ότι ο χρόνος σταματά (; ) κάθε φορά που ερωτεύεσαι! Το παιδί μέσα σου ξεσαλώνει. Βγάζουμε ψεύτη τον χρόνο τον κλέφτη κάθε φορά που σπάμε τα στερεότυπα, που αντιδρούμε σε όσα πρέπει να γίνουν, σε όσα αναμένεται να κάνουμε, σε όσα θεωρείται αυτονόητο να ανταποκριθούμε. «Δέκα χρόνια έτρωγα μηλόπιτα χωρίς να μου αρέσει. Την έτρωγα από ευγένεια! Ντρεπόμουν να πω ότι δεν την θέλω». Έχει υπέροχη φωνή. Καθαρή. Βαθιά. Ζεστή. Είναι απόλαυση να τον ακούς να μιλά. Να προφέρει σύμφωνα και φωνήεντα με γοητεία! Είναι τόσο λίγοι οι άνθρωποι, αρσενικοί και θηλυκοί, που σου αρέσει να τους ακούς να μιλάνε!

Καλοκαίρι σημαίνει διακοπές: Μυρίζω ήδη τον καβουρντισμένο καφέ στην Ερμού. Τη μυρωδιά από τα ψάρια που τσιτσιρίζουν στο τηγάνι, το άρωμα των αντηλιακών σε κεντρικό φαρμακείο στην αρχή της αγοράς! Καλοκαίρι θα πει να μην τολμάς να διασχίσεις με τα πόδια την προκυμαία, να σε καίει ο ήλιος! Να σε δροσίζει ο πλάτανος στην Πέτρα, να σε νανουρίζουν τα τζιτζίκια του Άη Νικόλα. Να αφαιρένεσαι μετρώντας τα σκαλιά της Παναγιάς στην προτελευταία μεγάλη διαδρομή! Να βγάζεις το γνωστό επιφώνημα όταν βλέπεις τον Μόλυβο φωτισμένο το βράδυ! Να βγαίνεις από τη θάλασσα της Νυφίδας μετά τα μεσάνυχτα και να τρως αχινοσαλάτα με το κουτάλι στην ταβέρνα με τις κίτρινες τέντες. Να καυγαδίζεις μεταμεσονύχτια με αυτόν που αγαπάς, γιατί η απόσταση δεν βοηθά τη σχέση, γιατί ζηλεύει που σε ακούει μεθυσμένη, γιατί είναι μακριά, γιατί δουλεύει και συ απολαμβάνεις. Να σε ξυπνά το πόδι του γάτου στο πρόσωπό σου! Να σε τρώνε τα κουνούπια! Να βλέπεις σειρές της δεκαετίας του ενενήντα στις τρεις το βράδυ, επιστρέφοντας από το club. Να κλαις πάλι και πάλι γιατί ο μπαλαμός αγαπά την Ερατώ, γιατί ο Κωνσταντίνος Μαρκοράς δεν εννοεί να αφήσει στην άκρη τα κωλύματά του και να παραδεχτεί ότι αγαπά τη Μαρίνα Κουντουράτου. Κανονικά είχες μια σκασίλα! Αλλά δεν την έχεις! Βγαίνεις στο μπαλκόνι μια ακόμη υπέροχη νύχτα, βλέπεις το υπέροχο τοπίο μιας αστικής γειτονιάς, το μυαλό ταξιδεύει μαζί με το βλέμμα μακριά, πίσω από τα σύννεφα και πάνω από αυτά, σε μια τσιμεντούπολη, όπου πίσω από ένα ανοιχτό παράθυρο ένας άντρας καπνίζει αργά τη νύχτα κρατώντας το κινητό στο χέρι και τον υπολογιστή του ανοιχτό.

Ένα μεγάλο φωτεινό καλοκαίρι!