Όταν η ίδια ιστορία επαναλαμβάνεται μέσα σε διάστημα λίγων ημερών και μάλιστα με παρόμοιες αντιδράσεις, παύει να είναι ένα τυχαίο γεγονός και γι’ αυτό προκαλεί ανησυχία. Και πρέπει να προκαλεί γιατί οι λόγοι που επικαλούνται και ισχυρίζονται όσοι εμφανίζονται ως «πρωταγωνιστές» και υπαίτιοι των επεισοδίων και της έντασης στο Κέντρο της Μόριας, δεν φαίνεται ότι θα εκλείψουν το προσεχές διάστημα, για να μη πούμε ότι μάλλον θα ενισχύονται. Η εικόνα με τις φωτιές εντός και εκτός Κέντρου, τον πετροπόλεμο, τα δακρυγόνα και τις συμπλοκές, δεν μπορεί να αποτελέσει εικόνα της καθημερινότητας με την οποία θα πρέπει να συμβιώσει η τοπική κοινωνία, αλλά και οι εγκλωβισμένοι στη Λέσβο. Δεν μπορεί η κατάσταση να πισωγυρίζει σε εικόνες του προηγούμενου χρόνου, όπου όλοι ευελπιστούσαν ότι δεν θα ξαναζήσουμε στη Μόρια και στο νησί. Δυστυχώς όμως, οι εξελίξεις παίρνουν δραματικό χαρακτήρα και οι αρμόδιοι δεν φαίνεται να συνειδητοποιούν στο βαθμό που πρέπει και έγκαιρα, την πραγματικότητα που διαμορφώνεται με το προσφυγικό στα νησιά μας και ειδικά στη Λέσβο.

Τους τελευταίους μήνες και λόγω καλοκαιριού, οι αφίξεις από την Τουρκία έχουν αυξηθεί κατά πολύ, ενώ οι αποχωρήσεις από το νησί μας γίνονται με πολύ αργούς ρυθμούς, γεγονός που προκαλεί συνωστισμό στο Κέντρο Υποδοχής της Μόριας, πέρα από τα ανεκτά όρια, κάτι άλλωστε που ήταν αναμενόμενο, όπως και οι συνέπειες μιας τέτοιας κατάστασης. Οι δε αλλαγές που προαναγγέλλονται σε ό,τι αφορά τη διαχείριση και τη χρηματοδότηση του προσφυγικού στα νησιά, είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσουν ανατροπές, που κανείς δεν μπορεί, κατά τη γνώμη μας, να προδιαγράψει τις επιπτώσεις τους. Το γεγονός ότι φεύγουν από τη διαχείριση σοβαρών τομέων του προσφυγικού, μια σειρά από ΜΚΟ, οι οποίες έχουν και την εμπειρία και τις γνώσεις, και στη θέση τους αναλαμβάνει ρόλο το κράτος διά των υπηρεσιών του -ανεξαρτήτως των όποιων ενστάσεων μπορεί να έχει κανείς για τη δράση των ΜΚΟ- δεν μπορεί να κάνει την μετάβαση αυτή να είναι ανέφελη και χωρίς προβλήματα, κυρίως λόγω της δυστοκίας και της δυσλειτουργίας του κρατικού μηχανισμού, που αποτελεί άλλωστε μόνιμη παθογένεια του! Επειδή όμως οι αλλαγές αυτές γίνονται σε μια περίοδο που οι εξελίξεις δεν αφήνουν πολλά περιθώρια εφησυχασμού, επιβάλλεται η κυβέρνηση διά των μηχανισμών του κράτους, να σπεύσει ταχέως και να αντιμετωπίσει τα μελλούμενα με αποτελεσματικότητα, γιατί δεν αντέχονται άλλες εντάσεις λόγω της δεδομένης στασιμότητας με το προσφυγικό. Δεν αντέχει το νησί τη διαιώνιση μιας κατάστασης με το προσφυγικό, που αντί να ...υποχωρεί ως θέμα προτεραιότητας μαζί με τις επιπτώσεις του, βρίσκεται συνεχώς στο προσκήνιο, εμποδίζοντας τη μετάβαση σε μια κανονικότητα, που μετά από δυο χρόνια τη δικαιούται η Λέσβος.